Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Robot met passie

Het moet me nu toch maar even van het hart. Al geruime tijd volg ik met toenemende verbazing en waardering de inzendingen van Joanan Rutgers. Als ik stel, dat deze mij in het algemeen aanspreken en ook, dat er veel juweeltjes bij zitten, dan zegt dit wellicht meer over mijn persoonlijke smaak en voorkeur dan over de werkelijke kwaliteit van zijn werk. Om zijn gehele oeuvre objectief te kunnen beoordelen moet men meer in zijn geestelijke bagage hebben dan ik, die op het moment van het schrijven van deze beschouwing nog niet eens een idee heeft voor zijn volgende inzending.

Het moge duidelijk zijn, dat ik mijn beschouwing bijna alleen op genoemde schrijver, dichter en essayist projecteer en geenszins vergelijkenderwijs bezig ben. Daarmee zou ik zeer zeker velen op nederlands.nl en op gedichten.nl, die hem qua literaire vaardigheden evenaren of zelfs overtreffen, schromelijk tekort doen. Bovendien zou ik daarmee de indruk kunnen wekken alle inzendingen van een ieder gelezen te hebben, en dat is geenszins het geval. U mag echter wel van mij aannemen, dat ik het werk van veel personen op beide sites regelmatig lees en soms herlees.

Terugkomend op de verbazing over en de waardering voor Joanan Rutgers: toen ik heden weer het tabblad beschouwingen opriep zag ik met één oogopslag dat de eerste 30 items nagenoeg allemaal van deze auteur waren. Na het totaal te hebben opgevraagd liet het overzicht zien, dat deze literaire duizendpoot (kort geleden net geen stadsdichter geworden) sedert februari 2009 zegge en schrijve 537 items heeft ingezonden en op gedichten.nl maar liefst 242. Tijdens het doorbladeren van de tabbladen kon ik niet anders dan constateren, dat alle 779 inzendingen een hoog waarderingsgemiddelde hadden behaald. Na dit korte research te hebben verricht zette ik mij spontaan achter het toetsenbord om mijn gedachten en gevoelens over deze auteur op schrift te stellen.

De vuistregel, dat kwantiteit ten koste gaat van kwaliteit wordt dus hier door de feiten gelogenstraft. Joanan Rutgers blijkt een soort borrelende vulkaan te zijn, die al twee jaar lang ononderbroken zeer actief is en met zijn creatieve magma bijna dagelijks een literaire eruptie veroorzaakt. Veel van zijn werk ademt een bezieling met een benadering, die je soms belet voortijdig met lezen te stoppen.

Nog een tweede beeld dringt zich op als je het productieve proces van Joanan Rutgers’ inzendingen overziet: een scene uit de film Modern Times (1933-1936) van Charlie Chaplin: de lopende band. Daar staat hij dan, zijn onuitputtelijke bron van creativiteit over de lopende band uitstortend, met een paar simpele handelingen tot een inzending assemblerend, zijn werk te doen. Een menselijke robot, maar met alle respect, een robot met passie. Ik zou, vanuit mijn ongeschoolde maar intuïtieve optiek bijna durven te zeggen: weer een aanwinst, naast vele anderen, voor nederlands.nl.

Symbolisch heb ik vandaag zijn allereerste inzending op het tabblad beschouwingen, die op onverklaarbare wijze gedateerd is op 00-00-000 (Ganzehoedster in Coevorden), van een blanco status verlost. De inzending is thans 12 maal geopend en heeft een waarderingscijfer gekregen. De auteur zal mij deze daad hopelijk niet euvel duiden.

Tot een volgende keer.

Schrijver: Günter Schulz, 4 februari 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.5 met 6 stemmen aantal keer bekeken 323

Er is 1 reactie op deze inzending:

Joanan Rutgers, 14 jaar geleden
Hartelijk dank, Günter, dat kan ik nu best gebruiken, doet me denken aan het slot van 'De Avonden': 'Je bent gezien, jongen!', nee, echt, het is voorzeker een stevige riem onder mijn hart!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)