Alle inzendingen over Pauline Chan Bo-Lin

Ik droomde vannacht dat ik uit mijn lichaam was. IK was plotseling een zelfstandig functionerend 'iets' zonder lijf. Een wezen uit de ether. En ik keek naar mijn lichaam dat daar leeg en naakt stond. Ik geloof zelfs zonder hoofd - maar dat weet ik niet meer zeker. Het lichaam waar ik naar keek...

Het wordt nu echt winter. Vroeg donker, laat licht. 's Morgens hangt de vrieskou nog in de lucht. Zelfs de vogels blijven langer in hun nest liggen. Alleen af en toe een overtrekkende troep ganzen verbreekt de stilte. Gakkend sturen ze elkaar aan. Opgewonden vragen ze elkaar wat ze aan zullen...

...arm naar de natuurgenezer. En iedereen sprak schande, en niemand geloofde haar, en iedereen was bang de macht over deze vrouw te verliezen. Ze spraken over haar wanneer zij er niet was, en wanneer ze de kamer betrad werd er plotseling gezwegen. De moeder van Boaz. Een stevige, robuuste...

Mijn voornemen voor het nieuwe jaar heeft zich voor het eerst uitgebreid naar een gebied groter dan mijzelf. Ik heb me voorgenomen juist te denken, juist te spreken en juist te handelen. Er is me al eens iemand voor geweest met hetzelfde doel: Boeddha. Wat het juiste is in denken, spreken en...

Hoe kan het dat een vogel in een kooi blijft zingen? Stel deze vraag aan een kind en het zal zeggen: “Omdat een vogel zingen wil.” Stel de vraag aan een volwassene en zijn antwoord zal zijn: “Omdat de vogel niet wil dat hij gevangen zit.” Het kind ziet de dingen zoals ze zijn. De...

Mijn schoonmoeder ligt in het ziekenhuis. Ze is geopereerd aan haar hart. Daar moest het borstbeen voor worden opengezaagd, spieren en pezen worden doorgesneden en het lichaam op een machine worden aangesloten die haar in leven hield. Door de machine bleef het bloed in mijn schoonmoeder rondpompen,...

“Een echte crisis is pas een crisis als er een conflict is tussen je hart en je hoofd. Alle andere crisissen zijn problemen die het gevolg zijn van keuzes.” Hier sprak mijn oude redacteur. Niet oud in leeftijd, maar oud in vroeger, toen, mijn eerste redacteur. Lang geleden. Ik ontmoette hem op...

...kwam halen voor een borrel, moest ik tot mijn schande bekennen dat ik nog niet tot een derde van de stapel was gekomen. Elke doos had mij zoveel plezier gegeven dat het een feestje met mezelf en de boeken was geworden. En feestjes kennen geen tijd. We spraken die avond nog lang over onze...

Gisteren werkte ik in de catering tijdens een samenkomst van professionele operazangers. Er was een Masterclass, geleid door een bekende tenor. Toen ik mij in de buurt van deze beroemdheid bevond (die ik zelf niet ken en van wie nooit heb gehoord) bekropen mij twee - tegenovergestelde -...

Het is niet niks om in je eentje op het podium te staan terwijl een man tegen wie je opkijkt aantekeningen maakt die hij straks, wanneer je klaar bent met zingen, aan je bekend zal maken. Is het goed genoeg wat je doet? Blijf je op de goede toonhoogte? Vibreer je voldoende? Tril je mee met de...

Ik was erbij. Bij het eerste vrouwenboekenbal van Opzij. Waarvan het de bedoeling is dat het ieder jaar terug gaat komen. Onder een ander naam, maar net zo serieus en belangrijk als het boekenbal waar ook vrouwen, maar vooral mannen komen. De meeste lezers zijn vrouwen. En veel vrouwen...

Terwijl de beroemde tenor aantekeningen maakt en de zanger zijn kunsten toont, doet op de achtergrond de pianoman zijn werk. Makkelijk en snel wandelen zijn vingers over de witte en zwarte toetsen. Zijn handen hebben zichtbaar plezier in het spelen met de noten van Bach. Hij stopt precies op...

Ook al moet ik 's morgens mijn auto nog schoonmaken omdat een ijslaagje het zicht ontneemt, de lente is duidelijk in aantocht. In onze tuin staat de Camelia op springen. Het is een wonderlijke plant. Ze heeft de kou in combinatie met zon nodig om haar volrode roosachtige bloemen te laten...

Mijn schoonmoeder ligt op de Intensive Care. Morgen op de kop af drie weken. Ze herstelt van een bijna fatale darmperforatie, ze is vier dagen lang bijna dood geweest. Nu kan ze af en toe even zitten. Maar praten lukt nog niet want ze wordt beademd via een buis. Vannacht is er een meisje binnen...

Sinds kort kan ik naar mezelf kijken. Het is heel eenvoudig. Ik richt mijn ogen naar binnen en zie in mijzelf. Ik volg de adem door mijn luchtpijp naar mijn longen. Mijn longen zetten uit, en zinken in. Ik focus op mijn buik en ervaar een ruimte grenzeloos groot en donker. Als ik beter kijk beweegt...

We hadden afgesproken op de boulevard. Bij het grote schip voor kinderen, zodat hij er eerst zijn energie kwijt kon. Voor vliegeren is geduld en doorzettingsvermogen nodig, en dat heeft een kind van vijf doorgaans niet. Mijn neefje mocht zich dus eerst uitleven op het piratendek. Dat deed hij dan...

Het lot van een schrijver wordt bepaald door zijn invallen. Het lot van elke kunstenaar hangt wellicht af van de mate van inspiratie en de kunst zich over te geven aan het wachten hierop, om zich daarbij volledig op het scheppen te richten. Iets maken wat er niet eerder was. De kunst is daarbij...

We hadden een beetje mot met de bovenburen. Of als je het optimistisch benoemt, er was een discussie gaande over wel of geen bakfiets voor de deur. De bovenburen hebben namelijk twee kleine kinderen. En wij wonen beneden, met de ramen op straat, een bankje en de scooter voor het raam waar we zelf...

De zon stond hoog aan de hemel, de warmte straalde van de struiken af en het stof van het pad kringelde bij iedere stap om mijn voeten. De wind kwam uit het oosten, wat bestendig weer betekende. Zo anders voelde ik mij van binnen. Mijn auto staat al maanden te koop. Ik zit te wachten tot mijn...

Enkele keren per maand onderneem ik met een vriendin een lange wandeling door de natuur. Het liefst aan zee, daar waar de lucht open is en the sky the limit. Mijn vriendin is beeldend kunstenaar, en het duurt niet lang of wij bevinden ons midden in een vaak filosofisch getint gesprek. Nu was het...

Vandaag is de eerste dag van de rest van mijn leven. Iedere dag is een nieuw begin. Maar het zou zo gloednieuw moeten zijn dat ik alle dingen hiervoor ben vergeten. Dan is het pas echt nieuw. Voor het eerst verwondering meemaken, als een kind voor het eerst de wereld zien, de aarde waarop wij...

Ik heb me jarenlang opgejaagd gevoeld. Van jongs af aan heb ik het idee dat ik word achterna gezeten door een spook. En als ik niet opschiet, doorloop, verderga, doorzet, haalde het me in en zou ik te laat komen. Waarvoor ik te laat zou komen wist ik niet, maar het ging duidelijk niet om het halen...

Het begint er mee dat geluiden en geuren sterker tot me door dringen, dat de hang naar alcoholische drank zich versterkt en dat mijn irritatiegrens eerder is bereikt dan anders. Ik zou nu onder hand wel moeten weten dat het de voortekenen zijn van een lichaam en geest die overwerkt dreigen te...

Ik ben graag met mezelf. Alleen. Werkend aan een tekst of tekening. Het is niet alleen mijn behoefte aan stilte, en aan creëren, het is ook mijn moeite met ontmoetingen. Ontmoetingen met mensen en situaties. Mensen in situaties. Vooral in de situaties waarin ik gevraagd word voor mijzelf op te...

Mijn schoonmoeder is letterlijk doodziek geweest. Gister was het voor het eerst dat ze sinds maanden voor even het verpleeghuis verliet. Ze kwam op bezoek. Haar andere schoondochter had een kleine gezinsbijeenkomst georganiseerd. Voor ieder individu aanwezig was het een gedurfde onderneming....

...zich onder een daklijst een nest kauwen verschanst. We kennen de geluiden die ze maken. Het krassen dat de moeder dan ook op een ochtend deed viel op. Mijn buren en ik stonden in een mum van tijd buiten, wijzend en starend naar boven, ons afvragend wat er loos kon zijn. De moeder wipte...

Het begon met de gedachte. Tijdens mijn schilderen ervoer ik de beperking van mijn veldezel en fantaseerde over een draaibaar model. Ik wist dat hij bestond; de atelierezel. Mijn gedachten dreven af naar mijn schilderkompanen, wellicht dat zij nog ergens zo'n ding hadden staan. En zoals de...

'Ja, dat is 'm,' fluistert ze als we bij de ezel staan. 'Die heeft E. een paar dagen terug buiten gezet.' We keken er met een overwinnaarsblik naar. Nu had ik de buit binnen dacht ik. Ik zag direct kans om de prijs te verlagen. Want een gevonden ezel brengt altijd winst op voor de...

Ik keek haar nog steeds niet begrijpend aan. 'Ik snap het niet S,' zei ik. 'Nou,' zei mijn vriendin, 'ik heb de auto vandaag nodig om die ezel met jou te gaan halen natuurlijk!' 'Die ezel is niet van mij.' 'Natuurlijk is die ezel wel van jou. Je wilt hem toch hebben?' ze keek me...

Volledig mezelf zijn is nog geen eenvoudige taak. Al zou ik nog zo graag willen, ik voel een muurtje om mij heen. Een waar ik zelf moeilijk door naar buiten kan dringen. En andersom natuurlijk ook, door die muur kan iemand mij niet eenvoudig bereiken. Ik weet niet wat er gebeurd is dat deze muur...