Alle inzendingen over gemoedelijkheid

...niet zwart, evenmin wit maar we leven gekleurd, alleen vraag ik me af: waar is de ooit ingevoerde gemoedelijkheid gebleven? Opgelost in het verleden?

Aan het einde van een dag, zo’n dag waarvan je denkt: wat heb ik nou eigenlijk gedaan-dag, een dag die verdwijnt zo meteen als de avond valt en er niks meer van over is behalve dan, dat je zeggen kunt: morgen weer een dag, zo’n dag dus...eentje die niet bol staat van belangrijke acties, van...

Annelie, een meisje van twaalf jaar, lag 's avonds in bed te lezen. Over haar hoofdkussen scheen het licht van een waggelend kaarsvlammetje. Want kaarsen, dat gaf Annelie innige vreugde. Het milde schijnsel maakte haar slaapkamer tot een zo vredig vertrek. Annelie stond ergens in een groot,...

Het zeggen van godver, godverdomme kan wellicht terecht als Godslasterlijk of kwetsend beoordeeld worden. Maar het eruit flappen van een krachtterm als "verdraaid nog aan toe" of "verrek maar" mag gerust je bezwaard gemoed ontluchten, zonder kritiek.

De halsstarrige houding van Cameron bij de onderhandelingen over een nieuw EU-verdrag is typerend voor de mateloze arrogantie van de Britten. Kennelijk leven ze met hun gemoed nog in koloniale tijden, waarin ze Londen als de hoofdstad van de wereld beschouwden.

Een Regiotaxi spoedt zich voort door de Tilburgse straten. Mijn medepassagier is een echte Tilburger. Met het als een diamant zo scherp geslepen verstand c.q. het boerenverstand c.q. het meedogenloze en alomtegenwoordige eigenbelang en het kritische vermogen van de gemiddelde Nederlander...

...heen laten gaan? Welnee, een felle twist kunnen we overwinnen door er schappelijk op in te gaan en deze in alle gemoedelijkheid te beëindigen. Dit is ook een weloverwogen en bewuste tegenstrijd.

Mijn oude leren bank vertoont scheuren en gaten. De bank vormt een erfstuk uit mijn goede, solide, oude ouderlijke huis. De schade aan mijn bank is als de wonden, geslagen in mijn hart door de talloze kwetsuren uit een lang leven: door armoede, liefdesverdriet, desertie en de harde, wrede woorden...

Hoe graag heeft hij de blauwe meren bij Luzern en Neuchatel aanschouwd, al was het slechts één keer in zijn leven. Maar op de Rijnboot voelde hij zich een vreemdeling te midden van de overige gasten. Het levenslange verdriet om de zoon vervreemdde hem inderdaad van de anderen en het verstarde...

Nu is af en toe het door merg en been dringende geluid van de zware boren te horen en op de achtergrond weerklinken de hamers en de werktuigen. Als in een film trekt dit alles aan mijn oren en ogen voorbij. De gehelmde heren staan soms gemoedelijk in een groep met elkaar te confereren totdat zij de...

Wij zijn Pieter Pollens en ixinixmir, wij stoppen per direct en categorisch met het inzenden van onze bevindingen. Voor ons geen vakjes meer, geen onvoldoendes of zure reacties, wij gaan eindelijk een leven leiden. Ons rest slechts een hoofse knik en een deemoedige groet naar onze vrienden, met...

Het Nazisme had hem beschadigd en getormenteerd. Hij had de gruwelen van de nacht en van de eenzaamheid op zich toe moeten laten op zijn eenzame uitkijkpost. Na de Wereldbrand had ogenschijnlijk de beschaving haar greep op Europa heroverd. Een melodie veroverde zijn ziel en gemoed: "Some...

Ergens in de gemeente Opsterland, dichtbij Beetsterzwaag, staat een gezellig hotel-restaurant, dat een ieder, die langs komt gemoedelijk wenkt. De blanke muren zijn als gladgeschaafd roomijs, waar verfijnd griesmeel in vermengd is. Die gevels noden de mensen uit om hierbinnen van versnaperingen of...

Het verdriet dat zich schuilgehouden had in duistere, verborgen uithoeken van mijn ziel, geest en gemoed brak los uit de kluisters en het bevrijdde zich en een wilde stroom van tranen baande zich een weg naar buiten, als een tomeloze, onbeteugelde rivier.... Een Cerberus bevindt zich op mijn...

Het zijn vergeten dagen de dagen van de pijn. Gelukkig maar anders was het toch maar uiterlijk verschijn. Het zijn de goede momenten die onthouden zijn. De tijden waar in werd gelachen zonder een spatje venijn. Die wil ik wel opnieuw beleven om weer even gelukkig te zijn. Zo is het nu een maal in...

De evangelieschrijver Lucas brengt als heugelijke boodschap naar voren dat Jezus Zijn grote macht en wonderbare tekens aan eenvoudige mensen toont. Voor wijze denkers houdt Hij dit echter verborgen. Zuiver en kinderlijk gemoed neemt het met blijde verwondering en een warm hart aan om het zonder...

Eens verzekerde je me: daar wil ik voorgoed rusten; op die velden; onder die oude eik. En zo strooiden we jouw zilverwitte as daar in lang vervlogen tijd uit. Er is geen grafsteen waarop je zo dierbare naam staat ingebeiteld; waarop we bloemen zouden kunnen leggen; waarop een lichtje zou kunnen...

Bij "Multivlaai" (waar zelfs een busje met daarop de naam van de genoemde zaak in trotse kapitalen voor de deur staat) stonden vandaag zoals altijd de diverse heerlijke, kleurige vlaaien te pronken onder de toonbank. Maar het gonsde in de winkel: de vader van de verkoopster was overleden. Haar...

In die langvervlogen jaren van mijn vroegste jeugd moet mijn pop iets gemankeerd hebben, zodat ik met mama naar de "poppendokter" zou gaan die gevestigd was aan het Korvelplein. Het was een lange weg vanuit zuidelijke gedeelten van onze stad, helemaal naar Korvel, en tot mijn verrassing trof ik in...

Treurig, treurend en bedroefd weerklinkt de muziek van de doedelzak bij de herdenking van de Bevrijding van Goirle door de Engelsen, Amerikanen, Polen en Australiërs in 1944. De klanken van het "God Save the Queen" zijn overweldigend en brengen het gemoed in beroering. Het publiek staat er stil...

In de jaren van mijn vroege jeugd placht ik me vaak schuil te houden onder de tafel in de ouderlijke woonkamer als vader van zijn werk thuiskwam. Hij vertelde dan klaaglijk over de collega's van kantoor: meneer Van K. en meneer Van E. Tot mijn nog kinderlijke oren, gemoed en verstand drong niet...

Meer dan twintig lange jaren waren we "bevriend" totdat de excessen van haar psychische ziekte begonnen te overheersen en deze onze "relatie" verpletterden en onder het massieve gewicht van haar psychische ontregeling stierf uiteindelijk ons contact. Zelfs de meest nietszeggende of futiele...

Mensen, die het Evangelie beschouwen, stellen zowel zichzelf als anderen de nodige vragen. Hoe wil men de goede Boodschap van Jezus verstaan? Onnoemelijk veel zienswijzen roept dat op. Hoe zal men in de toekomst bekijken wat onze Heiland gezegd en gedaan heeft? Afbreken, opnieuw passen en...

De antracietgrijze stenen van de graven zijn gegroepeerd in lange rijen, in keurige sequenties, op het kerkhof aan de Hoflaan en tonen geboortedata en sterfdata die vaak toch wel ver in het verleden liggen. Mijn vriendin vraagt me de onschuldige witte bloemetjes op het graf van haar ouders te...

Sarcasme is zó laf. Ik heb daar geen tekst en gevoelens bij. Maar bidden kan ik wel, en ook deze zondaren ontvang ik in liefde. Levensadem vermengd met hoop en verwachting, tussen eilandjes van tegenslag, terwijl ik onverdroten bloesems kweek in mijn rozentuin van licht. Aan het eind van...

Er gaan bussen in die richting, met in trotse, zelfbewuste, elektronische letters de naam van hun bestemming boven hun voorruit zoals bijvoorbeeld de tekst: "Elisabeth Zkh via Fatima" Maar het panorama dat je voor ogen krijgt in Tilburg Zuid wanneer je daar noodgedwongen of zelfs vrijwillig...

Als de dagen donker zijn en het hart verkeert in pijn, volg dan een pad naar een bos, geniet van de kracht die het uitstraalt. Zet je neer in het zachte mos, voel de warme stralen gefilterd door bladeren. Verwonderd en bijzonder is het gefluister van de bladeren, ze geven rust in het verwarde...

Wie alleen aan het bidden is, mag misschien woorden gebruiken, die verward en gebrekkig aandoen. Hetzij deze woorden gesproken, gefluisterd of gedacht worden. Wellicht doen ze denken aan bestek, dat met krassend geluid over een bord gaat, waarop spijs ligt, wat de eter onbekend voorkomt. Hij...

...en zo verschenen zij beiden op het toneel, op het "podium" van mijn leven dat al door zovelen bezocht was en dat zij ook eens weer zouden verlaten. Zo deden beider persoonlijkheden zich aan mij voor, die ik zou willen kenschetsen als respectievelijk uiterst filantropisch en misantropisch en...

Meneer draagt de kerven en insnijdingen van de vele verliezen in zijn hart, ziel en gemoed. Hij wankelt op de evenwichtsbalk van het leven onder de uitdagingen en beproevingen die hem gepresenteerd worden tussen blijmoedigheid en neerslachtigheid. We zetten via Udenhout en Oisterwijk koers naar...