Alle inzendingen over moeder-kind

De moeder aller beweringen is het kind van de rekening...…

“Liza, je bent nu moeder van 2 kleine kinderen, je bent echtgenoot en je bent werknemer en je bent vriendin. Die rollen kan je onmogelijk allemaal perfect uitvoeren. Je bent geen 20 meer, toen je nog vrijgezel was en de enige belangrijke en verantwoordelijke rol die je te dragen had als werknemer was.…

De schoonfamilie van de aanstaande moeder heeft een flinke vinger in de pap als het gaat om de bijbehorende rituelen. Zo mag een pas bevallen vrouw een tijdlang geen water of wat dan ook drinken, hetgeen funest is voor moeder en kind. Uitdroging ligt op de loer. Juist als je borstvoeding moet geven.…

Vooropgesteld dat ik zelf geen kinderen heb – een ‘bewuste’ keus. De redenen laat ik hier maar in het midden. Maar afgelopen week in twee tv programma’s het item omtrent ‘de afstandsmoeders’ bekeken. In Pauw en in DWDD. Het verhaal van die ene moeder (al die moeders trouwens) in DWDD greep me erg aan.…

Zal de Wereld, zal de Liefde de jongen, de man, in een perfide omstrengeling, in een wurggreep nemen, zo geheel tegengesteld aan de omhelzing van zijn op de foto nog lieflijke, jonge, trotse moeder?…

De boot staat voor mijn vriend, het kind van schippers die de eerste jaren van zijn leven op een boot heeft gewoond. Sinds ik hem ken kijk ik met andere ogen naar iedere boot die langs vaart. Dan de bezorgdheid voor mijn kind en mijn moeder.…

Het kind verlangend naar haar moeder, de moeder naar haar kind en moeder en kind versmelten in een ogenschijnlijk eindeloos geluksmoment.…

hij belazerde mijn moeder al 5 jaar. mijn moeder had heel erg veel verdriet. mijn ouders hebben 4 kinderen.…

Moeder merkt niets en ik geniet des te meer van het meisje achterop, dat onder haar mutsje vrolijk om zich heen kijkt. Samen verdwijnen ze uit mijn zicht.…

De huisarts staat in de deuropening van de wachtruimte en spreekt nadrukkelijk zijn naam uit met een rollende r. Ik grijp snel mijn spullen bij elkaar en pers er een: ‘dat zijn wij’ uit. Maarten kijkt even op en het lijkt erop dat hij eerst het krukje van de peuterleestafel even terug wil zetten. Samen kijken we hoe Maarten behendig met het krukje…

Men noemt haar "Ilonka"; haar moeder koos de Hongaarse naam voor haar en ze is nog jong. Foto's van mijn lang-vervlogen Rome-reis die haar gevoel voor schoonheid aanspraken, rangschikte ze keurig in een mooie omlijsting, Ilonka straalde toen op een dag de leidinggevende ten tonele verscheen met complimenten en een cheque van honderd Euro.…

Het liet me niet los en ik hoorde dat de GG&GD samen met moeder en zoon diezelfde nacht om de tafel bij en met de politie heeft gezeten. Het stelt me gerust, er is iets op gang gezet. Meer wil ik en krijg ik ook niet te weten. Een mens leeft maar één keer en dat geldt voor elke fase.…

Daarom, voor alle kinderen die om wat voor reden dan ook geen kind meer kunnen zijn. Sterkte.…

Enig idee wat dit doet met een kind, niets meer horen over je eigen moeder? Enig idee wat er gebeurd met een kind wat zomaar weggehaald wordt uit school? Levensgrote trauma’s worden hier in het leven geroepen. Het is te dramatisch voor woorden, te schunnig ook. De moeder brak bijna, tijdens het interview en dat deed ik ook.…

Het kindje is ter wereld gekomen na hardnekkige en langdurige ivf-behandelingen maar de moeder is afgedaald uit de roze wolk en ze is hard neergekomen op de eveneens keiharde bodem van de werkelijkheid, van het leven. Ze bezocht me iedere week en dan vroeg ik hoe het ging en of er nieuws was. Er was geen nieuws.…

Het kind moest gaan zitten op moeders schoot. Maar moeder en kind waren niet gewend zo nabij elkaar te zijn. Het voelde de frustratie van de moeder, duwde haar instinctief van zich af en rukte zichzelf vrij. ‘Zie maar, mijn kind wil niet geknuffeld worden!’ Beiden waren opgelucht dat ze deze vreemde intimiteiten niet hoefden te delen.…

dingen want moeder zijn is niet gerelateerd aan een datum, nee hoor moeder ben je het hele jaar door, moeder ben je vanaf de geboorte van het kind, en is het met recht: tot de dood ons scheidt!…

Het kind was wild en ongezeglijk. Ze wist al zo lang dat het een ondefinieerbare ziekte had. Zij alleen wist het.…

Wegens de overlast en de problemen die het "gipsen" opleverde, werd dit door onze moeder slechts zelden toegestaan. Als het dan weleens mocht, was het feest des te groter....…

Ik ben trots op je, mooi kind!…

Als ik mijn kind had aangedaan wat mijn moeder mij heeft aangedaan, hang me dan in de eerste boom die je ziet. Ik ben het niet waardig om moeder te zijn. En als mijn kind door mij beschadigd zou zijn voor het leven, zou ik niet vergeven willen worden voordat het leed is geheeld.…

Mijn ouders waren katholiek en pas getrouwd en het was nog niet de bedoeling dat er kinderen kwamen. Mijn moeder had onder de plak van haar moeder gezeten, want voordat ze met mijn vader mocht trouwen moest ze eerst zeven jaren koeien melken.…

Ze was tweeëntachtig jaar, weduwe en had vijf kinderen. Er kwam de laatste tijd geen bezoek meer. De kinderen konden de geestelijke achteruitgang niet aanzien. Moeder was veranderd, kende hen niet meer! Ze hadden het gevoel, dat ze de hun zo bekende, sterke moeder kwijt waren.…

En dat zij dit doet zonder uit het oog te verliezen dat ze 'de goede moeder' moet lijken. Jij wilt het niet horen, geloven en ook dat weet ze. Een moeder houdt altijd van haar kinderen, zegt ze vaak.…

Dat ze een kind is in een een- ouder gezin en dat alleen moeder moet zorgen voor inkomsten, tja, daar staat dat kind dan niet bij stil.…

Ik had nu een kind en was zelf moeder. Een rol die ik haast niet kon vervullen zonder zelf nog kind te zijn van mijn moeder..... Op "de dag van de mededeling" kijk ik naar mijn vader. Zijn handen bewegen rusteloos onder tafel en zijn blik ontwijkt de mijne. Wat denkt hij nu? Dat ik hem zijn geluk zou misgunnen?…

Wat ook de projecten van een kind zijn of zijn onzinnige, absurde en eventueel zelfs misdadige dwaalwegen, de moeder staat het kind bij tot in het oneindige, tot in het labyrint en de chaos van geestelijke ziekte, totale onrust en ondergang.......…

Jouw vader Philibert Rozerot was een molenaar/landarbeider en jouw moeder was Marie-Adèle Permann (1844 - 1870). Jouw oudere zus was Cecile. Nadat jouw moeder overleed, ging je naar Parijs. Jouw vader hertrouwde en jij woonde bij jouw oma.…

Het leed van het kind diende ervoor om de aandacht op de moeder te vestigen. Het kind reageerde niet op de stem van de moeder, misschien omdat het op de volgende scène wachtte. Het openlijke begrip voor de moeder. Een happy end. Applaus. Vele kusjes voor het kind van de 'goede moeder'. Ik kan niets bewijzen, evenmin iets melden.…

Gelukkiger kan een moeder zich niet voelen maar helaas is dit niet voor elke vrouw weggelegd. Mijn gedachten gaan uit naar moeders die hun kindje missen en naar alle vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen. Jaren geleden las ik een stukje over een moeder die haar kindje verloor, na de geboorte. Zij schreef toen 'Geen nat kusje op moederdag'.…