Het gebeurt echt niet, alleen bij een ander

We hebben allemaal de stille hoop van: dat overkomt mij niet, we hebben stiekem allemaal het idee, dat nare dingen alleen verder weg gebeuren. Nou uit de droom gekomen zal ik je vertellen, dat dit NIET zo is.

Dat het altijd erger kan, weet ik, dat het altijd nog moeilijker kan, weet ik ook maar nou word ik voor de zoveelste keer door het monster in de tang genomen, voor de vierde keer ben ik de klos, de pineut, de sigaar kortom, de lul. Weer operatie, weer alle toestanden van dien. Weer onder het mes, weer afwachten of het goed / of kwaadaardig is. En kom nou niet aan dat er geen verschil zit in goed- en kwaadaardige kanker want die is er WEL.

De goedaardige hoeft alleen maar te worden verwijderd, de kwaadaardige ( achterlijk woord trouwens) behoeft nabehandeling en welke idiote vorm dan ook. Bestralen, chemo, pillen, zuurstofbehandelingen, kortom ik heb het traject al een keer een jaar lang doorlopen en nou? Ben ik weer het vaantje. Ben ik zielig?

Nee dat niet, ben ik uitgezocht voor deze toestanden, vast wel. Maar afijn, we gaan ervoor ( weer) het enige wat me dwars zit is, dat de anderen er zoveel weet van hebben, verdriet, en daar ben ik hulpeloos tegen, want ik weet niet wat te doen, tegen het verdriet van mijn gezin, omdat ik weer kanker heb! Die waardeloze ziekte bezorgt mij een schuldgevoel en ga me niet vertellen dat het niet nodig is, want het is MIJN lijf en MIJN hoofd, aldus zijn het MIJN gedachten en die wilde ik eventjes ventileren.

Wordt vast vervolgd.

Schrijver: An Terlouw, 3 juni 2015

An.terlouwcasema.nl

Kanker

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.3 met 7 stemmen 260