Alle inzendingen over invaliden

...Toen ik voorbij reed riep de man in het invalidenkarretje iets naar mij. “Kan je me helpen?” Ik reed door, en toen drongen zijn woorden tot mij door. Ik ben terug gefietst en vroeg wat er aan de hand was. “Kan je me naar huis duwen, de accu is leeg” en hij wees op zijn...

...Groninger mollebonen, blondines, communisten, hondenbezitters, pensionado's, analfabeten, bijstandsmoeders, invaliden en uitkeringsgerechtigden. Het moest verdorie niet mogen!

...er door een ziekte evenveel doden, gewonden en invaliden ontstonden als door de auto, werd alles in het werk gesteld om die ziekte uit te bannen. De schade aan het milieu is ook berucht, evenals de stress waaraan veel automobilisten blootstaan. Zelf ben ik slachtoffer omdat ik geen auto durf te...

Een felle pijn had mijn been getroffen, was dit onverwacht en plotseling komen bezetten als een leger in oorlogstijd. Een ranselende pijn die geselde en die het been doorsneed als een mes. De pijn noodzaakte mij te strompelen bij mijn trage parcours door de straten en deze veroordeelde mij bijna...

...keer wil ik de vrijgekomen plek indraaien. Stop! Dit is een invalidenparkeerplaats, dus niet voor mij. Weliswaar ben ik broos van bot en loop ik met een stok, ik heb geen invalidenparkeerkaart dus mag ik hier niet staan! Als ik voor de derde keer mijn rondje parkeerplaats rijd denk ik tobberig:...

...schelpenpad, belegd met schelpen, speciaal voor invaliden als mijn vriendin. We strompelen voort, zij aan zij en aan weerszijden strekken de heidevelden zich uit. Een eenzame berk verheft zich te midden van het landschap en zij domineert haar omgeving en mijn vriendin verheugt zich over de...

...gangen met de hoge ramen, bevolkt door tal van invaliden en gehandicapte slachtoffers, waarmee men het Revalidatiecentrum nog enigszins had trachten te verlevendigen en op te fleuren, niet te kunnen waarderen. De verbouwde pastorie waar we nog koffie gingen drinken, vormt met haar omgeving...

...later is hij weg. ‘Een rolstoel, dat is voor invaliden’ vindt ze. Met haar guitige ondeugende ogen kijkt ze ze vrolijk mijn kant uit. Breng daar maar eens wat tegenin. Ik ontplof zowat. Hier valt niks tegenin te brengen, dit moet je loslaten. Zachtjes dreun ik voor mezelf de mantra op:...

...van zijn rechterbeen hangt desolaat neer in zijn invalidenwagen. Voor zijn goede hart heeft hij emplooi gevonden; iedere dag voert hij de zwart-witte kat, zijn protegée met kattenvoer uit een blikje. Ook vandaag rekent de kat, die een dagje ouder wordt en krakkemikkig loopt, op haar weldoener en...

Het was een klamme rustige avond, na een dag met de zon achter een gesloten wolkendek. Ik zat op een rieten stoel aan een tafeltje op het terras van een hotelletje op de Veluwe. Een gezellig terras met plantenbakken, vol met rode, gele en blauwe bloemen en schaars elektrisch licht, stralend uit...

Allereerst heb ik de synoniemen en betekenissen opgezocht van respect. Dat zijn dus de feiten ervan. Vanuit mijn eigen visie, vind ik het verrekt moeilijk om eerlijk te zeggen voor wie of wat ik respect heb. Ik denk zelf dat respect niet te verdienen is. Je krijgt het of niet. Ik heb respect...

1969, en ik werkte in een bejaardentehuis, voor het grootste deel op de afdeling "valide heren". Tot ik daar kwam, had ik nog nooit van het woord valide gehoord, ja, van INvalide wel, maar valide nee, dat leerde ik snel genoeg. Op die afdeling waar ik gestationeerd was, waren veertig heren op...

Langzaam loop ik langs het water, het water dat mij roept. Ik loop de steiger op en aan het eind blijf ik staan. Ik moet. Ik kan niet verder. Zo sta ik daar een tijdje, ik kan niet verder. Mijn ogen dwalen af van de einder tot aan mijn spiegelbeeld, ik buk mij om mezelf beter te kunnen bekijken in...

...hun hart uit en babbelen weduwen, wezen en invaliden naar hartenlust met elkaar. Ik gaf er tot grote ergernis van de mevrouw naast mij de voorkeur aan op dromerige maar hardnekkige wijze het voorbijflitsende landschap (met in de verte keurige rijen van bomen, gekleurd door de herfst) te...

De Labrador Retriever opende blijkbaar moeizaam en met tegenzin zijn linker ooglid. Daardoor plooide het gedeelte van zijn voorhoofd. Het oog zocht het gezicht van zijn baasje, dwaalde dan kort naar links, waarna het ooglid zich weer sloot. Met deze bijna komische, droevige uitdrukking zoog de hond...

Het regent pijpenstelen, m'n paraplu luistert niet naar mijn aanwijzingen, klapt in en uit, om vervolgens uit z'n jasje te scheuren. Ik voel me hondsberoerd en denk aan wat er eerder op de avond was voorgevallen. Toen hij thuiskwam stonk hij...een ouwe hond rook nog lekkerder. Hij mompelde wat,...

...hun hart uit en babbelen weduwen, wezen en invaliden naar hartenlust met elkaar. Ik gaf er tot grote ergernis van de mevrouw naast mij de voorkeur aan op dromerige maar hardnekkige wijze het voorbijflitsende landschap (in de verte keurige rijen van bomen, gekleurd door de herfst) te...

Beeld 6 uur journaal maandag: Staatssecretaris Martin van Rijn op bezoek in een Verpleeghuis. Te midden van de hoogbejaarde, invalide, dementerende bewoners brengt, hij glimmend van zelfgenoegzaamheid, het nieuws dat het de coalitie behaagt heeft om de aangekondigde bezuinigingen op de...

In maart 2015 overleed mijn vrouw. Vrienden probeerden me te troosten: ‘je zult zien, het slijt’. Maar ik merk niets van vervagen, integendeel. Misschien is het verlies nog te recent, misschien ben ik te ongedurig. De reconstructie van ons dertigjarig huwelijk neemt me in beslag, als-dit,...

(voor Walt Whitman (1819 - 1892)) 'This is thy Hour O Soul, the free flight into the wordless, away from books, away from art, the day erased, the lesson done' W.W. Hij groeide op in de welvarende straten van New York, waar mensen uit de hele wereld hun onderkomen vonden en elkaar als...

Als een ongeleid projectiel schiet een scootmobiel rakelings voorlangs en hobbelt vervolgens hortend en stotend door het kleurrijke bloemperk van de Rooseveltlaan. Narcissen, krokussen en ander vrolijk bolgewas spuit onder de achterwielen vandaan als spaanders uit een hakselaar. Julius kan nog...

Op het franse platteland aan de kust van Bretagne waar de natuur nog ruig is en de kust steil en de wolken grijs wonen op een klein boerderijtje broer en zus Maigret. De man is invalide, hij kwam onder een traction avant auto die hij aan de bladveren aan het opknappen was om in te trouwen maar ze...

De dakloze had honger. Hij had al twee dagen niets gegeten. Opeens stond er een dikke man voor hem die in een vette hamburger beet. De rotzooi droop langs zijn kin terwijl de hongerige dakloze begon te huilen van ellende. “Tja, had jij nu ook maar zo een heerlijke hamburger met alles erop en...

Oma werd dement. Na een aantal keer vermist te zijn geweest werd het te gevaarlijk. Vooral omdat ze zich door een slot op de deur niet liet belemmeren om te vertrekken. Er werd een passend tehuis voor haar uitgezocht. Een dag voor haar vertrek werd dit aan haar meegedeeld. Prompt lag ze ziek in...

Toen ik nog in het dorp woonde ging ik vaak wandelen op het platteland. Mijn straat uit en ik was er. Daar werd ik een keer door een boer uitgenodigd een kop koffie te komen drinken. Hij had mij vaak langs zien komen en zwaaide ik hem gedag. Boer Harmsen heette hij. Hij was invalide geworden door...

Begin ik al te malen? Dit vraag ik me serieus af. Bij leeftijdgenoten heb ik totaal geen last, maar met mijn volwassen zonen heb ik vaak het gevoel dat ze me dreigen te “ontglippen”. Ik bedoel daarmee dat ik moeite heb ze te volgen in hun bedoelingen ofwel uitleg als ik hun hulp nodig heb...

Het oude echtpaar zat gezellig over vroeger te praten. Mien was een struise blonde meid en nog bij haar ouders op de boerderij. '' Wat ik mij nog herinner is Marijn, een jonge knecht bij boer Driekes, aan de overkant van de weg. Hij was mager en zat onder de puisten in zijn gezicht. Op een...

...mensen met een uitkering: chronisch zieken en invaliden, AOW’ers en WAO’ers. En studenten uit arbeidersgezinnen… Al deze maatregelen zijn geen toeval. Ze vloeien voort een bewuste politieke keuze. In november 1998 schreef de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en...

Inschikkelijk was ze altijd geweest, Lena. Jarenlang verpleegde ze haar invalide moeder, geen vrij weekend kon er af; ze moest wel, haar zus paste ervoor. ‘Ik heb m’n gezin,’ zei die strijk en zet, wanneer Lena de weekendkwestie af en toe voorzichtig aankaartte. Met nadruk op “ik”, om...

...drugsverslaafde jongeren en ongezellige invaliden in een rolstoel, NPO 3 moest een zender worden ‘die het leven vierde’. Alle dagen feest! Maar dat idee heeft ie dus van Johan gestolen want die kwam daar 12 jaar geleden al mee! Zodat ik mijn mening over Johan – met enige tegenzin,...