....en zo rusten mijn ogen vaak op het merkwaardige maar zo mooie en architectonisch zo geslaagde gebouw dat enkele jaren geleden verrees aan de overkant van de snelweg die mijn woning flankeert en daarnaast zie ik de onschuldige kinderen met hun skeltertjes en stepjes op een smalle geasfalteerde strook met schijnbaar willekeurige bewegingen rondrijden…
Er zijn mensen voor minder naar een herstellingsoord getransporteerd.
Ik raak de kluts kwijt en stuur het volgende berichtje terug: “Lieve Marieke (zo heet mijn dochter) er staat een deurwaarder voor mijn deur. Een heel vriendelijke want hij staat met een papiertje naar mij te zwaaien.”…
Ze hebben je weggeplukt uit dat herstellingsoord, gewoon als kanonnenvoer naar de loopgraven in België gestuurd, want de Duitsers speelden weer eens al te grof landje-pik. Je kameraden werden afgevoerd met geamputeerde ledematen en een shell-shock op de koop toe.…
Een echte vriend had jou naar een psychiatrisch herstellingsoord gebracht. Een oude waarzegster in de Karlstrasse te München had voorspeld, dat jij 38 jaar zou worden. Peter noemde dit nog graag even in zijn boek 'Der Weg der Lena Christ' uit 1940.…
Je gaf jouw ouders de schuld van jouw depressie, omdat zij jou in herstellingsoorden stopten, ver weg van familiaire troost en affectie. Door jouw moeite om harde discipline te accepteren, werd je anarchistisch en sarcastisch.
Op jouw 18-de ging je vaak uit varen met de oude schipper Bellec.…
In 1909 ging je naar het Herstellingsoord voor Longlijders in Putten, waar je de twee jaar oudere, uit Amersfoort afkomstige dichter J. Philip van Goethem ontmoette, door wie jij in het Nederlands ging dichten. Hij stimuleerde jou om vier gedichten naar het culturele tijdschrift 'Nederland' te sturen. Die zijn in 1910-1911 verschenen.…
Er zaten gelukkig ook jongere mensen in het herstellingsoord. Een van hen had haar al voorgesteld in hun rolstoelen naar de kerk te karren op zondag. Ze had ook televisie op haar kamer.
De eerste avond lag de afstandsbediening op het eettafeltje en kon ze niet zappen. Voor alles was echter een oplossing, als je maar mobiel was en slim.…
De depressie hield aan en je werd in het bad- en herstellingsoord voor zenuwzieken in Laag-Soeren opgenomen. Langzaam begon je weer met plezier te tekenen.
Na Laag-Soeren verbleef je bij jouw oom en tante in Almelo, die jou liefdevol verzorgden. Helaas was de verbetering van korte duur en zakte je weer weg in jouw chronische depressie.…
Begin 1910 werd je in Brussel gearresteerd en ben je in een herstellingsoord in Doornik terecht gekomen. Je kreeg hulp van jouw familie en je keerde naar Marradi terug, waar je in een rustige periode weer wat ging studeren.…
235
Bezig met laden