Alle inzendingen over staal

Tevreden leunt Lájos tegen een van de oude houten pilaren die het gewelfde plafond van de stal ondersteunt. Met boven zijn hoofd het plankje dat hij ooit eens aan de paal heeft bevestigd om de uitwerpselen van de jonge zwaluwen in het nestje daarboven, op te vangen. Buiten vriest het stevig, min...

Van achter heet ik Komrij, hartstikke dood en daar gaat u aan voorbij. U sleept een kist de kerk in op Nederland 1 vol met bevlogenen die mij verkrachten op het altaar. Mijn naam is Gerrit en ik stal als de raven om maar niet dezelfde fout als jullie te maken. Gelukkig lag ik in de kist en zat...

In de avond staat Woonzorgcentrum "De Kivitshorst" in de schijnwerpers. Stalen trappen staan tegen de gevel die voeren naar de hogere verdiepingen. De nieuwbouw is in volle gang. Eens was ik als vaste maar vrijwillige journaliste welkom in de zalen, kamers en gangen van "De Kivitshorst"....

Er was eens een grijs ezeltje genaamd Ezelina. Zij was geboren in Bethlehem in een stal en toen achtergelaten omdat ze niet mee op reis kon met de wijzen en de ster die scheen aan het firmament. Eenzaam bleef zij achter en kreeg een beetje eten en geen aandacht. Snikkend kwam zij van eenzaamheid de...

...lokte die een eind zou moeten maken aan ondraaglijke kwellingen en die zou bevrijden zoals zelfs ook het koude staal van de spoorbaan vaak de oplossing biedt voor het onmenselijke leed.

De ezel en de eend waren al vroeg wakker want de zon scheen maar het was nog koud want het was nog vroeg in het voorjaar. Alles was nog stil op de boerderij maar straks zou alles weer losbarsten. De ezel had slecht geslapen en was wat duf en de eend snaterde al vrolijk zijn liedje en had zin in...

Het is bijna zes januari...de dag dat de wijzen uit het Oosten de stal in Bethlehem zouden hebben bereikt waar Jezus was geboren. Dat feit zou al zo'n dikke tweeduizend jaar geleden hebben plaatsgevonden en er is vrijwel niemand die er nog van wakker ligt. Hier althans. In Italië is dat anders,...

Het was bijna Kerstmis. De bezoeksters van de koffiekelder vroegen zich af wat zij in de glazen vitrinekast achter in de kerk tentoon konden stellen. Bijbels hadden er al in gestaan en antieke instrumenten ook al. Plotseling kreeg een van de dames een ingeving: kerststalletjes met alles er op en er...

Vertaling van “Warum der Engel lachen musste’ (Verfasser noch unbekannt) http://www.weihnachtsstadt.de/Geschichten/klassische_Geschichten/Warum_der_Engel_lachen.htm _ _ _ < “Waarom de engel moest lachen” - schrijver nog onbekend) De aanstaande geboorte van het Kerstkind bezorgde de...

We schrijven september 2006. De rozen staan nog hoog op de doornige, houten stelen en spreiden nog hun tere tinten ten toon. Een man wacht nog op mij bij de Halte Sweelincklaan. De zon maakt zijn warrige, zilvergrijze haar tot een krans en een aureool die zijn gezicht omlijsten dat getekend...

Ze hadden me gevraagd de machine te naderen; het apparaat; toonbeeld en resultaat van menselijk vernuft en vindingrijkheid en het dierbare en kwetsbare vlees van de lobben die mij mede tot vrouw stempelen uit te spreiden op de stalen platen die het zouden samendrukken op min of meer pijnlijke...

Zoals inmiddels iedereen weet, behalve zij, in figuurlijke zin, die leven onder een steen, is het kalf inmiddels verdronken; de oorlog, die tussen Rusland en vooralsnog slechts Oekraïne is uitgebroken. Tegen (w)elke wil van Oekraïne dan ook. De grootheidswaanzin van Putin, die copycatgedrag met...

Toen ik een week of wat geleden mijn kerststal van zolder haalde, ontdekte ik dat mijn kamelen waren verdwenen. Vervelend, want drie wijzen zonder kamelen...dat hoort niet. Vandaag, net op tijd voor Driekoningen, dook een van de twee schepen van de woestijn weer op. Hij staat inmiddels uit te...

...ongeluk braken hun persoonlijkheid tot de grond toe af. Hoevelen verkozen het harde, koude staal, de zelfhaat en de zelfvernietiging?

...en dan zit ze vóór me in het café; in ons stamcafé, genaamd "Anvers" aan de Oude Markt en dan kijkt ze met haar trouwhartige, bruine ogen in die van mij. Veertig jaar geleden keek ik voor het eerst in die ogen. En dan is het of de lange jaren zijn overbrugd als met de machtige overspanning...

Grote stalen hekken blokkeren sinds kort een gedeelte van de Lage Witsiebaan en een verbodsbord verhindert de toegang tot dit terrein. Een ondergrond van geel zand vertoont zich in de straat. Ik ben op weg gegaan en bij een oversteekplaats verleende plotseling een oudere heer, in het zwart gekleed,...

De weg naar onze nieuwe bibliotheek (onze befaamde LocHal, sinds enige jaren in gebruik) voert door een merkwaardig terrein, dat een half stadse, half landelijke indruk op mij pleegt te maken. Lichtgele halmen steken uit stalen hekken die daar onverwacht zijn aangebracht. Men heeft uitzicht op een...

Ze waren astrologen, priesters, paranormaal, waarzeggers en droomuitleggers en niet bepaald arm, Melchior, Caspar en Balthasar uit het voormalige Perzie. Ze hadden in de loop der tijd naam gemaakt met voorspellingen die dikwijls uitkwamen. Als een lopend vuurtje had zich dit verspreid onder...

Op het naambord van de boerderij waar we langslopen pronkt een vrolijk lachend varkentje. Verder op het erf staat een veewagen voor een openstaande staldeur. Verder wandelend denk ik na. Ergens las ik dat er in ons land 20 miljoen varkens leven. Eerder wist ik al dat er 16 miljoen mensen...

Er is een kindeke geboren op aard, mooi liedje. Je moeder zat op een ezel en je vader was timmerman, zelf kom je uit het jaar nul. Er zijn miljoenen kindekes geboren op deze globe, wat maakt jou zo speciaal ? Toegegeven, er staan niet altijd een os en een ezel in een stal bij een bevalling, en ik...

De monsterlijke, satanisch aandoende gestalte van een bouwwerk dat eens diende tot tempel van literatuur, kunst en wetenschappen en waar ik vele voetstappen heb liggen, beheerst vandaag de dag het centrum van onze stad. Zwarte gaten als blinde, nietsziende ogen rijgen zich in de gevel aaneen. Een...

De poppendokter resideerde aan het Korvelplein. Een hele afstand vanaf mijn ouderlijk huis, dus ik vraag me af hoe we er gekomen zijn. De gebeurtenis ligt ver terug in de tijd. Mijn pop moet iets gemankeerd hebben: reden voor een bezoek aan de "alternatieve arts". Gearriveerd op het genoemde...

Landgoed "Wellenseind" is via de "toeristische route" die we vandaag aflegden, te bereiken. Onderweg ontvouwde zich het Brabantse landschap voor onze ogen. De winter zou niet lang meer op zich doen wachten en het had al gevroren. Hier en daar bevinden zich op het land kleine poelen of...

...De voorheen zo solide stapel van roestvrijstaal wankelt nadat er één van je geliefde blikjes dankzij een bal vol ellende is gevallen. Het blikje onder je waar je altijd op kon steunen is er niet meer. Die leegte die in de stapel met blikjes is ontstaan kan niemand meer opvullen. Maar die...

De Hond had zich bij Jupiter over de mishandelingen van allerlei aard beklaagd, die hij van de mens ondergaan moest. Jupiter verbood, hem anders dan met de stok te slaan. Nu zag de Hond op een tijd dat zijn meester een kwade luim had, en, voor slagen vrezende, ruimde hij alle stokken van de...

Men moet het nooit prefereren rond te dwalen of rond te dazen in Winkelcentrum Westermarkt te Tilburg, zeker niet als het alweer Blue Monday is (en dat schijnt het tegenwoordig iedere week te zijn) en als de hemel boven ons hangt als een vuile dweil die ons dreigt neer te drukken en te verzwelgen....

Een lichte regen slaat me in het gezicht als ik op weg ben naar het De Pont Museum. De stalen deuren openen zich voor mij zoals ze zich eens openden voor mij en mijn metgezel. De video-presentaties van Ann Veronica Janssens hebben een desolaat, haast demonisch effect. Symboliseren zij de wereld...

Oktober kondigt zich aan en de kou zit al in de lucht. Sinds het groot onderhoud in onze straat volop aan de gang is, is een merkwaardig gebouw opgericht met felgroene wanden, als was het van plastic. Een stalen trap leidt naar de eerste verdieping en de gehelmde heren van de BAM betreden dit...

Wie kan nog wensen te vertoeven te midden van de gribus die zich manifesteert in Breda, tussen de vervallen flatgebouwen, tussen de restanten van een fabriek, genaamd "De Faam" waarvan een schoorsteen eenzaam oprijst te midden van puinhopen? Merkwaardig genoeg is daar dan ineens dat...

...ze is gelardeerd met koel, koud, supersonisch staal. Hoeveel vriendelijker was de uitstraling van die zaak, toen ik daar, weliswaar in hopeloos verdriet, zo vaak de rolstoel voortduwde met daarin het zware lichaam van mijn oude moeder..... Nu schaf ik dus de cadeautjes aan voor de kleine man...