Alle inzendingen over einde?

Hoi, ik ben Fred en ik denk het bij het rechte eind te hebben.

Wie van mensen houdt, plante het woord tot het einde voort.

Jij hebt het goed bij het verkeerde eind gehad.

Aan de Jerry-Springer-Show is definitief een einde gekomen.

Zoals ook ik heb gediend, straks, aan het einde van mijn leven, zó zal alles ook hebben gediend tot mij, aan me, voor mij.

Nooit eerder hebben we deze zinnen zo vaak voorgeschoteld gekregen als het afgelopen jaar, niet eerder hoorden we zo vaak hetzelfde deuntje, al was het zonder muziek, de kreten, zacht uitgesproken van: hou vol, we moeten het allemaal doen en - er is licht aan het eind van de tunnel? Maar waarom heb...

Jarenlang stond mijn trouwe collega aan mijn zijde: we huilden en we lachten samen en volvoerden onze werkzaamheden: ik, de journaliste, hij de fotograaf. Het einde naderde: ZIJN einde; en ik bezocht hem in zijn stervensuur. De ethiek is geen gemakkelijk onderzoeksobject maar Christus en...

Een mens als ik, had zich graag, tot het einde van haar leven vredig en liefdevol gehouden aan haar woord!

Als het recht van de sterkste wint, eindigt de wereld in een saai, zeker einde.

Ik kan Fred geen ongelijk geven, de simpele ziel heeft het bij het rechte eind. Helaas kan ik mij daar niet in vinden.

Optimist of pessimist, op het eind van de rit maakt het niet uit, beide gaan als realist de dood in.

De energie die ik de wereld vanaf geboorte inzend zal tot me terugkomen, tot mijn einde. Het kan buskruit zijn of vuurwerk!

Ik heb alles verloren, wat ik had. Alles wat hier speelde, alles wat was. Vanaf het begin tot het einde. Vijftien jaar, laat maar. Het kan alleen nog maar leuker worden.

Nederlands - moedertaal - 72 in the middle of nowhere > aan het einde van de wereld, in de rimboe, midden in het niets

Het denken was gedoemd om te verdwijnen in het helse licht. Mijn ogen sluiten deed het beeld niet verdwijnen. Met geopende ogen was het niet mogelijk om waar te nemen. Was dit nu de werkelijkheid van het inferno of het begin van een energetische versmelting met de ziel van het universum? Ik deed...

Einde van het liedje is een Grijze Piet en een Grauweklaas, daar zadelen wij voortaan onze kinderen mee op.

De EU is niets minder dan een soort van aandeelhoudersclubje dat denkt dat aan het einde van de regenboog een grote pot met goud staat.

Weet u wel wat het uurtarief is in de thuiszorg ? Aan het eind van deze hartenkreet geef ik zulks prijs. De kunst is verdoezelen, vanuit een niet onbemiddeld bestaan tracht menigeen zich een plekje in het orkest te verwerven. Dat orkest leeft nu op een te grote voet, het kan minder, neen, het...

De rillingen liepen me van ontsteltenis over m’n rug en daar waar ze verder mogelijk maar kunnen lopen. Dat ontwapenende knuffeldiertje dat probeert te ontsnappen aan de vlammen. Een laatste poging. Half verschroeit klimt het beestje ten einde raad in een boompje – geen weg terug, het...

van alles in ons leven is tijd het meest tijdloos, aan het begin en aan het einde ervan is elke minuut nog steeds even lang.

Er was eens een grijs ezeltje genaamd Ezelina. Zij was geboren in Bethlehem in een stal en toen achtergelaten omdat ze niet mee op reis kon met de wijzen en de ster die scheen aan het firmament. Eenzaam bleef zij achter en kreeg een beetje eten en geen aandacht. Snikkend kwam zij van eenzaamheid de...

Het is nu einde herfst de prachtig gekleurde bladeren vallen en de zwarte pieten komen voorzichtig te voorschijn – steeds minder gekleurd.

De drijvende krachten blijven in en achter de mensen met àlle stuwingskrachten in mij werkzaam! Groeien om te willen leiden, bloeien om een eind te maken aan algemeen lijden.

Jos had er geen woorden meer voor. Jos is uitgeluld. Aan het einde van zijn Latijn mocht hij niet meer bij ons zijn. Ik hoop dat hij de nachtmis niet gemist heeft. Dag Jos, jij was iets eerder dan wij de klos...

Afgelopen zaterdag was het hier in Zeeland lekker weer. Ik bedacht dat het een tijdje geleden was dat ik in het bos was wezen wandelen. Nu ik weer in het bezit van een auto ben, was er niets wat mij tegen kon houden. Na een flinke wandeling in de bossen bij Clinge dacht ik bij mijzelf: “Ik kan...

Er is tenminste één mens die om haar dood gehuild heeft. Deze was snel ingetreden, zo zei men; ze had zich niet lekker gevoeld; nog vóór de ambulance arriveerde, was ze heengegaan. Ik had haar eens "gevonden" te midden van de menigte, als een parel of een diamant op een mestvaalt, te...

(voor Yulia Vladimrovna Drunina (1924 - 1991)) Je bent geboren op 10 mei 1924 in Moskou. Je vader was geschiedenisleraar en je moeder was een bibliothecaresse en ze gaf muziekles. Op je elfde ben je met het schrijven van gedichten begonnen. In de late jaren dertig won je een wedstrijd met één...

(voor Franz Nölken (1884 - 1918)) Franz Nölken is geboren op 5 mei 1884 in Hamburg. Op zijn zestiende verliet hij de Gelehrtenschule des Johanneums, in 1529 opgericht door Johannes Bugenhagen. Daarna werd hij leerling aan de schilderschool van Arthur Siebelist, op advies van de...

Ze lag uitgestrekt op het bed op de Afdeling Intensive Care; de lange, slanke hals als een zwanenhals; de sleutelbeenderen prominent naar voren springend en ik bezocht haar en bracht haar een rode bloem waarop een dauwdruppel was als de traan in mijn ogen. De wanhoopspoging was nog net verijdeld...

Onder een andere naam heb ik hier gewag gemaakt van mijn buurman Herman, ook bekend onder de noemer boze buurman. Hij is nooit meer boos, gleed zojuist doodstil de lijkwagen in, dag buurman Herman.