Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Mee met het einde van de Sovjet-Unie

(voor Yulia Vladimrovna Drunina (1924 - 1991))

Je bent geboren op 10 mei 1924 in Moskou. Je vader was geschiedenisleraar en je moeder was een bibliothecaresse en ze gaf muziekles. Op je elfde ben je met het schrijven van gedichten begonnen. In de late jaren dertig won je een wedstrijd met één van je gedichten, die in een krant werd gepubliceerd. In 1941 werd de Sovjet-Unie door Duitsland aangevallen. Jij werd lid van het Rode Kruis. Als 17-jarige kreeg je een opleiding tot verpleegkundige en begon je met vrijwilligerswerk in een lokaal ziekenhuis. Toen het Duitse leger Moskou naderde, ging je in de buurt van Mozhaisk helpen met het bouwen van versterkingen. Dat was ongeveer honderd kilometer ten westen van Moskou.

Tijdens een luchtaanval raakte je gescheiden van je kameraden, maar je werd opgepikt door een groep infanteristen, die wel een hospik konden gebruiken. Samen met deze infanteristen werd je omringd door de vijand, wat dertien dagen geduurd heeft. Je werd verliefd op de bataljonscommandant, die je tijdens je leven in diverse gedichten beschreven hebt. Deze commandant en andere infanteristen konden niet ontsnappen en ze werden gedood door een ontplofte landmijn. In het najaar van 1941 ging je naar Moskou terug en je ging al snel met je vader naar Siberië, wat een onderdeel van de civiele evacuatie was. Je ging alleen mee vanwege je zieke vader, die in het begin van de oorlog een beroerte had gehad. Begin 1942 overleed je vader en je ging naar Khabarovsk om te studeren voor luchtvaart-technicus, maar dat ging niet door, want je wilde zo snel mogelijk aan de frontlinies vechten.

Je ging als hospik mee met een gewapende eenheid naar het Wit-Russische front. Je werkte samen met de hospik Zinaida Samsonova, die op 27 januari 1944 sneuvelde en die postuum de titel Held van de Sovjet-Unie kreeg. Ze werd 20 jaar. Je het zeer oprechte gedicht 'Zinka' over haar. In 1943 raakte je ernstig gewond door een granaatscherf in je nek, enkele millimeters van je halsslagader verwijderd. Onbewust van de levensgevaarlijke situatie, wikkelde je wat verbanden om je nek en bleef je werken. Tenslotte werd je in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht en je hebt het op het nippertje overleefd. In het ziekenhuis schreef je je eerste gedichten over de oorlog. Eenmaal hersteld, wilde je in Moskou aan het Maxim Gorki Literatuur Instituut studeren, maar je werd afgewezen, omdat men je schrijfwerk niet volwassen genoeg vond.

Je keerde terug naar het front en je vocht in de buurt van Pskov en in de Baltische regio. In november 1944 raakte je weer gewond en de rest van de oorlog zat je in Moskou, waar je als oorlogsveteraan wel aan het M.G. Literatuur Instituut mocht studeren. In 1944 trouwde je met je klasgenoot en tevens oorlogsveteraan Nikolai Starshinov. In 1946 werd jullie dochter Elena geboren. Jullie woonden met andere mensen in een appartement en er heerste extreme armoede. Je bleef schrijven en je gedichten werden gepubliceerd. In 1948 verscheen je debuutdichtbundel 'In een Legerpak' en andere dichtbundels volgden. Je schreef ook een autobiografische roman 'Vanaf Drie Hoogten' en het korte verhaal 'Aliska'. In 1952 studeerde je af.

In 1960 scheidde je van Nikolai en hertrouwde je met de scenario-schrijver Alexei Kapler. Het was een gelukkig huwelijk. Alexei overleed in 1979 en je schreef veel gedichten over hem. Je werd verkozen tot de Opperste Sovjet van de USSR. Tijdens de augustus Coup in 1991 nam je deel aan de verdediging van het Russische Witte Huis. Je was verslaafd aan kalmeringsmiddelen. Je werd zwaar depressief door de ontbinding van de Sovjet-Unie. De minachting voor oorlogsveteranen was te pijnlijk voor je. Op 21 november 1991 pleegde je zelfdoding door koolmonoxide-vergiftiging in je garage. Je werd 67 jaar en je bent naast Alexei begraven op de Starokrymskoe begraafplaats in Stary Krym.

Schrijver: Joanan Rutgers, 2 mei 2016


Geplaatst in de categorie: idool

4.3 met 3 stemmen 34



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)