Alle inzendingen over staccato

Het was ook zo leuk dat jouw woorden ineens een staccato werden genoemd. Wat dat precies inhield zou ze wel eens opzoeken. Maar bijzonder was het wel. Op een aparte manier besefte ze ineens dat ze weer een nieuw talent in zichzelf had ontdekt. Steeds meer werd ze alles en veel voor iedereen. Nu ja...., voor veel mensen dan.…

Ik wandel mee op de notenbalk van spelende akkoorden van hoog naar laag, van staccato naar andante. Ze dansen met mijn hart om zo het lonkende leven in symfonie te verwoorden.…

Ook de regen heeft zoveel geluiden, kent zijn eigen ritmes van traag, zware, legato drup op het ijzeren dak, naar pletsende staccato uiteenspattend water op het raam ... Één waterdrop uiteenknallend in duizenden kleine wateratoompjes, elk met dezelfde waarden, zelfde eigenschappen en toch in vorm ook weer anders dan zijn oorsprong.…

Alle boeken gingen weg voor vijftig eurocenten per stuk en jij prees me Deelder aan, maar diens verschijning vond ik beter dan zijn geschreven staccato-nonsense. Met Charles Bukovsky had je beet, want voor hem had ik ooit een hommage geschreven, die op de eerste pagina van het literaire blad 'Weirdo's' is verschenen.…

Het verschil met de Sinatra-interpretatie zat in de andere staccato die De Munnik er aan gaf. Matthijs van Nieuwkerks introductie ging zo snel dat Jan-Pieter Kal niet ter sprake kwam. Deze sonnettendichter publiceerde in 1990 ‘Mijn Manier, 144 Sinatra-Sonnetten’.…

Bij elke slag gaat ze tekeer in een staccato pompend ritme: woopieh!, woopieh!, woopieh!, woopiehh! En bij extra inspanning, woopieh!, oooooohhhhh!. Ik krijg plotseling medelijden met vriend of echtgenoot en hoop voor hem dat mevrouw na afloop van een tennispartij heel erg moe is, of hoofdpijn heeft.…

Daar danste ik destijds op de Vijf Ritmes, die door haar bedacht zijn: Flowing, Staccato, Chaos, Lyrical, Stillness. Tijdens Chaos bedreef ik spontaan en onhoudbaar geestelijk/astraal de liefde met de bloedmooie cursusleidster E.…

Ik was er ooit, terwijl ik alles zag vanaf de rots langs mijn ravijn, en machteloos moest toezien, hoe lawines van emoties en misverstanden, zich in staccato in mijn levensfilm schreven, waarna ik- zwetend- mij aan de bron van Het Begin laafde en tot enige rust kwam.…

Hoor zijn ijzeren stemgeluid staccato door de ruimte schallen: ‘Beste mensen, iedereen veegt NU zijn bureau schoon, alle verloven zijn ingetrokken. Waar geld is teruggevorderd wordt zonder nader onderzoek gerestitueerd. Iedere benadeelde krijgt om te beginnen deze week 20.000 Euro op de rekening gestort, met een opslag van 10% rente.…

Van een dichter las ik laatst een gedicht dat staccato ontstond op het toetsenbordklavier. De tekst afgemeten aan het ritme dat hij zelf veroorzaakte met zijn vingers die over dit toetsenbord hamerde. Zo ontstaan er dingen die herkenbaar zijn voor mensen die op dezelfde golflengte zitten.…

Meer lijken het staccato oneliners. Zo bezien lijkt zij mij kampioen holle frasen en open deuren. ‘Ja, ik hak graag knopen door’. De reeks van herhaalde open deuren is moeiteloos aan te vullen. Ik noem er enkele. ‘Ik kijk liever vooruit. Ik sluit geen kiezers uit. Ik houd niet van waterige compromissen. Nee, we hebben niet alles goed gedaan.…

Staccato-achtig gemiauw over koetjes en kalfjes, vol lijdzame melancholie, een biedermeierbarones tussen mierzoete gebakjes, mijmerend over de smaak van triviale anekdoten, verpakt in luchtledigheid, te absurd, nee, te saai voor woorden. De Arbeiderspers is gek! Om over madame Enquist maar te zwijgen.…

Anderen hebben ritmisch staccato-geklap nodig, zoals Vlasic, die iedere geslaagde sprong beloont met verrukkelijke danspasjes en disco-moves, meegenomen uit het uitgaansleven van Split. Er zijn er ook die de klus achteloos klaren, de Cubaanse wereldrecordhouder Javier Sotomayor, bijvoorbeeld: 2.43 meter indoor, 2.45 meter outdoor.…

Ik zie Knevel puntsgewijs en bijna agressief staccato zijn overstap naar het Darwinisme ondertekenen. Ik zie Arie in DWDD, glibberend in z'n eigen gelijk, het granieten EO boegbeeld Doornbos met verzoenende spreuken bestoken. Zonder dat de oude overigens ook maar 'n millimeter opschuift.…

De bril gaat op, de bril gaat af, maar ze raakt niet verder dan eentonige staccato-riedels: ‘jazeker voorzitter, zodra we over cijfers beschikken, sturen we die terstond naar de kamer’. En daar laat mevrouw het, zoals bekend, graag bij. Deze VVD-matrone staat ‘s morgens op en stelt haar geluidsvolume in.…

Ze schrijft staccato-achtig en voor de lezer wat verwarrend, een bizarre opeenstapeling van gedachten en herinneringen, aan elkaar geplakt als relatieloze souvenirs. Ze werkt vervreemdend en depersonaliserend en haar associaties lijken dissociaties.…

Vannacht, het was een uur of drie, ketste het hakkende staccato van een vogel vanuit de tuin onze slaapkamer binnen. We slapen, natuurlijk, altijd met het raam open, dat uitkijkt op de tuin aan de achterkant van het huis.…

Nu naderen geheel staccato de 3, de 4, de 5, de 6, de 7, de 8 de 9. Ze naderen met krasse schreden. De tulpensecondewijzer gaat op herhaling. De lente komt steeds dichterbij.…

De bestelling helder krijgen duurt even en de waakhond blafte nu staccato een venijnig ´Bitte?’ door de spreekbuis. Ondertussen struin ik de menukaart bij de toegangspoort af op een gewone hamburger. ‘Die staat er niet op pap, maar die hebben ze wel, kost gewoon een euro. Bestel nou maar.’ Ik rond de bestelling af. ‘Sie konnen weiter fahren.’…

Volts, ampères, accuzuren en ladingstijden glijden in staccato en in volstrekte vanzelfsprekendheid over zijn lippen. Iedere bijdrage of suggestie van mijn kant, over verbruik, levensduur, of zelfs maar bandenspanning wordt met minzame minachting door hem gecorrigeerd. Ik weet van hoed noch rand, wil hij maar zeggen.…

.' Vandaag de dag volstaat men met: OK..OK.. ( in staccato). De grabbelton. Die goser is OKE, dat is een OKEje auto, dat vind ik niet OKE, ik was fout, OKE. Etceteree. etceteree.. Mooi, goed, aardig, betrouwbaar, fijn, je hebt gelijk.. elke nuance in taalgebruik lost op in drie afgrijselijke letters.…

Het zijn meestal staccato-achtige observaties, die hij aaneen probeert te rijgen wat hem niet altijd lukt: de hiaten tussen zijn observaties zijn vaak net te groot om er als lezer een soepel lopend geheel van te maken. Hij creëert kloven, die onoverbrugbaar zijn, als gaten in het geheugen, echt zorgwekkende verbindingsproblemen.…

In een filmpje op internet danst ze heel wild en vrij, staccato-achtig, op diverse dierengeluiden, heel fanatiek en woest, indrukwekkend, ware danskunst. Ze publiceerde ook in 'Haags Iris' en 'Droombeeld' (Stichting HaarVerbeelding). Ze schrijft ook voor het internetmagazine 'Het Beeldende Kunstjournaal'.…

Sporen van kennisverzadiging doen hem af en toe bijna op hol slaan; soms door zijn toevlucht te nemen tot stilistische staccato's, soms door er ten overvloede blijk van te geven dat de lezer niet de indruk mag krijgen dat er details zijn die hem zouden zijn ontgaan.…

Je schrijft recht voor z'n raap, met korte, krachtige uithalen, staccato-achtig, met veel souplesse en altijd een bittere ondertoon vol bijtende woede.…

Het staccato zal ons niet storen gedurende de tijd die wij hebben. Het stads verkeer raast in volle vaart aan de overkant van hier. Ik kan met een gerust hart zeggen dat het hier aan alle kanten leeft. Langer dan één minuut duren mijn observaties en gedachten niet. Onze monden zoeken elkaar en de handen gaan waar wij ze graag hebben.…

Na het lezen van de autobiografische debuutroman 'Uit het Zuiden' (2019, De Geus) van Carine Crutzen ben ik onder de indruk van haar staccato-manier van zinnen vormen, zoals de moderne Fransen literatuur bedrijven.…

De staccato-achtige klanken van de Canto klonken door de ruimte. Het is moeilijk in woorden uit te leggen, wat dit stuk met je doet als je er zo ruim twee uur naar luistert. Ik besloot het over me heen te laten komen. Eerst voelde ik me afgeleid door de schilders die hun schilderij aan het opzetten waren.…

Het lijkt erop, dat je al onder invloed van de slaapdrugs was toen je deze staccato-achtige woorden noteerde. Je was uit de betovering van de kindertijd weggerukt, zoals dat nu eenmaal gaat, en je leek er in vast te blijven zitten, als in een naargeestig moeras.…