Alle inzendingen over Familie Meijer

...Bauer, Rinus, Manke Nelis, Rita Corita, Anita Meijer, Lenny Kuhr, de rolstoelzanger van 'Zijn het je ogen', ik kom even niet op zijn naam, Baccara en Frank Boeijen. Ik ben dolverliefd op Ellen ten Damme en dat mag nergens op uitlopen, maar het is toch hopeloos waar en God weet dat, wat...

...Maar nu is Overbouwer en Schoorsteenbouwer Meijer uit Ten Boer bezig de Toekomst te restaureren. Er worden veertig werklozen ingeschakeld. Het is een prachtige plek om mensen nieuwe vaardigheden te leren. Het is mensenwerk. Het zijn niet de grote bedrijven die het doen, maar kleine...

...zus was de beeldhouwster en niet-gelovige Sonja Meijer, die met haar man aan de John Raedeckersingel in Reeuwijk woonde. In het Van Bergen IJzendoornpark in Gouda staat haar kunstwerk 'Orpheus op weg naar Euridice' in het parkwater en aan de Nieuwe-Haven in Gouda staat haar 'De spuitgast'. In...

...door de Groningse drukker/dichter Jaap Meijer. In 1986 overleed je vader. Op 9 mei 1986 verscheen je laatste roman 'Mystiek lichaam', waarvoor je in 1987 de F. Bordewijk-prijs kreeg. Je wilde wel in God geloven, maar je kon het niet. Je kreeg beschuldigingen van homofobie en...

Ik vier ondertussen, na goed overleg met het EO-achtige, vrolijke gezin en een milieuvriendelijke fietstocht, vakantie in Huis ten Bosch!...

...haar bekommert zal de tijd leren. Voorlopig zit ze nog in de buitenste rand van de kring tijdens familiefeestjes. De plaats van de kouwe kant.

... Je had de geestelijke koorden met je familie moeten verbreken. Je had daarbij professionele hulp moeten krijgen, want alleen kwam je er niet uit. Hun doemdenken heeft jou vernietigd. Je kocht nota bene een maand voor je zelfdoding voor je moeder een huis van 500.000 dollars. Maar je...

...en herkenbaar gevoel, alsof de Groningse familiereünies van vroeger weer plaats vinden, zonder de dwang van naast een rochelende oom te moeten zitten, die je brutaal uithoorde, terwijl hij gore rookwolken in jouw gezicht blies en naar oude jenever stonk. Achter Janine's harnas van...

...gebeurd. Je werd 34 jaar en jouw urn is in het familiegraf op de begraafplaats van Horgen bijgezet. Volgens jouw moeder en oma was jij in jouw laatste dagen 'lief, aanhankelijk en dankbaar'. Wat een walgelijke falsificatie ten bate van hun eigen waanzieke borstklopperij. Na jouw overlijden...

...De nieuwe Rockets waren Janus Toethuis, Frans Meijer, Ad Damen en Nol Passon. Je had een grote hit met 'Angeline, m'n blonde sexmachine'. Bertus Borgers (1947, Vessem) was vaak je gastsaxofonist. Bertus ging met de Golden Earring naar Amerika en hij richtte zijn band Sweet d'Buster op....

...Op haar veertigste stierf haar man Ischa Meijer (52) en op haar vijfenvijftigste stierf haar tweede man Hans van Mierlo (79). We vonden het beiden maar vreemd dat al die mannen bij haar maar een kort leven was beschoren en we lagen in een deuk, omdat we haar als een mannenverslindende...

...vond in een verpleeghuis in Ewijk, stond in onze familie bekend om de grenzeloze lusteloosheid waarmee zij langdurig en neerslachtig op de bladzijden van een roman kon blijven staren zonder iets te lezen of de bladzijden om te slaan. De administratieve taken die haar opgedragen waren bij een...

Ze waren de gang weer gegaan, ze hadden de weg weer afgelegd vanuit het dorp naar de stad. En ze hadden ongetwijfeld de flats na hun reis met trein en bus zien opdoemen. De flats waartoe ook mijn woning behoort, die al jaren een beschermd stadsgezicht vormen: de eerste flats van Tilburg uit 1954 of...

Het is in feite toch wel wonderlijk hoe sinds jaar en dag in vele cafés en restaurants het suikerzakje circuleert.... En zo verschafte men mij een wondermooi exemplaar bij mijn bezoek aan Café-Restaurant "De Rustende Jager" met een kleine, petieterige afbeelding erop, als een klein,...

...leven was anders dan de doorsnee vrouwen in de familie. Ze was bepaald geen huis, tuin en keuken type. Als kantinedame zorgde zij voor de inwendige mens van menig bouwvakker, daardoor kwam ze waarschijnlijk een ietwat stoer over. Juist daarom waren haar vertelsels verrassend anders en - al...

Ik weet nog hoe mijn oma op haar terras op die zeegroene schommelstoel zat. Elk moment verwachtte je dat ze iets zou gaan zeggen,maar het waren de bewegingen van haar lippen,die bij het schommelen hoorde en je telkens weer in verwarring brachten. Ze dacht veel na als ze in haar stoel zat en...

In de Brasserie praat mijn moeder onophoudelijk. Haar betoog lijkt op een grabbelton. We knikken, reageren intuïtief op haar. Het lijkt te werken, ze lacht en ziet er even ontspannen uit. Een bewoonster achter een rollator stopt bij ons tafeltje. We herkennen haar, ze verblijft op dezelfde...

...om mee te praten over vuile handen in de palmolie. Ik zeg: Schrijvers in gevecht, literatuur tegen het onrecht. Want zeg nou zelf, al die familielof op je eigen weblog, het schiet niet op. Weblijk, kom uit je bloghol, doe de palmoliekinderen een lol, weet waarvoor je schrijft!

...heiligenbeelden, vond, zoals men beweert in de familie, hun eerste ontmoeting plaats. Ze waren mijn goede grootmoeder en grootvader. Zij was onderwijzeres, hij had een zaak in huishoudelijke artikelen. De drie zonen en de dochter zijn mijn voorouders. Het gezin moest laveren door de recessie...

Het is, geloof ik, Toon Kortooms die de naam gemunt heeft; een epitheton ornans: "een blooze kriekske". Mijn moeder hield van de romans van Kortooms en van zijn humor en gaf haar zozeer geliefde dochter en mijn zus die naam. Inderdaad bezat mijn zus in haar jeugd volop blozende wangen met een...

...er in die contreien, althans een deel van mijn familie, nogal luchtig over. Ach dat speelt ergens ver weg en inderdaad er zijn hier slechts enkele gevallen van besmetting, maar ook hier begint het virus z'n netten te sluiten. In Leeuwarden waart het al flink rond en ook in de gemeente Sûdwest...

In vroeger dagen, namelijk de vijftiger jaren van de vorige eeuw, bevond het halfcirkelvormige Boerhaaveplein zich nog aan de voet van de Spoorlijn die tot op de huidige dag Tilburg met onder meer 's-Hertogenbosch verbindt. De straten in de omgeving die het oude ziekenhuis omcirkelden waren, als...

De kwetsbare beentjes van de lieflijke baby rusten op de schoot van de moeder, die het meisje dat haar dochtertje is boven alles ter wereld liefheeft. We schrijven vijftiger jaren van de vorige eeuw. De moeder draagt een ouderwetse zijden jurk. De vader aan haar zijde kijkt met liefdevolle en...

In de bloemenzaak zijn enkele heren druk bezig met het samenbinden van boeketten die ongetwijfeld dienen om vriendschap of liefde kracht bij te zetten. Razendsnel en uiterst handig schrapen zij met een mesje de bladeren van de kwetsbare stelen en voegen de bloemen bij hun "soortgenoten" zodat het...

...in het zolderkamertje van wat ik nu maar "het familiefort" zou willen noemen, huilde ik nacht aan nacht, niet gerustgesteld door het lampje met de vrolijke figuren uit "Donald Duck". En zelfs de wandplaten van woeste landschappen, die oom G. meegebracht had uit de Verenigde Staten, joegen...

Op het kleine meubelstukje; het kleine tafeltje met de witgelakte stangen en de glazen platen dat mij zo dierbaar is en dat mijn goede, sinds lang overleden moeder mij eens schonk, staat sinds jaar en dag een roestbruin, metalen kistje... Het kistje bevat nog altijd pakjes met geurige tabak, die...

.....en zo staat het beeld van het huis mij vaak helder voor de geest; het beeld van mijn dierbare geboortehuis. Het droeg de namen van mijn voorouders in zwarte letters op wit email: "Broeckx-Schmitz". Haar drie verdiepingen waren met elkaar verbonden door bochtige trappen met wit gelakte...

Mijn broer ontving mij hartelijk. Hij pakte me bij de hand en liep enthousiast op zijn "speelgoedkast" toe, een kleine muurkast waarin hij zijn schamele spulletjes bewaart en noodde mij met hem een spelletje "Memory" te spelen. Hij legde de kaartjes met de kleurige afbeeldingen omgekeerd op...

...bij de oude fietsenmaker die stilletjes en op de achtergrond al lange jaren onze familie van dienst was....

De lange, lange jaren zijn voorbijgegaan, voorbijgegleden en wederwaardigheden, ziekten, ongelukken en rampspoed zijn over ons gekomen maar Hij was er altijd, geruisloos, stilzwijgend, op de achtergrond; in de inrichting; onze broer Matthias.... En nog gisteren greep hij mijn hand; nog gisteren...