Alle inzendingen over vergaan

Aan de rand van het stille ven staat een oude eik, die al min of meer aan het sterven is. Maar juist daarom heeft deze boom een heel eigen bekoring. Zijn hoogste takken wijzen kaal en stram naar de lucht. Daaronder heeft hij donkergroene slingers van ineengedrongen lover. Die nog levende takken zien er uit als talloze aaneengeregen sprinkhanenvleugels…

Heel zijn verdere bestaan zal hij die vergane parkreus dankbaar mogen zijn.…

Dan zou die liggende boom op zijn wortelgrond, die het vergane bestaan beeldt, een wand vol opkomend, jong leven tonen.…

In een verveeld moment vroeg ik aan iemand: ‘wat zou er toch van die Heintje Simons geworden zijn?’ Stomverbaasd, nee verbijsterd was ik toen ik als antwoord kreeg: ‘who the fuck is Heintje Simons??’ Ik bedoel maar, altijd maar weer dat woord “fuck” in een zin gebruiken. Mag ik daar verbijsterd over zijn, ja? Kan er eindelijk eens een wet komen tegen…

Dora was vergane glorie. Een paar jaren geleden hadden ze nog weleens een pianist. Maar ook dat trok niet meer klanten. Hij vroeg zich af waar de eigenaar hem van betaalde. Inkomsten leken er nauwelijks te zijn. Bijna zes uur. Dan kwam zijn aflossing. Een of ander studentje.…

Je presenteert je zelf als vergane glorie. Kom op, geloof in jezelf. De 59-jarige man keek verward in de camera, lachte toen wat verlegen en zette zich weer aan de toetsen.…

De stemmen en voetstappen, die hier overdag te horen waren, zijn vergaan in het bezadigde duister. De luide tonen, die hier bij zonlicht heersten, waren nu zwijgend, schimmig rond. Deze geheime geschiedenis, toch heel eenvoudig, wordt soms verlevendigd met kluchten van muizengetrippel, dat de bloemengeur enigszins benauwende spanning brengt.…

Een landschapsschilder zal hier graag aan het werk gaan om de bevallige overblijfselen van de vergane boomgaard op zijn doek te brengen.…

Niets is blijvend, al wat bestaat is aan verandering onderhevig en zal eens vergaan. Ditt maakt dat vasthouden aan wat is geen enkele zin heeft, daar het leven dan slechts stagneert in zijn evolutie.…

Ik sta aan de zijlijn te kijken, wat gebeurt er? Wel, de wereld vergaat. Iedereen weg, ik ook? Neen, ik deed niet mee: ik stond immer aan de Zijlijn . Had ik liever mee gedaan en dood geweest? neen? Nee, ik had liever met haar aan de zijlijn gestaan en gedacht: spijtig van de Wereld , ‘k zie je graag.…

Heerlijk die dagdromen. Ik zie mijzelf zitten aan de eetkamertafel bij de familie Stone waar ik regelmatig oppas bij de kleine Janis en George. Zij schelen 2 jaar, een stelletje deugnieten maar schatten van kinderen en altijd in voor een geintje zo klein als ze zijn. Ik kijk naar het tafereel voor mij en volg hun eettafelconversatie onder het eten terwijl…

Vluchten kan niet meer, tot stof vergaan braakt de vuurberg het as, zie hier uw voorland. Het zwerk ontbeert duizenden condensstrepen, vleugels tippen aan oneindigheid, niemand is in de wolken. U wilde van A naar B ? Ik ben blij dat dat even niet mogelijk is.…

Zij die gaan in ondergaan; zij zijn de krachtigste mensen in stil en langzaam vergaan. Ik geef mijn bestaan voor hun bestaan. Ik zal altijd met hen samengaan. In liefde te gaan.…

Vergane glorie, hoor.’ Nu kan dat best zo zijn dat de PvdA vergane glorie is. Het zou best zo kunnen zijn, dat alle politieke partijen vergane glorie zijn en dat we straks alleen kiesverenigingen hebben.…

Waarachtig, onvermoed zag ik daar, aan de voet van de oude, bedaagde eik, te midden van een wereld die aan het vergaan is, te midden van de somberheid en onder een bedekte, asgrauwe hemel, het uiterst fragiele, kwetsbare, witte sneeuwklokje, als te voorschijn gekomen uit een sprookjesboek, als gezonden door een Onbekende tot onze troost in een heilloze…

Zij wist niet wat te doen, een moeder tot stof vergaan, zij dacht een verleden te begraven. Maar al dat haar restte was niet meer dan een keramiek vol gruis. Verstrooid zocht zij naar een plek waar zij de herinnering kon vast houden, het park, daar heeft ze haar hart uitgestort.…

Het was een van de favoriete adagia c.q. het Leitmotiv van mijn arme, goede vader; "Le passé n'est rien que le passé" en ook ik kan bezwaarlijk ontkennen dat in de krochten en spelonken van het duistere en tot nietswaardig stof vergane verleden de ervaringen rusten en de ijle, vluchtige herinneringen, zonder substantie en onbevredigend, ongrijpbaar…

Ik troost mezelf met de gedachte dat het iedereen zo zal vergaan.…

Lang-vergeten, lang-vergaan zijn mijn gevoelens. De genadeloze, voortrazende tijd vernietigde ze voorgoed....…

Hij zit er inmiddels al een flink aantal weken hoog in de ruimte . Dat André Kuipers zich ooit daar zal vervelen is best mogelijk. Hij is er met hele mooie ervaringen maar kan dat vaak niet delen in het glazen knikkertje ver weg van de bewoonde wereld. Die tosti met jam bakken in zijn broodrooster met panelen die op de planeet Mars gericht staan…

(voor Colleen Maria Applegate (1963 - 1984)) Je bent geboren op 30 mei 1963 in Bellflower, in Californië. Vanaf je tiende groeide je op in het stadje Farmington, in Minnesota. Je studeerde aan de Farmington High School, waar je ook een cheerleader was. Je vader Phil Applegate had een leidinggevende baan bij de Central-Telephone Company in Minnesota…

Op een flatbalkon -van de hoeveelste verdieping?- zaten Bert en Truus, een bedaagd echtpaar, gezellig thee te drinken. Beiden genoten van de zon, die ver in het najaar nog prettig aanvoelde. "Heerlijk dat we nu allebei met pensioen zijn," prevelde Bert, smakelijk kauwend op zijn ijswafeltje. "Ha, hoogst plezierig om vanaf hier over onze stad te…

Nooit meer zal ik een patroon tekenen of uitraderen uit een modeblad, het op zelfgekozen kleurige stof leggen en alle overige handelingen ten uitvoer brengen om een chique, elegant of sportief kledingstuk te vervaardigen. In een muurkast in mijn woning staat nog altijd de naaimachine, voorgoed werkeloos en buiten bedrijf, één van de weinige erfstukken…

Volgens de natuurwet verloopt in de schepping alles op dezelfde wijze, namelijk: ontstaan en vergaan van hemellichamen en levensvormen. De schepping zelf (het grote huis) blijft onveranderd eeuwig overeind, is een perpetuum mobile want er is geen buiten er kan geen energie weg lekken, er wordt alleen energie verplaatst.…

Mijn wereld lijkt te vergaan, liefde die ik moet laten gaan. Liefde gaat vriendschap blijft, en toch een hart, dat zo vreselijk overdrijft. Waarom dan toch zoveel pijn, terwijl ik weet dat ik altijd je maatje zal zijn? Ik weet, mjn liefde zal je nooit verlaten. Ondanks dat ik je moet loslaten.…

Zozeer en zo graag zou ik met Anouk nog een zweem van jeugd of jeugdigheid willen opsnuiven; mijn voorgoed vergane jaren willen herbeleven, als haar deur eens voor mij geopend zou worden, als zij eens op de koffie zou komen. Het licht zou weer avond aan avond branden terwijl mijn buurvrouw kennelijk aan de studie was.…

Een dode vraag: hoe het de slachtoffers in hun laatste seconden is vergaan. Geen antwoord kan de schrik, de angst, de pijn, de hoop en de wanhoop, beschrijven, - elke schrijver zou geestelijk aan de beelden ten gronde gaan. Toch kunt u ze allemaal in die Grote Stad zien staan, met een beetje geloof.…

Twee albums gaf ik hen mee met de foto's uit het verre verleden, voor altijd en voorgoed voorbij in het niets verzonken; vernietigd; tot niets vergaan...…

Geen steen, neen, maar planten en bloemen, ik wil de wortels naar zijn vergane glorie terwijl wormen knagen en insecten zoemen. Zo ken ik hem en zo wil ik hem ook vergeten, en dan vormt zich zomaar een arm om mijn schouder, steels blik ik schuins in een mannenoog en de chemie belooft bliksem en donder. Gedonder, besef ik, dit kan niet waar zijn.…

Je grandioze, majesteitelijke lichaam, je brede borstpartij waartegen mijn hoofd eens rustte, zullen vernietigd worden en vergaan door de onverbiddelijke dood en wel al te spoedig alsof ik nooit hun eclatante schoonheid en nog uitbundige gezondheid mocht aanschouwen.....…