Alle inzendingen over chemo

'Hoi C., waar ben jij al die tijd geweest? Heb je een poosje gemist. Er even een weekje tussenuit geweest?' 'Zeker weten Jan, even een dikke week kuuroord achter de rug.' 'Zo zo, toe maar.' 'Ja zeker, met een prima restaurant. Je kon er van alles bestellen en ze brachten het gewoon op je kamer, eventueel bij je bed. Echt goede service. Ze…

Zielloos, ik snap het niet meer, in deze maand die in 't teken staat van borstkanker, komen met bosjes tegelijk de verhalen binnen: knul van 16 bezig met chemo, moeder van 48, net te horen gekregen dat ze kanker heeft.…

De woorden chemo, operatie, terminaal en uitbehandeld hoor ik minstens twee keer per week....ik word er ziek van. Het is een afgrijselijke ziekte! Onuitroeibaar lijkt wel. Sterkte aan hen, die ermee geconfronteerd worden, sterkte aan jou, die er nu mee bezig is... ik huil mee.…

Terwijl de zoete, roomwitte bonbons smelten op de tong babbelen de dames van het gymclubje opgewekt over de gezwellen, over de chemo-kuren en de bestralingen en over de talloze vrienden, familieleden en kennissen die hieraan nog onlangs ten prooi zijn gevallen....…

Terwijl Bas zijn plasje plengt, wrijft zij zich even over haar kort stekelhaar; volgende keer geen chemo meer, weet ze – haar onderzoekingen zijn in een stadium dat… Dromen over historische bekendheid zet zij zich definitief uit het hoofd. Ze concentreert zich sterk. Voelt zich veranderen in een fiere, slanke golden retriever.…

Bestralen, chemo, pillen, zuurstofbehandelingen, kortom ik heb het traject al een keer een jaar lang doorlopen en nou? Ben ik weer het vaantje. Ben ik zielig? Nee dat niet, ben ik uitgezocht voor deze toestanden, vast wel.…

Dat is nu blijkbaar de criteria of je wel/ of niet aan de chemo moet. Echter: gaat met nog een onderzoek loslaten op mijn weefsel en ik de veronderstelling dat ze nog wat van me nodig hebben vraag ik, wat dan? Nee zegt de man, op het weefsel wat we hier al hebben.…

Jawel gewoon en zo moet ik het ook noemen, ik kan het niet anders noemen want woorden als oncologie en chemo zijn woorden die er om de haverklap vallen. Drie van de vier patiënten, waaronder mijn persoontje mogen met weekend verlof, joepie! Even vrij van alle zieke mensen, even gewoon aan je eigen tafel, in je eigen bed en doen wat je wilt.…

als je mijn vriend bekijkt, die huidkanker heeft, dan wordt daar dus dat nare ding weggesneden, moet ie nog een keertje op controle komen en hoort dan: over een jaar terugkomen, wat te denken van patient nummer twee, die een gezwel moest laten weghalen, zo groot als een baby, gezwel weg, probleem weg, niks geen bestralingen, niks geen pillen geen chemo…

Bestralingen en chemo doorstaan en dan een krappe twee jaar later wil ze weer gewoon twee pronte borsten, maar de brief zegt: dat mevrouw niet voldoet aan de bepalingen. Ze neemt de brief mee naar de plastisch chirurg, die er net zo min iets van begrijpt, alles is goed ingevuld.…

Dat wordt dus chemo, pijn en slapeloze nachten, de dagen, weken, misschien maanden aftellen, en dan…? Hoe maak je plannen voor de laatste maanden van je leven? Je denkt er wel eens aan, maar dan ga je vrij snel weer over tot de orde van de dag, want nadenken over de dood…sorry, het went nooit.…

Ralf heeft net zijn laatste chemo gehad en dan heb je voortdurend een droge strot. Morgen gaat het beter, verzekert hij ons. Als de emotie er maar is, zegt Wessel en anders doen we wel een instrumentaaltje. Na elk nummer barst het volle plein uit in klaterend applaus. De munten voor KIKA vallen rinkelend in mijn gitaarkist.…

En stiekem kruis ik mijn vingers, stiekem steek ik mijn duim in mijn mond (nee ik word niet seniel) want woensdag is de uitslag en in al die maanden heb ik (van binnen alleen dan) er niet zo erg mee gezeten, was het of het om een ander ging, maar nu hoor ik dan of er chemo aan te pas moet komen en daar zie ik dan weer wel tegenop.…

‘Neen dokter, geen chemo en toestanden, jullie hebben gedaan wat kon en ik berust. Ik leg nu wel mijn lot in de handen van iets of iemand waarvan ik niet eens weet of ik er wel in geloof. Maar ook een strohalm blijkt vaak sterker dan vermoed en daarom zal ik die grijpen. Vastklampen en hopen dat ze het nog even houdt.’…

Martine vertelt over een vriendin, net vier weken zwanger, net borstkanker gecontateerd, ze moet vol in de chemo en de bestraling. Dank zij Google sjeezen ze eerdaags naar Leuven, daar zit een heel knappe professor die misschien.…

Het werden complicaties bij chemo. Het was niet druk, je kon de koppen tellen. Dat deed ik dan ook: eenentwintig man.…

“Ik stuur u naar de oncoloog voor chemo om wat langer te overleven!”, meldt de jager. Uitstel van executie. Mijn nuchtere opvoeder redeneert tegen de klok in: “Kwaliteit van leven vind ik ook wat waard, ik ga nog niet horizontaal in bed”. Uitgemergeld en stervensvermoeid lijkt hem nu nog niet de optie. Een kankerklant is koning!…