Alle inzendingen over De laa

...Frisia • Limburgse Algemene Activiteiten (LAA) • C.A.B. Nederland • Centraal Administratiekantoor Nederland • Crefinass • De Geldlijn • D.K. Financieringen & Verzekeringen • De Lage Hoek • De Internetbankier • De Spaar- & Kredietcentrale • De Wijzend...

...mijn bevindingen een roman zou schrijven: ‘De Laatste Paddestoel’. De roman speelt zich af in de tijd van de koude oorlog. President Obama wil nu een kernwapenloze wereld. Het is te hopen dat we op een goede vrijdag kunnen zeggen: hé, de wereld is kernwapenvrij. Maar waarschijnlijk zal...

...terwijl hij liggen bleef, Bevrijdde zich het laatste wat hij schreef: Liefste, de oorlog is nog niet begonnen. Lambertus Jacobus Johannes Aafjes was geboren in 1914 te Amsterdam. Hij was het eerste kind van Joannes Aafjes en Nicolasina Minkels. Zijn vader kwam uit een...

...ik uiteindelijk gefaald. Daarom is dit dan ook niet meer dan een simpele constatering . . . wellicht te plaatsen onder een nieuw te creëren tabblad “Constateringen”?

...wij wel meer bedrogen: Wij zijn op reis, zo menen wij En maken voortgang zienderogen, Doch richten wij de blik opzij Dan staan wij stil en onbewogen. Het leven gaat aan ons voorbij.

...dat in het rijtuigje het lokaal bestuur zich verplaatste van Buurtjeskerk naar het gemeentehuis, we kregen immers een nieuwe burgemeester. “Ach, geen eens geld voor een taxi?”, vroeg ik meewarig. Nee, dat was het ook niet. Het was het geheel in ‘stijl’ verwelkomen van onze nieuwe...

...Rainier en nu Anton Heijboer ook nog! Heijboer laat vijf vrouwen na! Rainier een klein staatje en JPII de hele wereldkerk!” Buurman kon niets meer zeggen. Gelukkig maar, want zwijgen van zijn kant is meer dan goud waard! Toen het gesprek afgelopen was moest ik me weer bij de les bepalen: “O...

...één van de drie Wijzen uit het Oosten. Met die laatste kwalificatie was ik wel blij. Ik vertelde toen trots aan één van mijn vriendjes in de straat waar ik woonde dat ik één van de drie wijzen was… “Waar zijn die andere twee dan?”, vroeg hij. “Ja, weet ik het!”, antwoordde ik...

...te ontlopen, een plek van droefgeestigheid die mijn ziel in stilte deed lijden…”

...steeds uit dezelfde stof als waarmee onze lieve Heer mensen maakt: Zelfrijzend Bakmeel. Deelt u mij ook dit jaar weer met uw armen?

...kan betalen, zal ik langs de kant van de weg uitlaatgassen inhaleren of bij de schoenmaker lijm snuiven. Het ongebreidelde optimisme in de mens kent namelijk geen grenzen. En wat is het geweldig dat er dan mensen zijn die jou kunnen laten geloven dat jij er euforisch ook nog eens netto op...

...vergeelde stellingen nog op de deur. Nu is het groen verdwenen, het terrein ligt braak, er staat een hek omheen en de grijper hapt de laatste stukken uit de toren. 'Raar hè', zie mijn dochter laatst, dat we toen zo boos al die posters geplakt hebben? Nee, raar is dat niet. Ontkennen, woede,...

...vonden... Heaven up here is halverwege als de muziek plotseling eindigt. Mijn vriendin heeft het geluid uitgezet. "Ik zet de muziek even af, Chris. Wil jij een toetje? Wat een koleremuziek trouwens. En wat zit je daar te grijnzen?"

...mijn maag zakt. Ik schakel de tv uit, zoek mijn bed op en val in een diepe slaap.

...dat een columniste geen wetenschapper is en helaas ook de definities niet kent. Daarom hierbij een correctie. Vanuit de politiek-wetenschappelijke terminologie worden fascisme en nationaal-socialisme als 'extreem-rechts' en het communisme als 'extreem-links' aangemerkt. Zij werden/worden...

...'PvdA-ers optimistisch over verkiezingsnederlaag' kopt het AD/UN twee dagen voor de verkiezingen. Als bestuurderspartij doet het denken aan het corvee op de middelbare school: iemand moet het nou eenmaal doen, maar veel dankbaarheid hoef je niet te verwachten. En of je nu wethouder in...

...het is hier Luilekkerland niet. En daarna laat hij zich ook nog eens opensnijden door de jagersman. Hoe dom kan je zijn?!? Ik heb een hekel aan de boze wolf, dat hij een vent uitkiest, iemand van zijn eigen postuur en het voor eens en voor altijd eens uitvecht; en dat de sterkste dan...

...met deuren, ramen en een pannendak met wel zes slaapkamers een verwarming, een huis voorzien van alle gemak. Ik bouw voor jou een huisje van steen en cement met een tuintje en een gazonnetje, een huisje waar jij thuis bent. Ik bouw voor jou een huisje om in te wonen samen met mij, we krijgen...

...De schuur staat vol met fietsen, daar is geen plaats en de hal is te klein. Zodoende ligt hij nu dan maar in de huiskamer. De bal heeft een diameter van dik een meter en heeft vandaag nauwelijks stil gelegen. Was vandaag vooral de speelbal voor de kinderen in de buurt. Wat een feest al die...

...van een circus van de gulle glimlach. Wat een geluk. Ik ben rijk. In januari gaan we starten, alle kinderen zijn welkom. Komt dat zien, komt dat zien.. Wat een droom. Of...

...dingen. Vazen breken soms nu eenmaal, het lot laat zich gewoon niet bedwingen. Maar ik geloof, nu de scherpe randjes wat zijn gesleten, ik een mozaïek zie van de scherven die ik niet ben vergeten. Ik bewaar het zorgvuldig, zij maken mij tot wie ik ben. Een man, een vader, een zoon, een mens,...

...een woord.‘Ja daar ben ik weer. Hoe kan het zijn dat iemand ooit besloten heeft om mensen met bladblazers uit te rusten om die blaadjes op de stoep te vewijderen? Wat is er mis met een bezem? Ik heb de ramen dicht gemaakt. Waar waren we gebleven?

... Bij korten op cultuur, dan spreek je niet van geld, bezuinigen, van winst of verlies, hoe goed je ook bent ingelicht. Maar dan spreek je over de contouren van een maatschappij met een verdwijnend gezicht. Ik schreeuw met hen mee, ik zeg NEE! Ik zie dat als mijn burgerlijke plicht.

...staan de meubels en de spulletjes netjes op hun plaats. Ook heeft hij een flatscreen televisie. Zijn houten vloer blinkt en zit netjes in de was. Iedere ochtend om kwart over zeven gaat hij onberispelijk van huis. Rond de klok van zessen komt hij weer thuis. En in het weekeinde trekt hij zijn...

...het tot een kort gesprek tot hij weer moet afslaan voor het volgende krantenadres. Hij vertelde me dat hij tegenwoordig 5 krantenwijken heeft, vraagt vaak hoe het met mijn vader is. Ik ontmoette Tjeu in 1986 op de expeditie van de computerfabriek waar mijn vader zijn leidinggevende was. Ik...

Opzij, opzij! Voor jou geen tijd. Haar goudomrande bolide brult wanneer zij alweer weg rijdt. Zonnebril op, een wegwuivend gebaar, zij moet naar de fitness, dat akelige mens met dat geblondeerde haar. Achter haar slechts de schimmige sporen van een onwelriekende geluid....

...geeft zij de lente een thuis. De zon schijnt, bloemen bloeien, de warmte gloeit, deze prent staat als een huis.

...wel heel veel gedoe zijn om overal lichtschakelaars aan te brengen. Zeker als je weet dat we over een jaar of drie toch in een ander gebouw zitten.' Maar plotseling waren ze er: de mannen. Elke verdieping kwam aan bod. Plafonds lagen open, overal werden de bewegingsdetectoren aangebracht....

...van tijd. Gisteren was gisteren, later is later, het voelt even als voor eeuwig bevrijd. In de verte lonken de duinen. Het vlakke land daarachter lijkt hier nauwelijks te bestaan.

...op de letter, op het gevoel tot soms wel over de rand. En wij liepen, wel iedere dag gingen ermee naar bed, stonden ermee op met de trainer bijdehand. We waren scherp, we liepen hard, heel hard, we waren erop gebrand. Weet je, hardlopen is geen teamsport, maar toch, het schept een band.