Alle inzendingen over wad

Kijk, de zon is nu bijna onder, ik heb het koud, ik hoor een kakofonie van geluiden maar dat kan niet van het wad zijn, ik weet niet waar het vandaan komt. Dag wereld en zee, vaarwel….. ik sluit de ogen. In de fryslan krant staat een week later dat een man in verwarde toestand het wad is opgegaan en aangespoeld is bij de kwelders van St.…

Het is een heldere najaarsdag in oktober, wanneer ik met mijn laarzen het wad trotseer. De schelpen kraken onder mijn laarzen en de zilte zeelucht dringt mijn neus binnen. Ik geniet van de kleine wonderen die bij eb op de zeebodem verschijnen en de vogels die hun eten komen zoeken.…

Sportief Nederland is trots op Michael van Gerwen die de World Matchplay in Blackpool wint (met 18-12 tegen zesvoudig finalist James Wade). Ondanks dat 'Mighty Mike' nog geen 100 gemiddeld gooide en zijn dubbels ruim onder de 50% scoorden, vond ik zijn zege verdiend.…

Op een frisse lenteavond stapte de oude wijsgeer in een grote moeraspoel en waadde voort. "Alle speurende en vorsende gedachten in mijn hoofd strijden met elkaar," dacht de man. "Een grote warboel! Waar moet ik nu nog aan denken?…

Michael Smith (2), Cross (5), Anderson, Wade, De Decker, Edhouse, Ross, Smith, Schindler, Chisnall (6), Clemens, Van Barneveld, Van Duijvenbode, Noppert en Van Veen - dan ligt de conclusie voor de hand dat partijen om drie gewonnen sets het karakter van een loterij dreigen te krijgen.…

GEDICHT FOPPE FRANEKER AAN ZEE IN ZIJN HUISJE ZIT FOPPE IN FRANEKER MET DE BEGELEIDING PILLEN EN SIGAARTJES BIJ HET WAD IS HET STIL HET IS WINTER HET VRIEST MISTIG MAAANDAGMORGEN NET WAKKER UIT WARME BED HET IS STIL ER IS NIKS TE ZIEN HIER GRIJZE DIJK DIT IS HET EINDE VAN DE WERELD NOORD FRIESLAND SCHILDEREN ETEN EN BIBLTIOTHEEK…

Stad aan de Wadden Drie eilanden staan aan den horizon, Als 't niet zeer nevelt. Jongens komen kijken, Wanneer de postboot keert, die langs de dijk een Rookpluim doet strijken, licht-bruin voor de zon. De winter duurt hier lang; het spaarzaam groen Bevat een stillen winter in zijn takken.…

Een jaar of twee jaar geleden heb ik al over mijn bovenburen geschreven, waar de redactie toen tactvol een foto van 'De Tokkies' had bijgeplaatst. De bovenbuurvrouw, horrorqueen Eucalypta, had toen een dekbedovertrek pal voor mijn balkon gehangen, waardoor ik geen zonlicht meer kreeg. Ik heb de boel toen bij elkaar gebonden met een vuilniszakdichtmaakstrip…

De broekspijpen omhoog gerold, waad ik door het voorste meertje. Halverwege blijkt één stap plots erg diep te gaan, tot aan mijn kruis sta ik in het water. Snel door naar de prachtige glooiing die op me wacht. Daar aangekomen vlij ik mij neer, met armen en benen wijd uitgestrekt. Voor een groot deel wàs ik al nat, daar kan de rest ook wel bij.…

Meestal zo rond de wateren van de Wadden. Toch moet ik er in de winter even tussenuit, anders vriezen mijn vleugels vast. Dit jaar was ik van plan naar Turkije te vliegen om te overwinteren. Nu hoorde ik echter in de wandelgangen van het water dat dit geen verstandig idee is.…

Hiervandaan had je een schitterend uitzicht over het wad. Aan zijn voeten, een meter of tien lager, lag een vuilgrijs strand dat zelden door badgasten werd betreden. Lange repen halfvergaan zeewier, plastic flessen, rottende balken en felgekleurde visnetten vormden de garnering van deze strook niemandsland tussen zeewering en wad.…

Machteloos om zich tegen de golfslag teweer te stellen spoelen ze aan op de stranden van Bergen aan Zee of de Wadden. Wat wil je ook als 4 cm klein Snorkeltje. Je voelt de stroming trekken en je surft op de top van een meedogenloze golf in de richting van een onbekende kust.…

Het is alsof ik waad tegen de stroom in. Mijn woorden blijven hangen aan rietpluimen. Mijn lach ligt op de bodem, maar als ik 'm wil pakken grijp ik iedere keer net mis. Ik bedek mijn hart met een bult stenen. Ga erop zitten en steek een stok in het water. Ik glimlach, kijkend naar die stok. Peilloze vertwijfeling.…

Staande op de dijk, met uitzicht over het eindeloze wad, waar je in de verte het zwaailicht van vuurtorens ritmisch over de eindeloze golven ziet glijden, voel ik me soms innig verbonden met Hem.…

Die staan toch letterlijk in Stad aan de Wadden(Simon Vestdijk 1936) vermeld. In datzelfde prachtgedicht: ‘Drie eilanden staan aan de horizon,/Als 't niet zeer nevelt.’ Maar vanaf de eilanden wordt over lichtvervuiling uit Harlingen geklaagd. Dat kijkt toch anders naar die Wadden. Wie houdt onze kunst in de gaten?…

Voorzichtig stap ik erin en waad mij zachtjes door de natte materie. Een klein stukje verder nog en dan ga ik weer terug. Ik kan niet verder. Het wordt mij hier te diep. Ik draai mij om en kijk naar mijn evenbeeld in het water. Het groeit naarmate het water ondieper wordt. Ik herrijs.…

Maar deze 'seltsamer unlustiger dach' bereikte misschien de Wadden niet echt. De Wadden blijven klimatologisch somtijds buitenbeentjes. En de dagen daarna vielen weer mee. Ook toen werden trouwens niet alleen vraagtekens gezet bij het dwaze karakter van dit soort onderneming. Maar ook bij de 'winst' als zodanig.…

Erg vreemd als je zover van het wad woont. Maar goed, hij broedt dus bij mij op het platte dak en blijkt een scholekster te zijn. Met zijn rode kraaloogjes was hij mij aan het aanstaren en ik heb hem wel verteld dat ik zijn bezoek héél apart vond. Ik weet niet of hij me verstaan heeft, maar het blijft heel bijzonder om hier te mogen wonen.…

'Wat in gelok', 'dunsje oer it waad' en 'do' zijn drie friestalige liederen die het markante geluid van de zangeres volledig tot haar recht doet komen. De zangeres zingt laag en met korte zinnen en heel duidelijk en direct, en toch is het warm en stevig. Ik word rustig en ontspannen van de muziek van Stanza en het raakt een snaar bij me.…

In september gaan hardlopers weer vrijwillig klauteren en waden door blubberzooi. En bij de Zwarte Cross van 26 tot en met 28 juli gaan 450 mensen naakt rondrennen. Doen ze daar als demonstratie in plaats van een goed doel, maar dat komt op hetzelfde neer. Het gaat gewoon allemaal om de lol dat is duidelijk.…

Jaren later begreep ik de draagwijdte van zijn vertoog: soms was het wad, meestal was het niet. Wij hielden het op den duur niet droog werden schipbreukelingen zonder compassie. Waltherus (Walter) Antonius Bernardinus van de Laar oftewel Victor Vroomkoning, zijn pseudoniem, is geboren in 1938 te Boxtel.…

De oude Spaanse edelman waard nu rond langs de Groninger dijken en terpen en wil voorkomen dat er meer molens langs het Groninger wad worden gebouwd. Ze zouden lelijk zijn. Ondertussen laden de weergoden een centimeters dik pak regen op het land, het vlakke land, het Groninger land. Het water is niet meer weg te krijgen.…

Ha, Swaab en Lamme weten het al: onze bevrijders die, hoewel ze wisten dat ze weinig kans hadden om te overleven, uit hun landingsboot klommen om het spervuur van mitrailleurs in te waden, volgden gewoon wat hun neuronen hen ingaven.…

Liever nog gaat het wad op met zijn Vollenhover Bol, of hij zwerft van lagune naar lagune in Schotland, met zijn kleinere Newcomb bootje. Als ik later op de avond langs de keuken van het hostel loop zie ik Sytze van achteren staan. Licht voorover gebogen om iet te pakken, is hij in gesprek met een donkerharig meisje.…

Op de rand van het wad, met een eindeloze grijze lucht boven hem, bleef hij staan. Dromerig staarde hij in de verte. Hij haalde zijn verrekijker tevoorschijn en speurde daarmee de horizon af. Eigenlijk zocht hij iets wat hij miste, maar wat?…

*stukje geschreven voor het informatieboekje van Dierenambulance De Wadden*…

Ze is tweetalig dichteres en haar thema is het landschap, met name het wad en haar passie voor reizen. Ze wordt beïnvloed door muziek en haar eigen schilderijen/tekeningen. Ze heeft een eigen atelier in Groningen, maar ze woont in Harlingen. Daar kun je heel mooi over de zee uitkijken, iets verder dan het Chinese restaurant.…

Bij Sexbierum van de weg af en rechtdoor naar het wad. Ik zette de motor uit en we stapten af. Wat een stilte, wat een weidsheid en geen mens te bekennen. Op de dijk stonden wat schapen ons nogal schaapachtig aan te staren: bèèèèèhhh, mekkerden ze.…

Daar waar golven van de Wadden tegen de dijk beuken. Zomers de schapen op deze dijk die waterkering begrazen en de pompeblêden, het blad van de waterlelie, die voor een deel het wateropppervlak bedekken, ergens daar woonde ooit een ruwe, rauwe radicaal. Wreed was hij. Ongekookt, maar bovenal rigoreus.…

Zowel de Wadden- als de Zeeuwse (schier)eilanden zullen genoegzaam bekend zijn en noem ik dus ook niet. Zowel de drie Benedenwindse- als Bovenwindse eilanden daarentegen zijn waarschijnlijk iets minder bekend en daarom noem ik deze wel.…