Alle inzendingen over heiden

Ben ik wakker of droom ik dat ik wakker ben? Best wel een leuke zin eigenlijk, om een boek mee te beginnen...alleen je hebt altijd door dat je wakker bent of niet...of zou dat bij andere anders zijn? Stom eigenlijk...dat je in je arm moet knijpen...voor dat je wakker bent...typisch iets uit een...

De Campina lag op die dag in de late herfst uitgestrekt voor onze ogen als een mooie, wellustige jonge vrouw op haar bruidsbed. We doorkruisten het landschap in het hobbelende, schokkende voertuig en hielden halt bij de "Belvertshoeve", een etablissement dat als het ware in de wildernis is...

Het is september. Vroeger slepen we als scholieren onze potloden in dit seizoen. Het is alsof de Natuur nu afscheid wil nemen van alle schoonheid, alle bloei en alle leven met een laatste opleving, een laatste uitbarsting. Maar wie wil werkelijk haar uitbundige pracht vernietigen? De afstand...

De lichtblauwe voorjaarshemel overkoepelde onze Regte Heide waar grafheuvels aan een verre Prehistorie herinneren en hoog in de lucht danste en dartelde de leeuwerik en mijn vriendin herkende zijn zang. We waren het lieflijke, rustig voortkabbelende blauwe beekje met haar kleine stroomversnelling...

Even een open-deur intrappen, als ik stel; ik ben een heiden, maar niet praktiserend,wat ben ik dan? Ja, kwam zomaar in me op, iemand een idee, simpele vraag of toch niet?

Vorige week zat ik in trein tussen Amersfoort en Apeldoorn. Toen ik opkeek van mijn krant kon ik het niet ontwijken: paars! De heide bloeit al volop. Ligt het aan mij of is dat anders veel later? Uit navraag bleek dat de heide inderdaad dit jaar ongeveer een maand eerder bloeit dan normaal. Ook...

De noot is gekraakt, het vlies is gescheurd, het zegel dat gehecht was aan de geheimzinnige brief is verbroken; de bekentenissen zijn van de lippen gerold van mijn mysterieuze wandelgenote, die gedurende twaalf lange jaren iedere zondagmiddag stilzwijgend naast me heeft voortgestapt; de tragiek van...

De NPO heeft zich voor de zoveelste keer gediskwalificeerd als 'serieuze nieuwszender' door de reportage tijdens de kranslegging op de Ginkelse Heide (ihkv herdenking operatie Market Garden, 1944) om 12:10 uur TIEN minuten te onderbreken voor nieuws, ster en verkeer.

...mate hysterisch, voelen zich levenslang tekort gedaan, hebben hele lange tenen, zijn regelmatig In De Heer, of juist nadrukkelijk heiden, eten meestal mateloos of lijnen levenslang, en zij zijn waargenomen op vegetarische campings in Biggekerke.

....en daar observeerde ik steeds die rozen: geel, wit, roze en rood, die daar stonden te pronken in het late seizoen op die merkwaardige, lange, houterige stelen..... "Auf der Heide blüh'n die letzten Rosen" zingt men en zo zal de dag spoedig aanbreken van mujn zeventigste verjaardag en met...

...als een afgesloten spookhuis met oplopende griezelige attracties. Hij heeft de diepten van zijn woordrijke ziel aan ons geopenbaard, zichzelf tot het uiterste gegeven, wat niet een heidense daad is, maar een humane daad. Hij heeft zichzelf dan ook zwarter voor gedaan, dan hij in wezen was....

Was het de laatste wandeling die we samen ondernamen nu haar lichaam kennelijk aan het aftakelen was, nu zij bestraald moest worden? We waren het bospad ver gevolgd en met veel weemoed bekeek ik de oranje bessen en de bramenstruiken links en rechts van ons. Ze was mijn trouwe wandelgenote geweest...

Op de zwartwitfoto uit 1953 draagt hij mij als fragiele baby in zijn armen; de dochter die hem geschonken was en die hij zozeer zou vereren en op een voetstuk zou plaatsen en die hij liefkozend "ma fille Cathérine" zou noemen; zijn favoriete kind. In zijn nadagen sprak hij, ijlend in zijn...

...een optie, voorbijgaand aan een profeet die geilt op een meisje van negen jaar. Ik ben zo ongelooflijk graag heiden. Morgen wandel ik weer in het park, mits er nog bomen staan.....

...en rochelende ademhaling kon ons nauwelijks storen. Mijn trouwe vriendin aan mijn zijde probeerde vogelgeluidjes van elkaar te onderscheiden en gestaag vorderde onze tocht. Tenslotte zei Dionne geen "nee" tegen een kop aromatische thee in mijn flatje.....

"Ik kom naar je" had ze in haar gebrekkige Nederlands op de Kerstkaart gekrabbeld. Twee maanden later, op een nog ijskoude maartdag, was het tijdstip van onze ontmoeting aangebroken. Spoedig bleek dat onze kameraadschap, die mijns inziens gedurende een vriendschap van twintig jaar was...

...mijn vader daarentegen was een overtuigd heiden. Dat had zo z'n voordelen, als ik met moeders en de rest van het gezin terug kwamen van de hoogmis, dan had pa voor ieders zins een lunch neergezet. Je kreeg je ei zoals je het wilde, zacht- dan wel hardgekookt, gespiegeld of dubbelgebakken...

Het was in dat uur, Vader!, dat ik aan je ziekbed, dat zich gedurende elf maanden had voortgesleept, aan je benevelde geest het beeld opriep van onze gezamenlijke wandeling, zo lang geleden, in die onvergetelijke zomer, over de paden die zich slingeren over de Strabrechtse Heide. We waren...

Tanka Het oude bosveld os vol jonge, wijde hei. Dank aan de schapen, die hier ruime plaats grazen voor het verlangde purper. Prozatekst In het bos bij Strijbeek (Noord-Brabant) waren veel velden met wild gras en grote poelen, ofwel vennen, waar ook wat heide groeide. Al enige jaren...

De directie van de reformatorische Jacobus Fruytier Scholengemeenschap kon destijds bij de aanstelling van meester Lammert van der Heide geen enkel bezwaar vinden om hem niet aan te nemen, maar tegenwoordig krabt dezelfde directie zich herhaaldelijk achter het hoofd en zet een uiterst bedenkelijk...

Als de kersenbloesem op z’n hoogtepunt is, dan noemen ze dat in Japan mankai, las ik. De schrijver vroeg zich af of de bloesemboom die zij onderweg zag, door zijn schoonheid de omgeving fraaier maakte of de lelijkheid van alles benadrukte. Even later wandelde ik over de heide. Nul kans op een...

Mijn tranen hebben rijkelijk en overvloedig gevloeid in de ziekenkamer naast het bed van mijn betreurenswaardige oude vader. Toen zijn einde naderde, vroeg hij mij voor te lezen uit zijn favoriete boek uit zijn jeugd, getiteld: "De jongensjaren van...." Mijn stem haperde en stokte, maar hij...

In een zelfgemaakte bontgekleurde voile jurk fietste ik onder begeleiding van Hem bij nacht en ontij naar het verjaardagsfeestje van mijn klasgenote. Hij beschermde mij, ook op onze tocht naar het kantoor, waar ik zou mislukken.... Toen ik secretaresse was geworden, was Hij zo trots dat zijn...

...en arriveerden in Liempde op een klein, bescheiden plein, omringd door bebouwing. Een gezellig café, gelardeerd met kroonluchters met kelkvormige lampjes, verwelkomde ons. In de avond loodste onze chauffeur ons busje door de landerijen. De hemel was blauw en oranje en de zwarte runderen...

Op je sterfbed vroeg je me voor te lezen uit het boek "De jongensjaren van....." en met horten en stoten en onder tranen voldeed ik aan je verzoek. Als ik haperde tijdens mijn declamatie vermaande je me tot flinkheid. In de verwarring van de aftakeling van je brein zocht je naar pijpenstoppers...

Inleiding: De geest, de menselijke geest, het magische proces van de om en over ons brein hangende entiteit die ons denken coördineert als een poppenspeler zijn marionetten, is een mysterieus wezen. Hij of zij, die geest, heeft zijn eigen ondoorgrondelijke manier van bewegen. Zij volgt haar eigen...

Vader, een dezer dagen zou je je achtennegentigste verjaardag gevierd hebben op een voor jou onhaalbare datum. Je lang-vergeten geboortejaar 1922, getekend door de economische crisis, ligt diep verzonken in de tijd, in een ver verleden. De familie was altijd welkom op 27 januari in het oude,...

Vader, een dezer dagen zou je je achtennegentigste verjaardag gevierd hebben. De datum is voor jou onhaalbaar gebleken. Je lang-vergeten geboortejaar 1922, getekend door de economische crisis, ligt diep verzonken in de tijd; in een ver verleden.... De familie was altijd welkom op 27 januari in...

Ze had altijd zo graag gewandeld en de arts die haar terecht had verklaard na de operaties die de sieraden van haar vrouw-zijn hadden verwoest maar niet haar moreel en moed "u is niets bespaard gebleven" had haar geadviseerd veel te wandelen en ze had dit voorschrift in de praktijk gebracht....

Ik had aan zijn sterfbed gezeten, terwijl de tranen als rivieren zonder doel of bestemming hun weg zochten over mijn gezicht. Hij had me gevraagd hem voor te lezen uit de roman, getiteld: "De jongensjaren van....", zijn favoriete boek uit zijn jeugdjaren. "Flink zijn" vermaande hij me bij het...