Alle inzendingen over meerijden

Soms zijn afspraken van welke aard ook, niet leuk, fijn of aangenaam maar ik heb er een oplossing voor gevonden, zeer zeker voor juist die afspraken waar ik best een klein beetje tegenop zie. Een afspraak in het ziekenhuis, trouwens nu al helemaal want tjonge jonge wat een gedoe om er sowieso binnen te komen, niet alleen is er een deur geblokkeerd,…

Heerlijk die rust, geen smalende reacties die op je kont meerijden. Ik ben inmiddels de man van mijn leven tegengekomen en ik heb besloten voor altijd bij hem te blijven. Hij laat mij mezelf zijn, zet koffie en de vuilniszak buiten. Buitengewoon is dat hij nimmer z'n stem verheft, hij luistert en weerwoordt, uniek in een schreeuwende wereld.…

Alsof het rijwielpad hun domein is, ukkie meerijdend was eerst wel leuk maar nu moet ie weer op de stoep, kijken de grote mensen niet meer opzij en vervolgen hun lijdensweg.…

Ik besloot naar haar crematie te gaan en kon meerijden met een vriend van de overledene. Hij kwam mij met z'n Arola ophalen. Ik hees me in zijn brommobiel en als haringen in een ton reden we richting Oosterbegraafplaats. Ik stond versteld hoe wendbaar dat karretje is.…

Mijn moeder wilde altijd al een keer meerijden, meestal had ze geen tijd. Nu kreeg zij de kans om mee te rijden en met haar eigen ogen te zien, of haar dochter wel goed reed. Gelukkig was mijn moeder die dag (05-05-2003) vrij. Daar zaten we dan met z'n 3en in de auto.…

En of ze mag meerijden. Want het onderzoek is dan wel bij het gebouw 'Nabij', maar voor een oudere vrouw zonder auto is de gang erheen toch een hele onderneming. Gelukkig worden de oproepen op postcode en straatnummer ingedeeld, dus we zijn op dezelfde dag en hetzelfde tijdstip uitgenodigd. 'Natuurlijk, gezellig toch?', grap ik geforceerd.…

Alles stond al ingepakt en er zou iemand meerijden omdat ik zo over mijn toeren was. Daar gingen we dan, door de sneeuw en ik probeerde mijn kinderen op een voor hun begrijpelijke manier alles uit te leggen. Als ik eerlijk moet zijn, dan weet ik niet meer precies wat ik verteld heb. Wat moest ik ze vertellen?!…

maar dat was niet het geval, naar Amsterdam wilde ik met haar en daar werk zoeken, zij wilde ook de boerenhoeve verlaten, omdat ze van haar vader vaak slaag kreeg, dat kwam mij goed uit en samen vertrokken we richting Amsterdam en de reis was een verschrikking, twee dagen deden we erover, lopen over zandpaden en door bossen en soms konden we een eind meerijden…

Meerijden in het zijspan van zijn motor mochten we ook. Uit Italië bracht hij twee grote looppoppen voor ons mee. Bovenop zijn 2CV. Ook al werden ze overvallen door storm; de poppen bleven stevig in hun dozen vastgesjord terwijl hij tegen de ondingen schold en vloekte. We mochten ooit met ze mee op vakantie, zus en ik.…

Ik mocht voor in de verhuiswagen meerijden naar Zuidlaren. Voor een jongetje van vier was dat een wereldreis in die tijd. Tot m’n vijftiende jaar heb ik in dit dorp gewoond. Als ik aan mijn jeugd denk dan denk ik aan Zuidlaren.…

Eer deze aan een lokale trein werd gekoppeld mocht ik toekijken, hoe mijn oom als stoker het gevaarte binnen enkele uren op stoom bracht (meerijden was ten strengste verboden). - Op voorspraak van mij bekende onderhoudsmonteurs bij o.a. Holland Amerika Lijn en van de Gemeente Rotterdam, bezichtigde ik het s.s.…

Ook Robin, Ella, Witje en Zwartje mogen meerijden. Weer bij de boerderij maakt de boer de fiets weer in orde. De man kan op zijn fiets weer naar zijn huis rijden. Hij weet van blijdschap niet hoe hij Robin en Ella moet bedanken, hij wil ze zelfs wat geld geven. Maar nu snapt Robin pas goed wat de uil heeft bedoeld.…