Alle inzendingen over vaasje

Ik heb een vaasje en een glaasje.....…

Dat vaasje was overdrachtelijk bedoeld. Hoe bedoel je. Nou het is meer een symbool. Nee hoor, het is een art deco plateel vaasje, dat weet ik zeker want.. Mam ik gebruikte het om iets duidelijk te maken over ons land.. dat we het allemaal heel voorzichtig vast moeten houden.…

Zet ze maar in een virtueel vaasje, ik zeg het met bloemen.…

Met de allerliefste in gedachten moet ik het witte vaasje aangeschaft hebben. Het was gewelfd als een vrouwenlichaam met slanke taille en het droeg van onder tot boven ribbels.…

Paul, goeie jongen, gemiste kansen, altijd in voor een gebbetje en een vaasje pils. Klaverjassen, verplicht gaan op z'n Rotterdams. Fronsend een sigaartje in de mondhoek, troeven in de hand, de tegenpartij op het verkeerde been. Paul is dood, vrijwillig gegaan, daar kan geen troef tegenop.…

Op een stille zondagmiddag, toen de eenzaamheid zoals gebruikelijk als een wurgslang om mijn nek lag en mij als een verlammend korset omhulde, als een benauwend luchtledige, was ze gekomen; een nog jonge dame, fors van postuur, en ze bracht een fraaie, zomerse roos mee in een merkwaardig wit vaasje, dat ik, als herinnering aan haar, nog steeds bewaar…

Ze bracht een florissant herfstboeketje mee, bestaande uit een florissante oranje roos en enkele takjes in een feeëriek wit vaasje van aardewerk Enkele traantjes van ontroering om haar menslievendheid waren mijnerzijds gevloeid. Anne kwam nooit weer. Om duistere, ondoorgrondelijke redenen liet ze het afweten.…

Een serveerster haalt een doek over het glazen blad van de tafeltjes bij de koffieshop en plaatst er een fragiele witte roos in een vaasje op voor de bezoekers. Hier wacht ik, na mijn bezoek aan de longarts, op de allerliefste, op de zus, op de enige die mij gebleven is, die al in vroege jeugdjaren naast mij liep, naast mij stond.…

Mijn goede tante, die nog naar me omziet als weinigen, is naar me toe gekomen en heeft een klein en fleurig boeketje in een fragiel glazen vaasje naast andere goede gaven meegebracht. We zouden naar het De Pont Museum gaan en inderdaad zou het Museum haar brede metalen poort voor ons openen.…

Ik zet ze thuis in een vaasje. Het laatste uurtje hebben de begeleidster en ik een goed gesprek met Wilma. We kunnen er geen touw aan vastknopen. Zwemmen in de kerk? Een dronken priester in een rode toga op de kermis? Maar gezellig is het zeker. Dorien gooit zeven keer achter elkaar tot ze eindelijk een twee werpt.…

Ik duik de keukenkastjes in en pak een Amsterdammertje (vaasje voor Rotterdamse lezers). Gulzig drink ik acht glazen kraanwater. Ik bijt in de komkommer die al te lang naast een lege fruitschaal ligt uit te rusten. Ik zie in mijn agenda dat er zaterdag een fikse tuinklus op me wacht. Gelukkig.…

Zet er maar een vaasje narcissen neer, zegt ze. Dat ruikt tenminste lékker. Ik heb de smaak van het graven te pakken gekregen. Morgen stuur ik een open sollicitatie naar het plaatselijke kerkhof. En volgende week begin ik met de vijver in de tuin. Als dat voorspoedig gaat, wordt 't misschien een zwembad...…

‘Een vaasje.’ Zijn plek is vrij. Altijd. Links achterin, half in het donker. Hij schuift zijn kruk iets opzij, zodat hij de deur kan zien in de spiegel achter de flessen. Hij houdt zijn jas aan. Alleen de bovenste knoop los. Daaronder een wit overhemd, nog net een vouw zichtbaar op de schouder.…

Het is niet zozeer het vaasje, dan wel de lichtblauwe envelop die zijn nieuwsgierigheid weet te wekken. Zijn nieuwsgierigheid is altijd moeilijk te bedwingen geweest en dat is nu niet anders. Een paar tellen later leest hij ‘zijn naam’ in sierlijke letters op de gesloten envelop.…

Rechts staat een vaasje met blauwe bloemetjes en in een glas een rode kaars. De ober snelt toe en steekt de kaars aan. Ik bestel en drink een glas witte wijn. Het is druk vanavond, er zijn nog maar twee plaatsen vrij. De tafeltjes staan wel dicht op elkaar, denk ik.…

Hij klemt een briefje van tien euro onder een vaasje met depressieve narcissen en hij zegt tegen de bediende: 'Hou de rest maar!'. Met een stalen blik loopt hij achter de twee kopstukken aan en even voor het stadhuis roept hij: 'Kijk eens achterom, klootzakken!'. De twee mannen kijken angstig achterom en Trystan begint meteen te knallen.…