Alle inzendingen over feestelijkheid

Wijs: ‘All I want for Xmas’ Ik wil geen quinoa pitten Of tomaten consommé Humus met gepofte knoflook Hazelnoot- aardpeerpuree ‘k Hoef geen rode bietenburger Want ik lijd aan groentenvrees ‘t Is voor mij pas kerstmis…met vlees Feestelijk: courgettelinten ‘t Is of ze bij...

In die tijd van mijn jongste jeugdjaren werd het eentonige leven in de grauwe volksbuurt soms afgewisseld en als het ware "verlicht" zoals een helder schijnsel oplicht in de meest donkere, onheilspellende nacht, zoals de wanhoop en vertwijfeling soms door een teken van hoop of bemoediging lichter...

In mijn kamer staat een citroengele, bolronde vaas met slanke hals. Een smalle en een bredere zwarte lijn omcirkelen haar, zoals een ceintuur het lichaam van een corpulent persoon omspant. De vaas is een familiestuk. Aan haar kan men vanzelfsprekend bezwaarlijk gedachten of gevoelens, geheugen of...

Het kleine flatje naast mijn optrekje was in de loop der tijd al door verschillende personen bewoond: door een oude man die hier zijn laatste dagen sleet en die de buren ten grave droegen; vervolgens door een jonge vrouw die leed aan onherstelbaar liefdesverdriet; vervolgens door het Somalische...

Soms tref ik hem aan in de bibliotheek die hem slechts schijnt te dienen als een schuilplaats en als een tweede thuis die de harde, vijandige wereld hem bieden; hij laat alles ongelezen hoewel vele levens en lotgevallen in velerlei romans eveneens getuigen van eens geleefde levens, wellicht ook...

We speelden in die tijd nog met onze poppen. Lucia bezat de Barbie-pop; van mij was de Midge-pop met de sproetjes en het pony-kapsel. Het was een heel feest als we dure nieuwe kleertjes voor onze poppen konden kopen of cadeau kregen, wat slechts zelden voorkwam. We waren beiden veertien,...

De Hasseltstraat is nog bezet met kramen, gelardeerd met gedeeltelijk aangeklede paspoppen; overblijfselen van de recente Braderie, als ik in de avond mijn weg zoek naar een ander gedeelte van de stad. Het Churchillplein bevindt zich in een uithoek daarvan, in een sfeerloos soort achterbuurt,...

Als de hemel aarzelt tussen indigo en ijsblauw in die vroege dagen van december, weet ik dat Sinterklaas weer in het land is...... In die goede, oude tijd woonden we samen in het kapitale vooroorlogse huis: vader, moeder. oma, de twee dochters en de hond Driekus. De surprise-avond was altijd...

Zoals gebruikelijk hadden zich weer enkele personen verzameld op het kleine terrasje vóór Kringloopwinkel "Portagora" aan het Koningsplein: een man wiens uiterlijk men zou kunnen omschrijven als dat van een "Old Hippie", met lang donderblond haar en een snor en baard en een mevrouw die absoluut...

Sinds afgelopen zondag, precies 300 jaar na de kolonisatie door Denemarken, heeft een van de grootste eilanden ter wereld zelfbestuur. Groenland zal voortaan zelf gaan over haar eigen justitie-apparaat, over de eigen politie en ook heeft het land vanaf vandaag een officiële taal, het...

De zilverkast herinner ik me uit mijn vroegste jeugd. Een weelde aan glaswerk en een romantisch aandoend servies was zichtbaar achter haar glazen deuren. In de kamer waarin ik mijn "gouden jeugd" beleefde was zij prominent aanwezig en ik spiegelde me in haar als ik aan tafel met cederhouten...

De mensen in de wachtkamer lijken te blaken van bloeiende gezondheid; niets schijnt er met hen aan de hand te zijn, hoewel ze, gezien hun doktersbezoek, ongetwijfeld geheime kwalen met zich meedragen. Op het wrakke tafeltje liggen enkele tijdschriften; glossy magazines; een blad over auto's en...

Het was een feestelijke gebeurtenis als we een filmvoorstelling kregen in de klas. In die verre jaren van geestelijke armoede en verwaarlozing waren we niet veel gewend en er was toen ook nog geen televisie. Achter in de klas, achter de ouderwetse banken van glanzend hout werd het filmapparaat op...

De foto moet ongeveer in 1960 genomen zijn en toont mijn moeder, die nog een uitstraling van jeugdige, meisjesachtige charme en lieflijkheid bezit, in een tijd vóór de grote rampspoeden die haar gevoelige hart zouden verbrijzelen en vermorzelen en ze houdt een popje monsterend en liefkozend vast,...

Ik was langs de huizen gelopen en had een blik naar binnen geworpen en de kale, armoedige inrichting had mij gefrappeerd. Ik was op weg naar een Wijkcentrum dat niet uitmunt door een weelderige of uitbundige architectuur. Een enkele eend vermaakte zich in het kalme, gerimpelde water van de...

Bij wijze van beloning voor een decennium van notuleerwerk, verricht voor een bepaalde organisatie, zou ik gefêteerd en gehuldigd worden in het gezelschap van andere vrijwilligers met een ander takenpakket tijdens een feestelijke middag in Franse sfeer met chanchons die de oren en hapjes die het...

Het was op een van die zaterdagavonden, die voor mij vervuld waren van een uiterst beklemmende eenzaamheid, die als een strop om mijn hals aanvoelde; een strop die week op week steeds strakker werd dichtgetrokken..... Er werd plotseling en onverwacht aangebeld. Ik stormde drie trappen af en...

Mijn ogen vestigden zich op het, door uitlaatgassen en kwalijke dampen beroete en vervuilde viaduct bij het NS-plein toen ik bij de bushalte stond. De stad, mijn geboortestad, werd zo opgehemeld en verfraaid in glossy magazines met glanzende bladzijden en gelikte foto's, maar verdiende zij de...

Een galadiner meer of minder...ach, er zijn jaren geweest dat ik er echt niet van opkeek. Vorig jaar om deze tijd schreef ik nog enthousiast over het Kerstgala van het bedrijf waar ik werk. Een avond lang verwennerij van de bovenste plank. Avondkleding, chauffeurs, bontmantels, artiesten van naam,...

Er zou een feestelijke gebeurtenis; een optreden van een accordeonist en van een drummer plaatsvinden in een zaaltje van het Zorgcentrum, waarin mijn moeder de laatste tien jaar van haar leven heeft doorgebracht tot het tijdstip kwam van ziekte, dood, crematie en uitstrooiing van haar zilverwitte...

Ik had telkens een exemplaar van de lepels, vorken, messen en dessertlepels voorzien van een briefje waarop vermeld stond hoeveel van hun "edelmetalen kameraden" zich in de cassette bevonden als in de nauwgezette slagorde van een leger te velde. Op hun fragiele, sierlijke heften plakte ik een...

Als de schaduwen op de muur vallen en wervelende patronen vormen, komen de herinneringen aan de oude tijd.... Er stond een berk voor het huis. Zij deed aan Russische winters denken. De schoonheid van de wereld was gaaf, ongebroken en ongeschonden. De zwart-wit-foto's uit die verre, vervlogen,...

Ik had telkens één exemplaar van de lepels, vorken, messen en dessertlepels voorzien van een briefje waarop vermeld stond hoeveel van hun "edelmetalen kameraden" zich in de cassette bevonden als in de nauwgezette slagorde van een leger te velde. Op hun fragiele, sierlijke heften plakte ik een...

De Montfortkerk in Tilburg Noord heeft volgens sommigen wel iets weg van een bioscoop en zij ligt verscholen tussen de straten en de overige bebouwing. Al vijfenveertig jaar vindt daar met Kerstmis een Kerst-in plaats. In die tijd heeft de wijk veel blijdschap, maar ook veel t;reurnis gezien. In de...

Plotseling klinkt een doffe klap. Zonder iets te zeggen, heeft de medewerker van de servicedesk een doos op de redactietafel neergekwakt. Hij verwacht nu dat iemand aan hem vraagt wat erin zit. Ik weiger, maar mijn collega speelt het spelletje mee en allebei horen we op van het antwoord....

Levendig staat mij nog voor de geest hoe wij als kinderen de lange tocht maakten, helemaal te voet vanuit een ander deel van de stad naar het Goirke, naar de beide bejaarde tantes in de monumentale kamer die door de hoge ramen een blik bood op een binnenplaats. Tante Lee was nooit getrouwd...

Vanuit de wachtkamer van de "Polikliniek Chirurgie" heeft men onbeperkt uitzicht op openschuivende deuren die toegang bieden tot de zaal waarin de patiënten zijn ondergebracht. Het wachten duurde lang en ik wierp mijn blikken op een mevrouw naast mij, gekleed in een zomerjurk met...

De Nieuwlandstraat in Tilburg vormt een breed, kleurig lint dat de stad doorkruist met haar feestelijke serie van winkels die Tilburg opsieren en verrijken. En zo herbergt ook de Wereldwinkel, daar gevestigd, een collectie aandoenlijke en ontroerende, handmatig vervaardigde producten uit verre,...

Op het toegangsbewijs staat de naam van de bekende zangeres vermeld alsmede het nummer en de rij van mijn plaats op het frontbalkon van het theater. Ik haast me, op een regenachtige avond, de belofte te laten inlossen die dit stukje papier schijnt in te houden, in afwachting (maar ten onrechte)...

Herhaaldelijk hoor je het pleidooi dat iedereen werk moet kunnen krijgen. Vooral bij mijn clubje van sociaaldemocraten is het een mantra dat werk gelukkig maakt. Een enkeling weet nog dat het helemaal niet leuk was in de fabriek en dat iemand het werk liever vandaag dan morgen zou verliezen als het...