Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Wanhopig op zoek naar acceptatie

(voor Frans Kellendonk (1951 - 1990))

Je werd geboren als Franciscus Gerardus Petrus op 7 januari 1951 in Nijmegen, op een bovenetage aan de Graafseweg 195.
Je vader was de aannemer Gerardus Petrus Kellendonk en je moeder was Theodora Cillesen. Je was hun oudste zoon en je had drie jongere zussen. Vanaf je twaalfde ging je naar het Sint-Dominicuscollege in Nijmegen, waar jij op het gymnasium een briljante leerling was, maar wel introvert en afstandelijk. Op jonge leeftijd schreef je huiskrantjes voor het gezin en een geschiedenis van de familie Kellendonk, met behulp van de verhalen van zijn opa en fietstochten langs belangrijke plekken van de familie. En je maakte stripverhalen.

In de eerste jaren op de middelbare school had jij het moeilijk met jezelf en werd je door schaamtegevoelens getergd. Op je veertiende overleed je opa. Jij zocht hulp bij priesters, paters en psychiaters. In de latere schooljaren werd jouw geniale schrijftalent zichtbaar in de schoolkrant. In 1969 behaalde je het diploma gymnasium alpha, waarna je Engelse Taal en Letterkunde aan de Katholieke Universiteit van Nijmegen ging studeren. Vanaf 1971 woonde je enkele jaren met Jan Duyx samen en met wie je tot je overlijden bevriend bleef. Je deed in 1973-1974 een studiejaar in Birmingham en Cambridge. Je studeerde cum laude af in Nijmegen en je promoveerde op een dissertatie over het 17e-eeuwse uitgevershuis John & Richard Marriott, die bekendheid genoten door uitgaven van de dichter John Donne.

Daarna was je werkzaam als leraar, vertaler, literair auteur, recensent, tijdschriftredacteur, wetenschappelijk bibliotheekmedewerker en leraar Engelse letterkunde. Je was werkzaam aan de Universiteit van Utrecht, de Vrije Universiteit, de Universiteit van Amsterdam en de Universiteitsbibliotheek van Leiden. Je had een tegendraadse visie over homoseksualiteit. In 1975 ging je naar Amsterdam, waar je werk van o.a. John Fowles, Rudyard Kipling, Laurence Sternes, Henry James, Thomas de Quincey en de modernist/satiricus Wyndham Lewis vertaalde om rond te kunnen komen.

In mei 1977 verscheen je debuutboek 'Bouwval' bij Meulenhoff. Je boek werd beloond met de eerste Anton Wachterprijs en op 24 september 1977 sprak je in Harlingen je dankwoord uit. Vanaf 1978 was je redacteur van het tijdschrift De Revisor, wat je tot 1983 bleef. Je was duidelijk door Gerard Reve beïnvloed en je homoseksualiteit was de drijfveer voor je schrijfwerk. In oktober 1979 verscheen 'De nietsnut'. In 1981 verbrak je een liefdesrelatie met Thijs Westerhout en verbleef je een jaar in Minneapolis. In maart 1982 verscheen 'Letter en geest', in september 1983 'Namen en gezichten', met het verhaal 'Dood en leven van Thomas Chatterton', in 1984 'Aantekeningen uit de nieuwe wereld', in een bibliofiele uitgave van 50 exemplaren door de Groningse drukker/dichter Jaap Meijer. In 1986 overleed je vader.

Op 9 mei 1986 verscheen je laatste roman 'Mystiek lichaam', waarvoor je in 1987 de F. Bordewijk-prijs kreeg. Je wilde wel in God geloven, maar je kon het niet. Je kreeg beschuldigingen van homofobie en antisemitisme. Sommige homoseksuelen vonden jouw visie op de homoseksualiteit als een 'steriele levensstijl' omstreden. Je zei, dat een auteur geen verantwoording voor de denkbeelden van zijn romanfiguren hoeft af te leggen. Al voor deze boekuitgave wist je, dat je aids had opgelopen. Dat je van antisemitisme werd beticht, met name door de Volkskrant-criticus Aad Nuis, heeft je veel pijn gedaan.

Je beschouwde net als ik iedere godsdienstigheid als passé en sommigen verweten jou een conservatief wereldbeeld, o.a. Jeroen Brouwers. Blijkbaar heb je terecht heel wat los gemaakt. In 1987 hield je de Albert Verwey-lezingen aan de Universiteit van Leiden en behandelde je de Altaergeheimenissen van Joost van den Vondel, een met christelijke mystiek doortrokken dichtwerk.

Op 15 februari 1990 overleed je in Amsterdam door aids. Je werd negenendertig jaar en je bent op de begraafplaats Zorgvlied begraven.
Je moeder overleed in 2004.

Schrijver: Joanan Rutgers, 10 december 2015


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 153

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Gabriëla Mommers, 9 jaar geleden
Ik kende hem ook niet, Joanan. Veel mensen over wie je schrijft, waren mij voorheen niet bekend. Je bent zelf zo belezen dat het voor jou wellicht niet te begrijpen is, maar jij kent door je belezenheid echt veel meer mensen, en met name schrijvers, dan de meeste andere mensen. Ja, ook meer dan je collega-schrijvers hier op deze site. Maar daarom is het juist zo mooi je beschouwingen te lezen. Daarin ben ik het helemaal met harrem eens.
Joanan Rutgers, 9 jaar geleden
Niet te geloven dat je nog nooit van de alom bekende schrijver Frans Kellendonk hebt gehoord, terwijl die grote schrijver breed is uitgemeten. Een jammerlijk mankement. Het was overigens niet alleen weemoed wat hem tergde, maar vooral een algemene afwijzing van zijn seksuele aard. Dát gegeven heeft hem zo uitermate somber gemaakt!...
harrem, 9 jaar geleden
Het bijzondere is dat je lezenswaardig schrijft over mensen, waarvan ik eerlijk gezegd nog nooit heb gehoord. Een tekortkoming wellicht, maar ter compensatie heb ik regelmatig enig medegevoel bij je beschrijvingen. Hetzelfde geldt voor deze op mij weemoedig overkomende man.

Goed hoor!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)