Een afscheid in de Anselmusstraat

De dood zou niet meer lang op zich doen wachten; deze werd verwacht. Ik was met een gigantisch boeket op pad gegaan naar de Anselmusstraat om de verdiensten te erkennen waarvoor hij niet gehonoreerd was en om de collega te zijn die hij gemist en zozeer verdiend had.

Zwaar vermagerd maar toch nog glimlachend zat hij vóór me. Zijn afscheid zou begeleid worden door een Oostenrijks lied uit zijn zozeer geliefde Wenen...

collega boeket verdiensten erkenning

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 57