Alle inzendingen over BERGEN RUIMTE BEZINNING

Tanka Boven bergweiden verrijst de Matterhorn als een kaboutermuts; zijn puntig wit eerbiedigt stil kijken én driest voortgaan. Tekst in proza De zo bewonderde en gevreesde berg torent als een hoge, witte kaboutermuts boven de mooie weiden vol bergbloemen. De spitse punt ervan hangt...

...nabootsen, zijn de cesuren van traditionele bezinning, die de gevallenen van de nationale feestdag scheiden. Gillende kleren die van de berg af kwamen rollen. Zwaaiend met hun vlaggen en paniekzaaiend met het huilende gejoel van de strijdkreet. Vermoeide vlaggen, balend van al die...

...vliegen over en langs me heen. Sierlijk zeilen ze op de luchtstroom tussen de bergen mee. In alle richtingen spelend met de mogelijkheden die de ruimte biedt. Hun eigen capaciteiten volop benuttend in deze glijvlucht. Alsof ze me uitnodigen: kom, verlaat je nest, sla je vleugels uit en ga!

...en bedrijventerreinen. Volgens het Ruimtelijk Planbureau moeten we dat ideaal maar eens loslaten en de werkeljkheid onder ogen zien. Ongerepte natuur bestaat niet, dus je hoeft ook niet heel veel geld uit te geven om landschap in de oorspronkelijke staat te brengen. Welke...

Aan het bevallige meer, vol bloei, bij Rottevalle ligt een afgelegen eethuis. Zijn muren van houten balken hebben nog bosgeur in zich. Op het zacht glooiende dak wuift een veld van tierig gras. Men geniet hier van spijzen en drank, waar de gezonde, vrije adem van het wijde water doorheen...

In het dorp is een markante persoonlijkheid heengegaan. Tussen twee bekenden met wie ik jaren hetzelfde pad liep, struin ik naar een lege kerkbank ergens achterin. De kerk hagelt vol. Mensen moeten staan. Deze avond krijgt het Huis van God ouderwets kippenvel om zoveel publiek. Het is dubbel....

gezwam

Ik beklim een hoge berg. Ik klim steeds hoger, het is prachtig weer. Maar hoe hoger ik kom, hoe depressiever ik mij voel. Als ik de top eindelijk heb bereikt, ben ik zo depressief dat ik voel dat ik nog dieper kan vallen. Wanhopig klim ik in de lucht naar boven. Badend in het zweet word ik wakker.

Een mooi koopvaardijschip voer zelfbewust en doelgericht over de wijde oceaan. Over enkele dagen zou het weer in zijn thuishaven aanleggen. In het grote ruim lagen heel wat waren uit verre landen. Die zouden straks kapitalen opbrengen! Zo nu en dan liet de stoomfluit zich vol trots horen. Bij...

Daar juicht een toon, daar klinkt een stem, die galmt door gans Jeruzalem. Een heerlijk morgenlicht breekt aan. De Zoon van God is opgestaan. Dit geliefde en veel gezongen vers over Christus' opstanding mag altijd doorklinken. Met Jeruzalem worde niet alleen de stad Jeruzalem bedoeld, maar...

...We zitten hier op een top, waar we nauwelijks de ruimte hebben om ons te bewegen. Naar beneden kunnen we niet. Moeten we hier maar in de sneeuw blijven zitten... Vannacht doodvriezen?" "Ik weet het ook niet," zuchtte Leo. "Heee, wat is dat?" Tussen hen in lag een blauw bolletje uit de...

...woorden. Woorden kunnen ook troost bieden of tot bezinning leiden zoals het woord god of hemel. Beeld werkt op een andere manier, ook dat is mooi. Misschien vind ik daarom wandelen in de bergen of de natuur zo mooi met praten erbij, dan leef ik echt, alles komt goed binnen in de hersenpan. Maar o...

Buigzame rietstengels vangen veel wind, terwijl wij dagelijks het ijzer smeden als het laag water is. Taalzuiverheid is je ware. Hoewel ik soms door struiken het gewas niet meer zie, kan ik taalpuristen op zich wel larderen. Zonder deze moedige taalsoldaatjes, verwordt onze mooie taal tot...

...hebben. Wil je carrière maken, dan is er ook ruimte voor nummer vijf. En dan heb je ineens haast! Haast bij het opstaan, haast bij het ontbijt, haast in het verkeer, haast bij je eerste afspraak, haast in het verkeer, haast bij je tweede afspraak, haast in het verkeer, haast bij de lunch,...

...het dichterbij komen terwijl ik hulpeloos in de ruimte zweefde, kwetsbaar. Het leek of grote armen zich om me heen vouwden. M’n geest slaakte een angstige schreeuw die niet gehoord kon worden. Het voelde of m’n geest ingezogen werd door zwart. Zwart..alleen dat overheerst. En nu...

Hij is een bevlogen mens hij 'twittert" zich een eind in de ruimte...

Geduld schept ruimte.

...onze speelruimte beperkt. Gevangen in deze tijd-ruimte constructie bezitten we nog meerdere beperkingen die onze bewegingsvrijheid beperken. De meesten van ons hebben vijf zintuigen. Die vijf zintuigen zijn meestal afdoende om ons te kunnen handhaven in ons beperkte domein dat wij wereld...

Als de druk van moeten bij mensen weg valt is er ruimte voor hun ware identiteit en al hun talenten.

Emile Tjakka Ratelband slaat met zijn keuze voor het Boeddhisme een nieuwe weg in van compassie en bezinning. Voor zo'n moedige stap op zijn leeftijd kan ik mijn hoed diep afnemen.

...kleur te geven. En ik? De bergen, natuurlijk de bergen. Vergeten zijn de ontberingen van vorig jaar, de kou, de darminfectie. In januari was het eindelijk eens helemaal over. Nu is het juli, en het zal toch niet weer alleen maar regen en narigheid geven. Helemaal gek ben ik niet. Dat...

..."Er komt vast onweer. Dan is het hoog in de bergen levensgevaarlijk." Ook al waren de rugzakken flink zwaar, Koen en Helga renden als gemzen naar hun dorp terug. Zefier vloog hoog boven het dal, waar hij altijd zo gelukkig was geweest. "Vreselijk, ik zie hoe de akkers en boomgaarden nu...

...in dit spijshuis "De Steenbok." De Alpen-eetzaal is vol donkerbruine betimmering. De tafels, balken en vensters ademen de lucht uit het hoge dennenwoud. Door de aangenaam koele schemerruimte juicht de toonkunst van het vrolijke bergland. Hier schenkt de Efteling zijn bezoekers zwervend...

(voor Grete Berger (1883 - 1944)) Jij bent geboren als Margarethe Berg op 11 februari 1883 in Jägerndorf (Krnov), Moravië-Silezië, in een Joods gezin. Jij kreeg eerst acteerles van de lerares Rosa Roth in Wenen. Op 1 september 1903 debuteerde jij als toneelactrice in het Deutsches Theater op...

...aldus Franciscus. Hij is blijkbaar zelf even helemaal de weg kwijt. Tijd voor bezinning voor deze paus.

...verlicht, is verschenen aan mijn hemel en ik sla deze gade uit mijn hoge venster. De avond zal nu spoedig vallen en de natuur noopt tot stilte en bezinning. Een Onbekende schonk ons de wonderbaarlijke schoonheid van de planeten, van het heelal en de natuur om te vereren, niet om te...

...het is een rare ontregelende tijd. Een tijd voor bezinning. Veel dingen lijken niet zo belangrijk meer en zijn het nooit geweest. Neem de t.v. – ik krijg er steeds meer weerzin tegen. In actualiteitenprogramma's wordt door iedereen hetzelfde item tot de laatste druppel uitgemolken. Het is zo...

Abrupt stopt het pad. In de diepte vervolgt de route. Ter overbrugging hangt een ladder aan de rotswand. Het schrikt af en lokt tegelijk. Ik besluit tot pauze. Eten, drinken en bezinken, terug- of doorgaan. Trede voor trede daal ik af. Beneden aangekomen kan ik de markering terugvinden op grote...

Siebe, een jongetje van zeven jaar, woonde in Drachten en wandelde vaak in de parken van dit heel grote dorp. "Wat klinkt dat geruis in bomen en struiken verrukkelijk," mijmerde Siebe. "Misschien zijn het wel de stemmen van engelen, die zich niet willen laten zien. Maar hun stemmen zweven...

...was het een belevenis om in die schemerige ruimte te komen. Het klaterende stortbeekje, dat tussen bloemen door in het meertje uitmondde, leek wel te zeggen: "Nog even geduld. Zo dadelijk begint het." Daarna zweeg het beekje. Het werd steeds donkerder om je heen. Sterren blonken zo...