Alle inzendingen over bedankt woonoord wandeling

Ik had voortgestapt door onze binnenstad, op weg naar de arts. Ik passeerde een merkwaardig aandoende braakliggende kale vlakte, een uitgestrekt terrein een grondstuk waarop mij onduidelijk aandoende werkzaamheden werden verricht. De voortstrompelende oudere dame met wandelstok die ik razendsnel...

Een grijze, dichte mist die de nieuwe herfst begeleidde en die de winter al aankondigde, verraste ons die morgen. Op het kronkelende pad, dat onze woningen omzoomt en dat bezaaid is met herfstbladeren, ontmoette ik mijn overijverige grijsharige buurman, gekleed in donkerblauwe overall. Solidair en...

...zal ik vergeten hoe ik toen, in "Kamphuis Woonoord" de batjes en het net en de balletjes won: het ping pong-spel waarmee ik me geen raad zou weten. Vanzelsprekend had ik de eerste prijs in de quiz gewonnen.... Maar het leven dat me te wachten stond, de toekomst die voor me lag zou me...

Nog altijd bevindt zich halverwege onze Nassaustraat de helgroene "kubus" van de Brabantse Ontwikkelings Maatschappij, ingericht als kantoor, waarin geconfereerd wordt en werd door de gehelmde heren over de werkzaamheden ten behoeve van het Groot Onderhoud van de oude flatjes in de straat, zij...

In de regen hebben we samen onze architectuurwandeling gemaakt, Georgeanne en ik. We zijn van start gegaan voor het groene, verweerde beeld waarvan de handen en armen zo welwillend gespreid zijn in een liefdevol en liefhebbend gebaar dat zo welwillend en overduidelijk is maar dat niemand nog...

...heb ik het adres genoteerd van je verre woonoord en bestemming dat ik van je neef ontving, geschreven in nagenoeg cryptische, geheimzinnige Afrikaanse woorden: "Birkana Berengul" Maar de brief zal niet meer geschreven worden; de brief die zou moeten getuigen van mijn verdriet, van...

...het blauwgras, misschien herkennen de berken roodstippend de vliegenzwam. En dan zegt de grijze man, 'bedankt voor dit gesprek'. Die eenzaamheid raak ik niet kwijt.

...onvervaard verheft) Tijdens onze bescheiden wandeling zullen we de formidabele fabrikantenvilla van Van den Bergh aan de Sint Jozefstraat en de hoge schoorsteen van de voormalige Beka-fabriek passeren, herinneringen aan en overblijfselen uit het rijke "textielverleden" van onze stad. De...

...al zoveel gedeeld: de vergezichten tijdens onze wandelingen, ons wel en wee, ons lief en leed... Na de zesentwintig operaties is de borst van mijn vriendin een leeggeplunderde laagvlakte Ze bedankt me zeer uitvoerig voor een heel kleine dienst. "Het is niets" verzeker ik haar, "Het is...

...nooit gedaan als ik niet op deze site was neergestreken. Dus lieve mensen: bedankt.

...fijn dat u bij ons in de uitzending was”, waarom niet het heerlijke Twentse: “Bedankt voor ons”?

Je zegt vaak tegen die mensen waar je het goed mee kunt vinden dat je altijd een vriend voor ze wilt zijn dat is één van je grote wensen. Maar hoe lang duurt het werkelijk Een jaar? Twee jaar? Misschien drie? Worden het dan goede kennissen waar je leuk mee kunt praten en volgend jaar een...

Met een bord pap op schoot doe ik mijn rondje websites. Niets bijzonders. Dat doe ik haast iedere dag. Al eet ik af en toe uit de pan. Ik lees dat de site waar ik zo graag mijn columns plaats een vaste columnist zoekt. Ik neem het ter kennisgeving aan. Tegen mijn tandarts zeg ik dat ik al een...

...want eerlijk is eerlijk, dat zeg ik evengoed voor de afgelopen jaren: Johan BEDANKT.

Ik snel langs titels in een boekwinkel. Volle tafels, bekend en onbekend werk. 'Ik ben pelgrim' knalt uit een kaft. Pak het boek. Het is zwaar. Loop ermee naar de leestafel. Sla het open. De eerste zin. Ik schrijf het op papier: 'Er zijn van die plekken die ik me mijn hele leven zal...

Rients Ritskes, de oprichter van Zen.nl, legt in een kort filmpje uit wat een monist is: 'Een monist is iemand die gelooft dat alles één is. Mono. Dat alles samenhangt.' Er is blijkbaar een woord voor alle synchroniciteit die ik in mijn leven ervaar. Hoe vaak sloeg ik niet mijn roman open en...

En dan komt er opnieuw een zogenaamd goedbedoeld voorbeeld in mijn mailbox. Want die en die doet het zus en zo. Het zou me kunnen inspireren. Woedend ben ik. Ongevraagd een inbreuk op mijn eigen gedachten en inzichten. Ik heb ze niet nodig, de ideetjes van anderen. Die mogelijk al tig keer zijn...

Ergens in een tuin tegen het eind van een zomer spreek ik een onbekende vrouw. Ze schrijft gedichten. Ik denk: Dat kan ik ook! De website waar ze op doelde, stuurt me in de weken die volgen afwijzing na afwijzing. Ik geef er snel de brui aan. Een paar jaar later een nieuwe poging. Het stroomt....

Mijn maatje en ik hadden er een jaar naartoe geleefd. 10 juni stond met dikke stift omcirkeld in de agenda. Dag van het weerzien met de mensen van de rust op zeventig kilometer, twee uurtjes lopen verwijderd van de finish. Eén van de vele hartverwarmende ontmoetingen tijdens de Kennedymars van...

Op een warme zomeravond ging ik een wandeling maken in het bos achter mijn huis. Toen ik daar een behoorlijk eind had gelopen hoorde ik gerommel in de verte en besloot terug te gaan. Pikdonker werd het en ik zag geen hand voor ogen en het begon hevig te onweren. Ik werd kletsnat. Ik werd kwaad...

Gedicht kerkje ginnum ik werd vroeger opgevoed met de bijbel en de kerk maar door ziekte kwam ik daar niet meer nu ben ik weer ziek na twintig jaar en denk na over de dood en het geloof en het hiernamaals en het heelal ik ben nu een heel andere foppe in een ggz instelling en er is hier...

De man belde aan en trad aan mijn voordeur op de eerste verdieping en vroeg of ik hem herkende. "Natuurlijk herken ik je, Jan!" antwoordde ik. Hij bracht me cadeaus; geschenken van de ouders van de ongelukkige kinderen voor wie ik werk: een cadeaukaart van "Primera" en een elegante, chique en mooie...

In mijn buurt zijn de huizen zo gehorig dat je elkaar kunt horen kuchen etc.

Er lopen 's nachts en met name in het weekend nogal eens criminelen rond in de buurt waar ik woon, zelfs in mijn straat, dit veraangenaamt het woongenot niet.

Als je bij deze woningbouwvereniging, die de naam draagt van "Elk een", wat zoveel betekent als "iedereen", maar dan vertaald in de noordelijkste taal, de huur niet op tijd voldoet dan word je zelfs na dertig huurjaren, zonder huurachterstand, als staatsvijand nummer een behandeld. Eerst word...

Het is meer dan dertig jaar geleden dat ik het flatje (het flatje dat mijn woning is tot op de huidige dag) ben gaan bezichtigen samen met de allerliefste wiens as sinds veertien jaar rust op de velden aan de Karel Boddeweg. Het sneeuwde lichtjes die dag; korrelige sneeuw had ons verrast en daalde...

REIS DOOR MIJN KLEINE KAMER VAN FOPKE ik zal proberen mijn kleine kamer van twee bij vier te beschrijven met mijn laptop midden in de nacht omdat ik dat leuk vind. Er staat een bed een stoel en een tafel. Verder muziek en boeken en schilderijen van mezelf die ik het mooist vind. Enkele fotos...

"Villa Pastorie" is een etablissement, gevestigd in een pand dat in het verleden meerdere doeleinden gediend heeft en dat men bereiken kan via de stille Hogendriesstraat waar vervallen huizen eens mijn schoolkameraden, die uirgevlogen zijn over de wereld, huisvestten; dichtbij mijn geboortehuis dat...

Franeker op de klei iedereen in een klein huisje dat oud is met hoge kerken harde wind aan zee bij koehool harlingen en zwarte haan zware donkere luchten en zwart land ik woon hier nu bij een zorginstelling in het voorjaar komt alles weer op gang windmolen aan trekker op het land winkel...

Geruime tijd hebben bouwvakkers gewerkt aan de nieuwe appartementen in de Hasseltstraat in Tilburg. Een breed en solide hekwerk schermde hen af van de straat en als je bij de bushalte stond, hoorde je hun muziek en hun luidruchtige kreten die ze elkaar toewierpen. Maar toch al vrij snel kwamen de...