Geen henen!
Herhaaldelijk hoor je het pleidooi dat iedereen werk moet kunnen krijgen. Vooral bij mijn clubje van sociaaldemocraten is het een mantra dat werk gelukkig maakt. Een enkeling weet nog dat het helemaal niet leuk was in de fabriek en dat iemand het werk liever vandaag dan morgen zou verliezen als het inkomen zou zijn gegarandeerd, maar velen met een hogere opleiding weten zeker dat die mensen dan ongelukkiger zouden zijn.
Werk, zo wijzen alle statistieken uit, maakt gelukkig.
Daarom moeten werklozen hardwerkzoekende Nederlanders zijn en anders gaan we ze korten op uitkeringen en andere leuke dingen afpakken. We moeten er immers voor zorgen dat de luie werkzoekende hard aan het werk gaat, omdat hij dan weer een sociaal netwerk heeft. De werkloze, zo weet de sociaaldemocraat zeker, is namelijk ongelukkig en kan alleen maar gelukkig worden als hij aan het werk gaat. Thuis zit hij zich te vervelen achter geraniums en slechte televisie vol reclame die hem laat zien wat hij allemaal niet kan kopen. Als de sociaaldemocraat in de duivel mocht geloven zou hij stellen dat werkloosheid des duivels oorkussen was.
Maar zodra iemand de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, schijnt werkloosheid juist een zegen te zijn: nu kun je genieten! Ineens is het onfatsoenlijk om je baan vast te houden en word je geacht je daarvoor volstrekt onmisbare sociale netwerk op te geven. De gepensioneerde wordt feestelijk uitgewuifd en niet geacht weer op het werk te verschijnen, want dan stoort hij de hardwerkende Nederlanders en hoewel dat voor de gepensioneerde misschien genieten is, zijn die hardwerkende Nederlanders daar niet van gediend.
Gaat henen! Rot op! Ga ergens anders genieten!
Geplaatst in de categorie: ouderen
Ik wil nog toevoegen dat het angstbeeld van werklozen die hun sociale contacten verliezen maar al te graag wordt waargemaakt door uitkeringen zo laag te maken dat men zich NIETS kan permitteren, en te doen alsof stupide (zogenaamd betaald) werk doen de enige legitieme vervulling van een mensenleven is.