Alle inzendingen over BEWAREND

Zo communiceerden we eens in lang vervlogen tijd: mijn leraar en ikzelf, zijn favoriete leerlinge, via de opstellen die ik bij hem moest indienen; we waren als gevangenen die elkaar heimelijk briefjes toespeelden of als geliefden die op andersoortige wijze elkaar niet zouden kunnen bereiken. Hij...

In een achterkamertje, in een uithoek van mijn woning, bewaar ik nog altijd de platenkoffers die de LP's bevatten. De LP's met de kleurrijke hoezen met romantische afbeeldingen uit de nalatenschap, eens het meest kostbare en dierbare bezit van mijn zozeer geliefde vader. Hij voedde me op met...

....en zo bewaar ik nog altijd een klein boekwerkje met romantisch aandoende en kunstzinnig verantwoorde tekening op de kaft en de titel: "Es gibt also die Liebe". Het geschrift moet de verloving en de prille eerste huwelijksjaren van mijn ouders begeleid hebben.... Beide kinderen van de...

Hij had aangebeld en hij verscheen aan mijn voordeur om spoedig aan de slag te gaan om de klus in het souterrain te klaren. Ik had de sleutels van de berging weer eens verloren. De klus die hem opgedragen was bleek een rotklus. Na zeer geruime tijd daalde ik naar beneden, de drie trappen af om te...

Van een vriend die het gebracht heeft tot Inspecteur van de Belastingdienst hoorde ik dat slechts een MBO-opleiding nodig is geweest voor jouw werkzaamheden in je armzalige baantje van belastingambtenaar, mijn liefste, arme vader. Op die foto (die ik nog altijd bewaar) zie ik je op die kale kamer,...

De glazen deuren, die gedecoreerd zijn met afbeeldingen van dicht opeenstaande boomstammen als om de bosrijke omgeving van het pand te symboliseren, schuiven bij het "Boshuis" gastvrij voor me open. Mevrouw strompelt voort op de kale gang aan de arm van een verzorgster. Haar bestaan op de...

Ik schrijf niet meer in het weekend, het mat mij af om steeds weer te moeten lezen dat mijn hartenkreet niet genoeg gedichtgehalte heeft. Opportuun arrangeer ik mijzelve steeds vaker midweeks, vermijd ik mijn gedachten in gedichten, probeer ik u te laten zwichten voor het verhaal, dat ik toch te...

De man belde aan en trad aan mijn voordeur op de eerste verdieping en vroeg of ik hem herkende. "Natuurlijk herken ik je, Jan!" antwoordde ik. Hij bracht me cadeaus; geschenken van de ouders van de ongelukkige kinderen voor wie ik werk: een cadeaukaart van "Primera" en een elegante, chique en mooie...

Het was in die tijd dat mijn oude ouders de hond hadden aangeschaft die zij "Obri" genoemd hadden: een forse Rottweiler, die ik nauwelijks over zijn kop durfde te aaien uit angst dat hij mijn vingers af zou bijten. In een foto-album bewaar ik nog foto's van de zwartbruine hond die waggelde...

Op een vodje papier bewaar ik nog altijd de schrijfsels van mijn arme, getormenteerde ouders wiens levens voorbij ijlden als een stormwind.... Het handschrift van mijn vader, na lange jaren op kantoor vervormd en veranderd, getuigt, zoals ook een grafoloog zou beweren, van intelligentie en...

Van onze beide oma's noemden we haar "oude" oma. Op de foto's die ik nog altijd bewaar is ze afgebeeld; in een roeibootje met haar toekomstige echtgenoot August, onze opa, sinds lang niet meer te midden van de levenden, en op latere leeftijd, in ouwelijk aandoende kledij; zorgelijk, bezorgd. Ik...

'Ik heb er nooit eerder last van gehad hoor'! zegt ze. Het is allemaal begonnen na de zwangerschapspsychose van mijn zus. Het zit ook helemaal niet in de familie. Wat ik heb is een trauma gerelateerde aandoening, het is geen schizofrenie. Ik slik wel risperdal. Weet je dat ik gerehabiliteerd...

Op vrijdag 15 juni wordt in Galerie Kunst in de Kop te Groningen een tentoonstelling geopend met schilderijen in acryl en metalliekverf van de Groninger kunstenaar Pim de Hart, met als titel Beware of the dogs. Indien je, zoals ik, nogal associatief bent ingesteld, komen direct allerlei...

Meer dan duizend jaar geleden opende het vrije en onbedorven Amerika een verbaasd oog. Er kwamen Vikingen op zijn kust, die ook snel weer verdwenen. Het bestaan van de eerbare roodhuiden werd gelukkig niet bedreigd. Er gingen wat eeuwen voorbij. Daarna heersten ondernemende en krachtige...

Een kaarsrechte baan, een directe verbinding als een avenue of een boulevard vormt tegenwoordig de schakel tussen onze appartementen. Veertig jaar geleden richtten mijn voetstappen zich al naar haar, die ik mijn vriendin noem en zal noemen tot mijn stervensdag; de trouw is in mijn hart gebeiteld...

De allerliefste bracht onlangs een wagentje, een karretje op wieltjes en van rood linnen mee dat nu werkloos staat te pronken in het halletje van mijn flat, maar dat nooit in gebruik zal worden genomen.... We leven langs elkaar heen. De diepgaande sentimenten, de obsessies, de gedachten bewaar...

Ik had eens een goede, lieve oma die zonder slag of stoot, ziekte, zwakte of misselijkheid de leeftijd van drieënnegentig jaar heeft bereikt. Op haar dressoir in de eenzame bejaardenflat koesterde zij altijd mijn portret van jonge vrouw. Zij is het geweest die mij mijn allereerste taal- en...

Ik had een goede, lieve oma die zonder slag of stoot, zonder ziekte, zwakte of misselijkheid de leeftijd van drieënnegentig jaar heeft bereikt. Op haar dressoir in de door eenzaamheid getekende bejaardenflat koesterde zij mijn portret van jonge vrouw. Zij is het geweest die mij mijn allereerste...

Ik vond laatst wat losse scherven van de oude tijd. Zij lagen her en der in mijn herinneringen verspreid. Die vaas van toen was nauwelijks nog te repareren, de randjes waren te scherp, dat zou teveel bezeren. Sommigen spreken van scherven brengen geluk, anderen denken dat wat kapot is, is vooral...

Plotseling stonden we oog in oog te midden van een menigte. Even ontmoetten onze gezichten elkaar, daarna wendden we ons af. Ik droeg nog het jack dat ze me gegeven had en dat ik ter herinnering aan haar zou bewaren: het "bomberjack" met de bontkraag en in mijn binnenste, in mijn hart en in de...

Vele spulletjes die ik nog bewaar in mijn huisje herinneren me aan Haar, maar het meest schrijnende en navrante dat tot mijn stervensdag in een envelop met het opschrift "Famous Artists Schools" in mijn vitrinekast bewaard zal worden is haar schrijfwerk voor genoemde "school". De envelop...

In het noordelijke deel van Breda vindt je het natuurlijk zakelijke en toch schappelijke winkelcentrum Moerwijk. Hier klinkt levendig getrippel van kopers, die rond kijken. Hun blik wordt aangenaam verrast door allerlei lokkende waren en smakelijke spijzen. Ergens noodt een glazen hoek met zijn...

In het blikken trommeltje met de kleurige motieven dat ik eerder beschreef, bewaar ik een foto van mijn tante Gerdina, de zus van mijn moeder. Al mijn moeders zussen overleden vóór haar en in verbittering en eenzaamheid sleet ze haar laatste dagen. Op een andere foto uit de oorlogsjaren kijkt de...

Eens (je was al ver boven de zeventig) verraste je me met een zilveren kettinkje waaraan een sierlijk steentje bungelde, onbewust als je was van het feit dat ik een vrouw ben die zich niet zozeer opdirkt en zeker geen fotomodel. Plotseling en plompverloren, in een abrupt gebaar, legde je het...

“Ik vind je lief.” Meer hoefde ik niet te zeggen. Ik dacht nog, zal ik me voorstellen. Zal ik zeggen: “Hallo, ik ben Heleen van Royen, ga je met me mee?” Maar dat zou er wel weer heel dik bovenop liggen. Nee, ik ben gewoon naast hem op een kruk gaan zitten, heb mezelf een wijntje besteld en...

Het regende boven de dierentuin van Amsterdam. Emma en Bjarne aten gevulde koeken onder een grote donkerblauwe paraplu. Bjarne was bang voor die intieme momenten. Ze overvielen hem en hij kon ze niet op afstand houden. De vrijheid was voor de dieren in de dierentuin onbereikbaar, ze kregen te eten,...

Zo loop ik gisteren even bij de Wibra binnen, op zoek naar een lijstje dat ze niet hebben maar toch even kijken! De gulden regel is: pak een mandje en er bungelt er dus eentje aan mijn arm. In de winkel staan twee dames te kletsen met wat artikelen in de hand en even denk ik: hou je mond, laat...

Ik ben mooi een argument tegen de doodstraf kwijt. Het is de schuld van Almelo. Daar is echt wel wat meer te doen dan alleen dat stoplicht. Dat zit zo. Vroeger gaf ik wel eens gastlessen aan MBO-studenten. Het was heel leerzaam en goed voor je relativeringsvermogen. Tijdens die lessen kwam de...

De nieuwe liefde had me meer vrede en innerlijke genoegdoening gegeven dan de hulpverlening tot dusver had gedaan. Mijn geliefde had me een foto van zichzelf bij de Eiffeltoren in Parijs gestuurd, hij was op weg naar zijn op sterven liggende vader, die om hem had gevraagd, in Amerika, waar hij naar...

Majestueus zie je de Sint-Petrus en Sint Pauluskerk als je met de trein, het treinstation in Oostende binnen spoort. Dit uithangbord van "de stad aan zee" waar haar glasramen voorbije koningen van onze dynastie vertonen en waar dit neo-gotische gebouw de vergelijking kan doorstaan met "De Dom...