Alle inzendingen over collega

Werknemer stoort zich aan collega met kinderen DIEMEN - Heel wat werknemers (43 procent) ergeren zich aan collega's met kinderen. Collega's die zich afmelden omdat hun kind ziek is, vormen met 37 procent de grootste irritatie. ----------- TRRING..! Neemt u even op mevrouw Dubbelaar.…

Eenmaal binnen zet ik mijn fiets achter in het kantoor, pak een kassalade uit de kluis en loop naar voren om mijn collega af te lossen voor de avonddienst. Een bekende taxichauffeur, ‘Hé Ben, hoe is ’ie?, hangt aan de balie en zegt; ‘Gekkenhuis in Amsterdam!’ Ik kijk op, zie mijn collega voor vandaag en, o nee, een nieuwe!…

Vanuit de verte klinkt een luwe stem: "Jij moet hier niet zijn." Die stem kan ik slechts gelijk geven, naast mij zit iemand met dezelfde ideeën, louter toeval maar toch. Naast ons zit iemand wie bedreven is in zijn werk. Zijn werk is ons werk. Ons werk is ridicuul; ons werk is een verlengde van de economie die nu niet wil floreren. Ons werk is…

Nadat we wat geld hadden losgepeuterd van de personeelsvereniging, besloten mijn vrouwelijke collega’s en ik een dagje te gaan ontspannen in een sauna- en beautycenter. Dit alles onder het mom van ‘teambuilding’. Tjonge jonge, wat hadden we er allemaal zin in, totdat er iemand achter kwam, dat het wel de bedoeling was de hele dag in je blote kont door…

‘Ik heb u een vier gegeven,’ zei Trieneke, vorige maandag om 9u03. Ik zat nog maar net aan mijn bureau of ze stond er al, met haar ouderwets bloemenkleed en lichtblauwe schoenen. ‘Je hebt mij een vier gegeven? Ik wist niet dat ik huiswerk afgegeven had?’ ‘Op uw column en uw commentaar op mij en mijn foto’s. ‘k Vraag mij af waarom vier het minimum…

De stank van het slachthuis ben ik kwijt, die van mijn eerste collega achtervolgt me al dertig jaar.…

'Nee, niet doen, hij heeft vast foto's van mij gemaakt, hij is een collega-kunstenaar, weet je wel, hij bedoelt het goed!', zegt Richard met een brede grijns. Yvonne realiseert zich meteen wie haar zojuist tot een hoogtepunt heeft gebracht, maar ze houdt haar lippen stijf op elkaar.…

Haar kus ik de hand: van ex-collega's zijn we vriendinnen geworden. Door de lange jaren heen volgden we elkaar, deelden we het geluk, de troebelen en het ongeluk......…

Vier jaar geleden was mijn collega er nog. Toen liepen we bijna elke middag een rondje langs de voetbalvelden bij ons werk. Gewoon een beetje wandelen, ook al ging dat wat moeizaam want mijn collega liep een beetje mank. In ieder geval even er uit en een beetje kletsen. Ja, ook over voetbal, af en toe.…

In een voorjaar, dat ongetwijfeld door velen bejubeld, maar door mij verafschuwd wordt om moeilijk nader te definiëren redenen zoals hoogst onaangename sferen en stemmingen (zoals eenieder weet houden de vertwijfeling, de eenzaamheid en de wanhoop geen halt voor uitbottend groen en kwetterende vogeltjes) ben ik opnieuw aangetreden om deel te nemen aan…

Toegegeven; het zou misschien niet onaangenaam geweest zijn om in het grote, labyrintisch geconstrueerde gebouw, in een kamer op éénhoog, die je met een witgelakte, steile trap kon bereiken, samen met meerdere dames de in de Kringloopwinkel binnengebrachte kleding te inspecteren en te sorteren.... Misschien zou ik van harte zijn opgenomen in de groep…

Vijf jaar vóór dit tijdstip had de Weense muziek weerklonken in de aula van het Crematorium waar we afscheid hadden genomen van zijn vriend, de fotograaf, mijn trouwe en oprechte kameraad en collega gedurende jaren. Toen had Ad naar de pillen gegrepen maar vandaag de dag was Louis zijn nieuwe vriend. "Nee, we wonen niet samen" verklaarde hij.…

Onze levens hadden nu een andere wending genomen en mijn ex-collega had zich gestort op de bejaardenzorg. Na een klein, bescheiden praatje stapte hij op zijn fiets, verdween in onbestemde contreien en ik verloor hem uit het oog.…

Op een eveneens kwade dag werkte de nieuwe hoofdredactrice, over wie in de buurt achter haar rug beweerd werd dat zij "een misselijk wijf" zou zijn, mij en andere collega's weg. Ze had me aanvankelijk nog de hemel in geprezen om mijn bijdragen...…

Ik heb afscheid moeten nemen; afscheid van het merkwaardig geconstrueerde gebouw aan de Van Limburg Stirumlaan; afscheid van mijn chef; afscheid van de collega's.…

In het kleine halletje tussen de met mintgroen linoleum belegde verdiepingen had ik, gekleed in het zelfgemaakte ensemble (de rode corduroy mini-rok met de spencer), mijn opwachting gemaakt en mijn toekomstige collega voor het eerst in de trouwhartige mokkabruine ogen gekeken.…

De vader van mijn celibataire collega C. had haar eens naar het grote kantoor gebracht waar we onze dagtaak volvoerden. Mevrouw was nu als het ware getrouwd met haar werk en ze draaide haar rondjes op de waanzinnige carrousel van wat men een kantoor noemt.…

De ethiek is geen gemakkelijk onderzoeksobject maar Christus en Julius Caesar betreurden de desertie van hun vertrouwelingen in het uur van de dood diepgaand en vergaand En zo vertrouwde mijn collega me toe aan de hoede van zijn vriend, van zijn homo-vriend en in de kamer met de kunstzinnige versierselen en inrichting die herinnerde aan mijn collega…

Ik wil een verhaal delen uit mijn zenuwslopend, tragikomische leven. Alhoewel, het is eigenlijk meer tragisch dan komisch. Ik heb deze week niet bepaald een geweldige week gehad. Het begon ermee dat ik 2000 euro won en het de volgende dag, met mijn stomme kop, allemaal weer verloor. Misschien zegt de term 'najagen' iets voor de kenners onder jullie…

Een oud-collega (met al te vaak geverfd haar en een kaal achterhoofd) had me begroet en we hadden nieuwtjes uitgewisseld over de ex-collega's en over de teloorgang van een centrum waar we samen gewerkt hadden. Bepakt en bezakt ben ik huiswaarts gekeerd.…

Ik was met een gigantisch boeket op pad gegaan naar de Anselmusstraat om de verdiensten te erkennen waarvoor hij niet gehonoreerd was en om de collega te zijn die hij gemist en zozeer verdiend had. Zwaar vermagerd maar toch nog glimlachend zat hij vóór me.…

Ze verklaarde me dat ze die collega was van geruime tijd geleden, van die vergaderingen in het dorp W. waar we met die andere meneer altijd naar toe gingen in die meer dan luxueuze auto.…

Ik wacht op de trouwe ex-collega van veertig jaar geleden. Ik beschouw een merkwaardig pand aan de overkant waarvan, als men dat zo kan zeggen, de etages zich "onbeschaamd" hebben opgestapeld en waarvan de vensters en balkons op iedere verdieping overhuifd worden door daken, belegd met roodbruine pannen.…

Maar ook dat weet die collega niet.…

"Mijn collega komt zo bij u langs, meneer." Bij wie moet ik dan zijn? Wijzend: "Bij mijn collega." Maar zij zei net ook al dat ze bij mij aan tafel zou komen. "Ik zal het nog even navragen, meneer." Loopt naar collega toe. Wijst naar tafel dertien: 'die meneer' daar wil bestellen.…

Collega van 16375 die ik nog helemaal niet had gezien: Meneer doe eens even rustig. Ik: Ik bén rustig. Ik klínk wellicht verontwaardigd. Collega van 16375: Nou, u hoeft niet zo te doen hoor. Ik: Waar bemoeit u zich eigenlijk mee? Collega van 16375: Ik ben zijn collega. Ik: Uw collega geeft mij een bon, dus met u heb ik niets te maken.…

en verbondenheid tussen de collega's kan symboliseren....…

We liepen zij aan zij, al die lange jaren; ik, de journaliste; hij, de fotograaf.... Hij was van de herenliefde en de deur van zijn kleine woning aan de Anselmusstraat stond altijd open voor mij. Zoals overal het geval is, werd er volop gekonkeld, geroddeld en gemalverseerd bij de kleine wijkkrant waarvoor we samen werkten en toen de dodelijke ziekte…

Mensen verschansen zich achter eigentijdse gedragscodes en voeren competentiegevechten: ‘mijn collega is even elders, mijn collega is ziek-zwak-misselijk, mijn collega zit in vergadering, mijn collega is telefonisch in gesprek (...), mijn collega kan onder geen beding gestoord worden, kunt u morgen nogmaals met ons kantoor contact opnemen?’…

Haal een collega die een vertrouwelijk gesprek voert, die neemt de tijd om u op weg te helpen. Hij zet vervolgens even de computer aan en uit en loopt weer terug. Nu de kassa nog, andere collega erbij, nee er zit geen papier in. Haal een rol papier, waar kan ik die halen, daar in de derde la.…