AFSTANDSMOEDERS
Vooropgesteld dat ik zelf geen kinderen heb – een ‘bewuste’ keus. De redenen laat ik hier maar in het midden.
Maar afgelopen week in twee tv programma’s het item omtrent ‘de afstandsmoeders’ bekeken. In Pauw en in DWDD. Het verhaal van die ene moeder (al die moeders trouwens) in DWDD greep me erg aan.
Ja inderdaad, door zoiets kan een man ook wel degelijk diep worden geraakt.
Ik kon mij tranen maar net weerhouden van te gaan lopen. Dat verschrikkelijke verraad, die onchristelijke onmenselijkheid gepleegd door nonnen. Het beschadigen van levens, zowel van moeders als kinderen.
In één woord hartverscheurend.
Eigenlijk niet iets voor mij om naar te kijken.
Een zwak overgevoelig hart begrijpt u – verdorie verraad ik toch een van mijn redenen.
Inzender: C.A. de Boer, 3 november 2019
Geplaatst in de categorie: emoties