Beschouwingen

Het geluk bestuderen brengt het belangrijkste aspect van de mens naar boven.De relatie met zichzelf.Gelukkig voelen, een moment van gelukzaligheid, geluk hebben of echt gelukkig zijn. Mijn denkbeelden omtrent geluk zijn ontleend aan de Boeddhistische filosofie,die naast liefde en mededogen het losla...

Meester ik ken je trage pas hoe je achter het huis het weer uit de wolken kijkt en de dag op gang fluit altijd in mijn richting de emmer met de schillen zingt goedemorgen tegen je dij je weet dat ik wacht de vingers om het brood de hand waar ik uit eet je mond mompelt een peukje op en ...

Het moet me nu toch maar even van het hart. Al geruime tijd volg ik met toenemende verbazing en waardering de inzendingen van Joanan Rutgers. Als ik stel, dat deze mij in het algemeen aanspreken en ook, dat er veel juweeltjes bij zitten, dan zegt dit wellicht meer over mijn persoonlijke smaak en voo...

Dat ik gewoon mens ben misschien wordt de dag langzaam warm vandaag en mag ik in zijn navel wonen wanneer bloemen uit het veld het landschap volladen met bestemming en een open gelaat soms ben ik dichtbij, sluit stilte in een omarming, is alles gelijk in vleugelslag langs wind en o...

Furiën ik ga je dag zeggen, je verlaten, ik neem afscheid, ik draai me om ik geef alles terug dan kleed ik me uit en laat me op de grond vallen mijn lichaam markeren door iets zots, iets ongewoons zodat een ieder verbijsterd langs me heen loopt jaren blijf ik liggen mensen fluisteren ...

Interval daden achterwege laten gedachten radicaal stilzetten een half woord spreken niets verplaatsen aan water neerzijgen - staren elke dag witte lijnen in het blauw die elkaar kruisen en zwellen tot vegen tot sluiers en weer oplossen elke avond het zwarte gat dat vanaf de kant het meer...

Hij wacht aan de andere kant op het dak van een hoog gebouw en tussen ons hangt diep het asfalt in een dunne rook. Geen gezicht heeft hij. Ik mis de veilige hand die wijst naar een lange lijn waarop ik lopen durf. Ik sta alleen, weet dat ik springen moet, haal het rakelings tot aan zij...

lopen op water schuim als spinrag op kliffen van tenen opstuivend zee strooit strand in de wonde en draagt avondrood op zijn golven tot een gure wind monden snoert en verdrinkingsdood dichter lijkt te zijn dan ooit Alisa Coessens is geboren in 1991 te Buggenhout. Ze ontdekt...

Mijn verhaal bevat geen dure woorden, ik schrijf uit mijn gedachten en niet uit een woordenboek. Trigger is de reden, de reden tot huiselijk geweld, wat er overigens volgens manlief nooit is geweest. Niks verontrustends, maar wel gewelddadig, althans dat vonden de agenten.. Hem meenemen dat vond ...

je werk verschoven en je schoenen richting morgen. De microgolf tingelt nog even als een tram ik ben aan haar zoals damp aan een koel raam om te condenseren zonder neerslag kan zelfs muziek niet beginnen dan trekken we de nacht over de dag tot net onder de kin geeft ze slap aan slapen t...

Mannen zijn van nature trots op hun mannelijkheid en ze overwaarderen hun seksuele prestaties, denken dat ze de mooiste vrouwen kunnen bevredigen, terwijl ze in feite maar een schertsfiguur tonen. Er zijn veel mannen, die het goed doen in de maatschappij, een redelijk hoge positie bekleden, meer d...

- Een cel is maar twee meter lang en nauw twee meter breed - Dit is de eerste regel van het eerste vers uit 'Het lied der achttien dooden' van Jan Campert (1902-1943). Een excursie naar een gevangenis in mijn woon-, werk- en leefomgeving heeft mij deze waarheid doen ervaren. Na een kennismaki...

Aldus de dichtbundel Had ik armen ik zou niet ophouden naar je te zwaaien wat ik bied: een vlucht geen zelfhulp dus geen keukentip geen bouwdoos zelfs geen sexsuggestie ik walg van morsecodes geef mij de kans naar je te zwaaien ik leg je liefst het zwijgen op nee vertel niemand dat je me ...

tweestrijd vannacht nog ga je naar huis. lang geleden vertelde je me eens een verhaal. het ging over het einde van de wereld en belangrijker nog: hoe dat te bereiken. ik had er geen idee van dat dit weten al een eerste stap vooruit was. later schreef je in een van je brieven dat je he...

In het tijdschrift "Historia" las ik vorig jaar een artikel over de geschiedenis van de psychiatrie vanaf de veertiende eeuw. Een eeuwenlange geschiedenis van martelingen, bewoners die naakt aan de muren werden vastgeketend en bezoekers die bij wijze van volksvermaak mochten komen kijken naar de ...

Blauwdruk Ik heb je een blauwdruk van mijn hart gegeven, maar je zei dat je liever een röntgenfoto van mijn gebroken voet had gewild, en mijn botten in het gips. Dit is hoe het altijd gaat tussen ons: 's avonds kom jij moe van je werk en vindt mij aan het raam, sterren vangend met open ving...

Het nieuws dat in oktober 2010 alle andere nieuwsberichten deed verbleken, was het plotselinge overlijden van zanger/acteur Antonie Kamerling door zelfmoord, slechts 44 jaar oud. Het is altijd weer verbijsterend en moeilijk te begrijpen als iemand, die ogenschijnlijk alles mee heeft in het leven toc...

We weten allemaal niet waar we heen gaan die nacht in het tramhokje. Dus denk ik graag dat we allemaal hetzelfde denken die nacht in het tramhokje, weigeren aan te nemen dat we enkel in de kou staan om uit de kou te komen. Ik heb gezien hoe we seinen met ingeklapte paraplu's en gerommel aan si...

I am Borg en weer is de schaduw over hem heen getrokken en weer heeft hij hem afgeschud en weer vond hij de weg naar de winkel met de flessen en zei hij: één fles graag of bij nader inzien toch maar allemaal en weer maakte hij de prak warm om ernaar te kijken en dronk hij alle flessen ...

Vitrine 's Ochtends breek ik een wijnglas ik zeg een ik bedoel mijn. Ik heb één wijnglas. Had, één. Alles is verschoven sinds ik ben verloren. Sinds mijn orde van achter het vertrek aan alles ruimen, sporen wissen, niet meer werkt. Nu spaar ik stukjes hem. De mens is een verzamelaar....

Jij hier ik nu wanneer opnieuw het oude wordt bezien, zodat het zich kan meten met een nu dat zich bijvoorbeeld vandaag tussen jou en mij heeft gespannen, (daarom niet meer of minder is) breekt dit dicht eindelijk open wat voor de wind al lang vrijspel betekende, voor ons slechts de herhaling...

Over Gerd Leers, de Bulgaarse bungalow loser, de Maastrichtse 'schijn tegen' burgemeester, de man die zichzelf zo lief heeft dat hij louter nog in de derde persoon enkelvoud over zichzelf praat. ' Deze burgemeester staat hier voor u', en meer van dat soort larmoyante prietpraat. Gerd Leers de...

'O vogel, geef mij de kracht van je vleugels' W.T. Schippers Meeuwen Vanochtend vloog ik met meeuwen mee over de zee zacht op de wind gespreid de vleugels en ogen op golven gericht vanochtend vloog ik met meeuwen mee ons doel was ver van land verwijderd gebrul van branding onder lucht...

Hollands diep mijn vertaalprofesoor denkt dat mijn zinnen kraantjes zijn ik zwijg expres in alle talen naar waarheid naakt zegt hij poëzie stroomt hij knalt er een Hollandse lucht boven en de rokken van mijn moedertaal bollen op gaan breeduit staan mengen warm met koud vangen de luchtstro...

Enige tranen Toen ik aan u dacht, schoten mij enige tranen te binnen. Buiten hing een grijs daglicht. De radio stond zachtjes aan. Ik staarde voor mij uit; er viel niet veel te zien, dus zag ik niets. Wel ontdekte ik een gevoel van ontreddering, dat gepaard ging aan een gevoel van eenzaamheid...

Het schitterende ...En met de geur van water in de schaduw, een groene. Ik kantelde de bemoste stenen om de zilvervisjes weg te zien glibberen. Het was een droom over het plezier van omkeren, die wetenschap dat je van alle kanten... en dan toch niet verloren raken! De vrijheid om vanuit elk opzic...

Schatplichtig Ze slaapt en dat is stil. Dan sneeuwt het in de kamers Van het huis waarin ik slaap met mijn vriendin. Ze ligt er naakt en wit, een ademende steen, Een groot en lastig beeld waaraan ik mij moet stoten, Een scherp gewicht dat ik moet drogen alle dagen, Alle nachten dat haar slaa...

De eerste grondregel voor het studeren van de mens is dat men niet te veel moet nadenken. Dat zal u vreemd voorkomen, maar u zult zo dadelijk wel begrijpen wat ik bedoel. Door nadenken wordt een mens natuurlijk niet zo bijzonder verstandig. Als hij zo loopt te broeien over wat hij gadegeslagen heeft...

De wind De wind neemt de vorm aan van een deur De deur leidt naar een holle weg Weg van de ooit nabije dagen Die vervagen in de wind De wind die aait bemint niet Hij draait als een lus om een andere lus Heen en weer als een lint Dat niets verbindt Als nevel van leven verwaait lust Dr...

Van 1890 tot 1897 was Steiner medewerker van het Goethe-archief in Weimar. Directeur was daar Bernard Suphan (1845-1911). Over hem schrijft Steiner in Mijn Levensweg het volgende: Toen ik in Weimar kwam en in nauwer contact trad met Bernard Suphan, was hij een man die persoonlijk zwaar beproef...