Alle inzendingen over Witte Dichters

...werden opgenomen in een stemmige menigte waarin dichters accenten kunnen aanbrengen. Onze voordrachten krijgen aandacht en leiden vaak tot velerlei. Soms tot heel persoonlijke contacten. Uitputtend maar ongelooflijk waardevol. Toch tegenwerping met ruzie toe. Dat kan bij mensen tussen man en...

... Jos van Hest, initiator en redacteur vraagt dichters en beoordeelt hun gedichten speciaal voor Herinnering Verlicht rond thema 'dood' gemaakt. Gevraagd toegankelijkheid (“gedicht dat zich na één keer horen al grotendeels ontvouwt”), geen humor, sarcasme of ironie. ‘Er zijn nog...

Een wit voetje halen zit er voor mij niet in.....

...maar Nederlands is het niet. Dus woorden als witte en blanke is geen racisme? Komt ie dan: krijg je daar nou zo'n enorme zwartjoekel van? Dan mag de hele wereld vallen over de belegen grapjes van doorgesnoven onnozelheid, natuurlijk is het racistisch. Net zoals het een sluipende vorm van...

Vreemd, sommige Nederlanders van gekleurde komaf geven af op Zwarte Piet. Is racisme, zeggen ze, maar er zit wel een Turkse bisschop op een wit paard. Inmiddels verhuisd naar Spanje om wat Moren mores te leren en schoorsteenvegers te recruteren voor een klusje in Nederland. Ik wil niet...

...een voordrachtavond in een oud, bruin café. De dichters uit het faculteitsblaadje zijn natuurlijk allemaal present. Met aanhang. En ook ik voelde me gevleid door de uitnodiging. Als ik binnenkom worstel ik me eerst door een kluwen van jonge, dweperige meisjes, sigarettenrook en docenten om voor...

Zelfdoding onder dichters is twintig maal zo groot als het landsgemiddelde; komt dat door ploeteren op gedichten of is het aantal dichters onder suïcidale personen procentueel zoveel groter?

Door ergens afstand van te nemen kom je dichter bij jezelf.

...van zijn kamerplant is hij gek. Daarom zijn dichters gek. De Indonesische huurbaas inspecteerde zijn verhuurde kamers regelmatig op netheid en orde en op de vlijt van de student. Ik had dan vaak water voor de thee op het vuur staan en liet dat een beetje doorkoken waarop de Indonesiër...

...going. Ze had het nóg lang uitgehouden bij hun dichterscollectief. Ze kon zich gewoon niet te lang binden. Dat jaar zou hij het Feest van het Licht elders vieren. Kort daarvoor had ze lang bij een aantal kerststalletjes in het tuincentrum stilgestaan, maar het langst nog bij de weinige...

...zijn geheugen gewist zijn tengere handen boven witte lakens je kon er blind van worden je kon er steeds weer blind van worden en aan andere blinde jongens gaan denken  omdat jouw zoon geen stamppot lustte omdat jou zoon geen stamppot at. Jeroen Splinterman Er valt een stilte, de...

Karel en z'n vrouw Agnes waren bezig met het bereiden van een warme maaltijd. Toen Karel de pan met aardappels op het vuur wilde zetten, sloeg Agnes hem ineens keihard met een koekenpan op z'n achterhoofd. AUW! VERDOMME! WAT DOE JE NOU!? ...schreeuwde Karel, waarop Agnes een papiertje...

...maar over het bruine ras en bruine scholen en een bruine president. En niet meer over het witte/blanke ras en witte/blanke scholen en een witte/blanke premier maar over het rozige ras en rozige scholen en een rozige premier. En over 50 jaar: over scholen en een president...

...hebben neergezet. Ik zet mijn naam onder dit schrijven, misschien moet daar 'Witte' voor.

In het contrast van ZWART WIT blijkt grijs haast onvindbaar !

...naar diepbruin (veel pigment). Ik heb nooit witte mensen gezien en nooit zwarte mensen. Ik ben het er van harte mee eens mensen met een donkere huidskleur geen neger meer te noemen: neger komt van het Latijnse bijvoeglijke naamwoord ‘niger’ dat ‘zwart’ betekent: en zwarte mensen...

...lopen naar het restaurant een stuk verderop. Een overvol terras met op het plein her en der nog een paar witte fietsen. 'Dat wordt vechten zo', grap ik naar mijn lief.

Afgunst is des dichters lot De appel kwam te dicht bij de stam Hoon is des dichters loon Hij bracht hem gewoon aan de man Spot is des dichters lof Ze hapten er helemaal niets van (Wie hier een passende titel bij kan bedenken, heeft een poEtisch brein.)

...God, Koningin en Vaderland. Verviel de poëzie derhalve tot de zonde van een restrubriek, eer dan de schaarse Nederlandse dichters die door de Muze zijn gevonden. Want zo is het. Je schrijft niet zelf, je wordt geschreven...

Er is veel geestelijk leed onder dichters.

Dichters zijn mislukte dictators.

Ik geloof niet dat ik van u ooit iets heb gelezen. Althans, niet dat ik me kan herinneren, wat niet in uw voordeel pleit, want vooral dode dichters maken altijd een levende indruk op mij.

...begrensd door letters of lectuur. Het is de witte stilte stelen van een machteloos blad. Wit wordt zwart. Met restjes niets tussen de lijnen. Dag, wit blad. Ik bied je mijn verontschuldigingen aan. Want ik ontnam je jouw onschuld. Ik maak je medeplichtig. Aan onbegrip. Aan lelijkheid....

Ik zit bij de vijver in het park. Er zit een jongetje van een jaar of acht te vissen. Ellebogen op z’n knieën en de kin in z’n handen. Ik krijg de indruk dat hij niet op zijn dobber let, maar diep in gedachten verzonken is, minuten lang zit hij roerloos alsof hij uit hout gesneden is, hij doet...

Het verdwijnen van oppositieleden in Wit-Rusland vindt op een huiveringwekkende wijze plaats.

Met alle commotie van dien, moet nu ook het kwartetspel maar in de ban, want hoe vertel je kleintjes dat dit spel echt niet meer door de beugel kan? Ik trakteerde mezelf op blanke vla, een toefje slagroom erbij ook dat is er niet meer bij, de Negerzoenen buiten spel, wat, oh wat mag er eigenlijk...

...interieurs, zijn daar toch meestal slechts onze witte soortgenoten te bewonderen. Heel af en toe een kleurtje, maar echt zwart zie je toch haast nooit.” W: “Eigenlijk heb je wel gelijk. Bij mij zie je toch heel snel de zeepresten en wat ze bij jou snel zien wil ik mij niet eens voorstellen....

Er zijn van die mooie zinnen in Nederlandse songteksten die je aan het denken zetten over de schoonheid van de combinatie van woorden. Een paar van mijn favorieten: • “was ik maar een dichter, dan kon ik dichter bij je zijn” van Stef Bos uit “Ik heb je lief” • “en dan schreeuwt ze...

Eerste klas maar toch tweede plaats, de positie waar ik me bevind, de situatie helder voor mijn ogen, hoe dat het leven leven, me nu eigenlijk af gaat. Een te groot hart en voor m'n kop heb ik ook een plaat, maar ja ik heb ook niets te bieden, want in feite..j a sta ik nog steeds op straat, vroeg...

...in zijn gedicht …, dat ze vrij wil zijn, de witte waterlelie en dat geen enkele mand - hoe groot ook - haar onstuimige groei kan inperken. Dus zou hij me wel begrepen hebben, misschien zelfs zijn gedicht aangepast. Wellicht heeft hij er oorspronkelijk aan toegevoegd dat ze naar verre...