Alle inzendingen over WEERZIEN

...een lied van eenzaamheid en afscheid, van een weerzien in het onbestemde, oneindige, transcendente land achter de horizon.... Die dag onweerde het en een felle regen stortte neer op de aarde, alsof de hemelen je afscheid kracht bij wilden zetten. Je was mijn kameraad. We lachten en huilden...

...zou komen dan zou het vast een parodistisch weerzien zijn geweest, met acteurs die door mezelf waren uitgekozen. Als de mensen geweten hadden wat er zich de afgelopen maanden allemaal had afgespeeld op de datingsite voor volwassenen, hadden ze me misschien begrepen dat ik enthousiast was...

...zij zozeer houdt. De Regte Heide wilde ze graag weerzien, die haar zoveel troost bood, eens, in haar zozeer getormenteerde en hopeloze bestaan. We hebben de lila bloempjes van de heide weergezien en de toren van de Rielse kerk met haar gouden uurwerk, die zich slank, fier en statig verhief in de...

...De tijd heeft zich noodzakelijkerwijs maar gelukkigerwijs moeten voortspoeden en het is de vraag of we elkaar nog ooit zullen weerzien. De lieflijke, fragiele pop die Marianne me schonk zal me altijd aan haar blijven herinneren.....

...ik spoedig de stalen overkapping van het station van Den Bosch, geornamenteerd als een merkwaardig buitenissig kantwerk, weerzien, mij zo vertrouwd en daarna de straten en pleinen van mijn zo geliefde geboortestad......

...gaande met de belofte en het vooruitzicht van een nieuw bezoek en een spoedig weerzien.....

Het was druk in Zwembad Stappegoor. Vele gillende en schreeuwende kinderen vierden de onstuimige roes en opwinding van hun jeugd bot, verdrongen elkaar in het klotsende water en gooiden met de deuren van de kleedhokjes. Ik had mijn oude, vervallen lichaam met de lobben en kwabben; het lichaam dat...

...Een lang verhoopt, maar niet meer verwacht weerzien met haar zoon. Haar zoon, met wie zij al zovele jaren geen contact meer had, haar zoon uit het verleden. Een verleden vol verdriet en doffe ellende, vol onbegrip. Onbegrip wederzijds tussen haar, haar man en hun zoon. Hun zoon die op zijn...

Eigenlijk is dit het vervolg van mijn vorig verhaal op deze site, en hoe! Ik heb eergisteren mijn middelste dochter ontmoet, na 9 jaar! Samen met mijn oudste dochter en haar man ben ik afgereisd naar mijn jongste dochter en haar man en 2 kleinkinderen. Het was een MEGA ontmoeting! Een beetje...

Hij had nooit gedacht zijn oude leraar, aan wie hij zoveel herinneringen dankte, nog eens te zullen ontmoeten. Met het eindexamen was als het ware een navelstreng doorgesneden. Na de onverwachte maar traditionele zitting in de gymzaal in aanwezigheid van trotse ouders en leraren en na de rijtoer...

Gezeten op de bank vóór de Copyshop kon ik de hond niet goed zien, maar het dier huilde hartstochtelijk en zo deerniswekkend dat de jammerklacht in de hele winkelgalerij te horen was. Het geluid drong overal doorheen, als regen die een jas doorweekt. Bij nadere inspectie bleek het om een...

...afscheidsbrief zien staan met daaronder ‘Tot weerziens, Tim’. Want zo’n naam zegt niks natuurlijk en een afscheidsbrief, daar heeft niemand nog wat aan. Nee, we moeten pesten en gepest worden, alleen zo vallen er geen slachtoffers meer. Er moet wel nagedacht worden over de namen....

...en naar hem uitziet, zal mijn vriend nooit meer weerzien... Als de moeilijkheden en kwetsuren zich opstapelen in mijn leven als een ongewenste, verderfelijke Toren van Babel en als ik de wrede en gemene zetten die het leven mij geleverd heeft, memoreer, spiegel ik mij aan het rustige, serene...

...om het met andere cadeautjes toe te vertrouwen aan zo'n grote metalen vogel en aan de diensten van KPN. Nooit zal ik het weerzien. Het kijkt nu met zijn goedmoedige, trouwhartige blik een Engelse dame in de ogen - tot in lengte van dagen....?

...uit het oog maar niet uit het hart. Want de batterijen zijn opgeladen, vol kosteloze energie, vol gekoesterde warmte tot aan een volgend weerzien. Ik dank de Heer voor dat tedere gevoel. Ik dank mijn vrienden voor zoveel genegenheid. 'k Krijg ze gratis, belangeloos, voor niets.

...groot gat in gebrand, maar ik voelde mij bij ons weerzien plaatsvervangend schuldig aan uitbuiting (een misplaatste en onterechte associatie met een ver slavenverleden?) Ik had hem destijds niettemin ruim betaald. En een groot, eveneens plaatsvervangend mededogen steeg in mij op om die donkere...

Mijn beste vriendin droeg een luchtige, frivole zomerpantalon en samen wandelden we naar het terrasje. Ik zag na alle consternatie mijn dierbare Tilburg weer: kringloopwinkel "Portagora", brandpunt van mijn vele voorgaande bezoeken en de zaak waar in de etalage geadverteerd wordt met Tilburgse...

Het is veertig jaar geleden dat ik als jonge vrouw van twintig lentes de Pedagogische Academie aan de Oude Dijk in Tilburg bezocht en vandaag heb ik het interieur van het honderdjarige schoolgebouw opnieuw kunnen bezichtigen. Als (amateur-)journaliste werd ik met mijn collega rondgeleid door de...

De avonden en de nachten van mijn leven zijn voorbijgegaan met mateloze snelheid en in vliegende vaart en de wanhoop en de eenzaamheid hebben vaak overheerst en geregeerd, maar vandaag vond ik je onverwacht terug, althans je foto, in het herdenkingsboek, nu met baard en gedeeltelijk onherkenbaar;...

Uit de verre diepten van mijn verraderlijke en turbulente leven dook zij op; zij die mij kende en die naast mij stond; die ik al vroeg mijn bekentenissen kon toevertrouwen en nu is zij er nog, waar de ongenadige dood zovelen wegnam. Bij "Anvers" wacht zij nog op mij.... In een lang-vergeten,...

We hadden elkaar voor de tweede keer ontmoet op de zaterdagse Tilburgse markt. Met een vragende ondertoon in haar stem had ze mijn naam uitgesproken ("Ineke?") en kort daarna had ze verklaard: "Ge bent niks veranderd" en had ze gevraagd; "Woonde daar nog altijd?" Het antwoord was: "Ja, en ik...

Ik kwam mijn bovenbuurman toevallig beneden in het trapportaal tegen. Het uitbundig krullende borsthaar sprong als het ware naar voren aan zijn hals, in de opening die vrijgelaten werd door zijn trui en ik vroeg hem of zijn liefdesverdriet waarover hij mij eerder gerapporteerd had, nu voorbij was....

...over de hereniging met familieleden, met het weerzien van hun geboorteland. Nieuwe liefdes zullen opbloeien en nieuw leven zal het daglicht zien. Nog even, een paar dagen vliegen, dan komen ze aan. Er zijn nog wel wat hobbels te nemen, wat stormen te doorstaan en - niet ongevaarlijke -...

...uitbleef; een verontrustend maar overduidelijk signaal dan wel een opmerkelijke radiostilte Nooit zou ik haar weerzien en te weten komen hoe zij haar lot al dan niet onder ogen zou leren te zien.....

...een lezing gaf in het buurthuis. Het was een weerzien met oude bekenden, aan lager wal geraakte buurtbewoners, die er achter wilden komen, wat nu werkelijk het geheim van het schrijven van een goede misdaadroman was. Bjarne genoot zichtbaar van de aandacht die hij kreeg. De gratis koffie...

Tussen dichte drommen van mensen door en vooral van jongeren (de jongeren die overal zijn; een nieuwe generatie die mij moeiteloos en enthousiast voorbijstreeft....) vind ik op een grijze januaridag haast op de tast mijn weg naar het station.... Ik ben op weg naar wat voor mij het dierbaarste en...

Toen wederom een herfst inzette met een enkel vergeeld blad dat neerdwarrelde vanaf het geboomte aan mijn venster, heb ik in de stad, mijn geboortestad, en op het plein, waar ik als een verdoolde, als een verdoemde, als een uitgestotene heb rondgezworven toen ik zocht en niet kon vinden wat ik...

Plotseling stond hij vóór me en ik kon zijn naam wel uitschreeuwen: "Sjoerd!". Hij was de zoon van mijn tante en hij droeg de gelaatstrekken van de moeder en van de opa, mijn goede oom Gérard. Na lange jaren van ijzingwekkende vervreemding en eenzaamheid, en na een leven, geleefd in sferen en...

Na mijn gebruikelijke rondgang over de Tilburgse markt ontwaarde ik haar plotseling bij de bushalte op het Koningsplein. Uit het verre, haast vergeten verleden sprak ze tot me; vormde haar gestalte welhaast een merkwaardige verbinding, een overbrugging naar die vroegere jaren waarin we het in...

...zal het kleine huisje van mijn tante weerzien, met de voor- en achtertuin, rijkelijk gelardeerd met vrolijke en fleurige zomerbloemen en met de houten stoelen uit negentienachtentwintig met de krullerige versierselen en de overige erfstukken van de zo lang overleden, zo dierbare...