Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Ontmoeten is risicovol.

Ik ben graag met mezelf. Alleen. Werkend aan een tekst of tekening.
Het is niet alleen mijn behoefte aan stilte, en aan creëren, het is ook mijn moeite met ontmoetingen. Ontmoetingen met mensen en situaties. Mensen in situaties. Vooral in de situaties waarin ik gevraagd word voor mijzelf op te komen ondervind ik de meeste problemen.
Of anders gezegd; ik heb moeite met situaties waarin ik uitgedaagd word om in mijn eigen kracht te staan.
Of nog anders; ik geef gemakkelijk mijn eigen macht uit handen.

Een situatieschets: ik kom in een bloemenzaak en vraag om een bos bloemen van een zeker bedrag. De mevrouw wijst mij de mogelijkheden aan en ik kies. Onderweg naar de kassa verliest zij een tak uit de bos. Ik zeg: "Er breekt een stengel af." "Nee," zegt de verkoopster, "het is maar een zijtakje." En ik zie dat zij een tak vol met bloemen achteloos in de prullenbak gooit.

Ik voel verschillende dingen. Eén daarvan is dat ik een nieuwe bos bloemen wil en het niet durf te vragen. 'Ik word opgescheept met een bos waarvan misschien wel meer bloemen en takjes er als halfgaar bij hangen, maar dat zie ik thuis natuurlijk pas', is een van de vele gedachten.
Maar ik zeg niks. Wens de mevrouw nog een fijne dag en loop met een humeur als een onweerswolk naar buiten. Ik neem mijzelf mijn slappe gedrag kwalijk en denk in eerste instantie dat het echt beter is om voortaan thuis te blijven waar ik dergelijke ongemakkelijke situaties niet meemaak.

Maar moet ik niet juist de winkelmevrouw dankbaar zijn? Is zij niet, in zeker opzicht, degene die mij heeft doen inzien dat ik het nog steeds lastig vind om voor mijzelf op te komen? Zou ik nu zelfs, voor de oefening, naar een andere winkel moeten gaan in de hoop dat ik daar een zelfde situatie tref en daar wel mijn eigen macht kan laten gelden?

De enige manier om sterker te worden concludeer ik, is niet binnen blijven waar alles veilig is, maar iemand ontmoeten die mij uitdaagt voor mij zelf op te komen. Het enige gevaar dat ik loop is dat het nog enige teleurstellingen kan duren voordat ik tevreden ben over mijzelf. Maar tot die tijd weet ik dat het oefeningen zijn en dat ik noch een ander noch mijzelf iets kwalijk hoef te nemen.

Ontmoetingen verliezen hun risico wanneer ik in mijn eigen kracht sta, omdat ik dan, zonder de mening van een ander, mezelf ben.

Schrijver: Pauline van Munster, 25 mei 2010


Geplaatst in de categorie: maatschappij

2.5 met 4 stemmen 241



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)