Alle inzendingen

(voor Safia Ketou (1944 - 1989)) Jij bent geboren als Zohra Rabhi op 15 november 1944 in Aïn Sefra in Algerije, wat een oase in het Ksour-gebergte is. Van 1962 tot 1969 was jij lerares op een basisschool in Aïn Sefra en daarna verhuisde jij naar Algiers, waar jij een journaliste werd en voor ...

Het is 1933. In het Sint-Annagesticht op de Noordsingel 39 in Venray wacht Desirée Raven op het moment, dat ze naar haar Venrayse gastgezin kan vertrekken. Voor de vorm gaat ze nog even bij de kapel naar binnen voor een schietgebedje en wat dromerij over haar geheime geliefde Amadeus Triest, die in...

Ik ontmoette hem in de Aldi. Hij is ver in de tachtig. Ik ken hem al heel lang uit de baptistenkerk waar ik in 1991 gedoopt ben. Hij is de vader van een vriend van mijn ex. Ik hoorde het van zijn vrouw en zij noemde het, zacht met verbittering in haar stem, 'ziek'. Haar hoofd gebogen in berusting....

Te midden van de vele fysiotherapiepraktijken in de stad die in overvloed her en der gevestigd zijn, neemt "Backelandt" toch wel een bijzondere plaats in. "Backelandt" is gevestigd aan de Amarantstraat in West. Binnen in het gebouw treft men een merkwaardige portrettengalerij aan met lachende...

Vanavond wordt vanaf 18.00 uur beslist welke ploeg in de eredivisie mag blijven of gaan spelen. Lettende op het thuisvoordeel van Willem II geef ik die ploeg 80% kans om te blijven en Telstar maar 20% om een stap hogerop te gaan. En nu ik het toch over voetbal heb: Ik verwacht heel weinig ...

De lezer hoefde geen gediplomeerde detective te zijn om al vroeg in dit verhaal te vermoeden dat Anton en zijn hospita het goed met elkaar konden vinden. Daar werd in de vertelling niet geheimzinnig over gedaan. Dus de Hercule Poirots onder de lezers kunnen hun vergrootglas weer opbergen. Een nie...

Het zijn toch wel merkwaardige wandvullende levensgrote posters die zijn aangebracht tegen de wand van de winkelgalerij aan de Schouwburgpromenade. Is het onvoorstelbaar en te gewaagd om te stellen dat de clichés welhaast ongeremd als mitrailleurvuur dat rolt van de tong en van de lippen van zov...

Een vindicater is het niet eens met zijn schorsing, die hem door het bestuur van VAP is aangedaan vanwege grof geweld dat hij heeft gebruikt tegenover een eerstejaars. Denk daarbij aan een nekklem, waardoor het slachtoffer meerdere keren het bewustzijn verloor terwijl hij voor zijn leven vocht, ald...

Afgelopen zaterdag was ik bij een demonstratie. Geen idee waarom, maar goed, ik was er wel. En ik dacht ook, het is wel goed om te laten zien dat er mensen zijn die deze regering niet zien zitten. Dit verandert niets, maar misschien is het wel goed dat mensen kunnen zien dat er mensen zijn die solid...

Ik liep zomaar wat. Ik heb van die ochtenden dat ik niet weet waar ik naartoe moet, dus dan loop ik maar. Niet dat ik ergens naar op zoek was, of zo. Dat zeggen mensen dan altijd: je loopt niet zomaar, je zoekt iets. Ze trekken er dan vaak een intellectueel gezicht bij. Het is zó’n flauwekul. Ik ...

Op de Spoorlaan is het in de vroege morgen een va-et-vient van passanten; naar ik vermoed werknemers van de kantoren, bedrijven en instanties die in die omgeving gevestigd zijn. Welgemoed en vitaal en ogenschijnlijk opgewekt maar wellicht onzichtbaar, heimelijk dan wel in het verborgene, achter d...

Het was een bizarre nacht geweest, met op hol geslagen nachtmerries, bezweet door paranoïde waanzin en de snelheid van het vluchten. De brief van de gewonde Rus had een onuitwisbare indruk op Bjarne achtergelaten. Die woensdagochtend, twee dagen voor de openingsbijeenkomst voor zijn expositie, las ...

Je zult maar een voorkeur hebben voor: colaflesjes van Haribo, die met suiker behandelde snoepjes die kids en ouders soms (vaak dus) nuttigen als zijnde snoep! Voor je het weet ben je een junk! Dat is pas bizar! Je vraagt je af: hoe komt die troep in vredesnaam in: snoep?

Een terecht verwijt aan mijn penvoering is de opeenstapeling van personages. In een fictieve vertelling is dat makkelijk opgelost, want dan draai ik een aantal personen de nek om. In dit authentieke verhaal zijn personen bij bepaalde gebeurtenissen noodzakelijk. Anders zijn er geen gebeurtenissen. ...

(voor Joan Lavendel Bailie Guthrie (1889 - 1914)) Jij bent geboren in 1889 in Caistor, Lincolnshire, met de 11-de eeuwse St Peter and St Paul Church met zijn opvallende, Angelsaksische toren aan Church Street, net als de Caistor Grammar School uit 1630, waar de dichter/romanschrijver/historicus S...

De keukendeur zwaait open. Wild. Hij staat in de deuropening, buiten adem. Zijn jas hangt half van zijn schouder, zijn haar nat van zweet. Zijn ogen schieten langs de tafel, de dampende schalen, de drie borden, haar handen die een bord omklemmen. Hij komt naar haar toe, pakt haar onderarmen vast. ...

Oh ze heeft zo afschuwelijk slecht geslapen, is zelfs midden in de nacht door de vreselijke herrie met dekbed en kussen naar de bank getrokken en probeerde daar nog een paar uurtjes te slapen! Wat een rot geluid, wat een drama zeg, nachtrust is zo belangrijk maar dit lawaai was niet te doen! Ware...

Op de ophaalbrug maak ik een stopteken met mijn hand naar een rijdende auto. Moeder eend met haar kinderen steekt over. Het zijn er negen, piepklein. Aan de overkant springt ze vanaf de brug – ruim drie meter – het water in. Ik kijk toe hoe haar kleintjes, gejaagd, door elkaar lopen. Moeder z...

En zo is het ook geweest in de jaren van onze jeugd: tweemaal per jaar maakten wij de wandeling; legden wij de afstand af die ons scheidde van het witte huis, prominent aan het Piusplein, waar tandarts C. resideerde. Onze weg voerde bij die gelegenheden langs het zwarte water van de Piushaven waar e...

De tijd van: telefooncellen en dikke telefoonboeken is voorbij! De tijd van: een gewone afspraak maken bij wie dan ook, is voorbij! De tijd van: eventjes een praatje maken met: is voorbij! De tijd is aangebroken van: vliegensvlug, van “even snel“, van: even wachten, even geduld! De tijd is...

Het is lekker wandelweer. Veel blauw tussen witte wolkenformaties, zon en wat wind. Ik ben in het park met mijn hond. Bij de sloot staat een zilvermeeuw. In het gras voor hem spartelt iets. Een vis, denk ik. Dan zie ik iets van een vacht. Misschien een muis. Vind ik erger dan een vis. Maar dan t...

De tijd van de befaamde maar grenzeloos overschatte Meimarkt in het centrum van Tilburg was weer aangebroken. De opeenstapeling en uitstalling van goederen had weer plaatsgevonden in de straten die in plaats van meer dierbaar afschuwelijker voor mij waren geworden. Ik had er rondgedoold tussen de vo...

De Raad van State vindt het plan van minister Wiersma om de ondergrens voor de uitstoot van stikstof te verhogen kwetsbaar en betwijfelt of het overeind blijft als het zou worden aangevochten bij de rechter. Zelf word ik al sceptisch bij het woord ‘ondergrens’. Wanneer is iets een ondergrens?...

Het belangrijkste aspect van spirituele filosofie is de zoektocht naar zingeving en innerlijke harmonie. Dit omvat het verkennen van de innerlijke wereld, zelfreflectie en het streven naar een diepere verbinding met jezelf en de wereld om je heen. Hierdoor benadrukt de spirituele filosofie vaak de r...

Onlangs liep ik de `Driebergenloop'. Het parcours schampte langs de A 12. Toen ik daar passeerde stond ik als aan de grond genageld. Waar tot voor kort een aardig fietspad me door een bos voerde, waren sporen van shovels te zien en restten slechts stronken. Meest in het oog springend was een ANW...

Het is verontrustend dat 6 medewerkers van een zorgorganisatie moesten worden ontslagen, omdat ze inwonende cliënten hadden vernederd en beelden daarvan onderling hadden gedeeld. Wat extra zorgelijk is dat het hier een vrij groot aantal mensen betreft. Zijn er twee heel fout bezig, dan is de ka...

Een camera en een foto nemen, het gebeurt tegenwoordig bijna allemaal digitaal en in feite zie je nog maar weinig mensen met een enorm fototoestel en een ditto lens lopen. Op de meeste mobiele telefoons zit een camera en als je die mobiel bij je hebt, is een kiekje sneller gemaakt dan het tevoorschi...

Donderdagavond. Zelfde jas, zelfde route. Langs het lege bushokje, de donkere ruiten van het reisbureau, de kapper die al jaren dicht is. Hij duwt de deur open, stapt naar binnen, veegt zijn schoenen droog aan de mat. ‘Ha Ruud,’ zegt de barkeeper. Ruud knikt. ‘Een vaasje.’ ...

September was zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en met een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen. De Kampina is met gras overwoekerd; waar eens heide was, is nu gras alom. We bereikten de Bee...

21 mei ontving Donald Trump de Zuid-Afrikaanse president Cyril Ramaphosa in het Oval Office van het Witte Huis. Je zou verwachten dat een gastheer het zijn gast zo aangenaam mogelijk maakt maar hem niet onder de ogen van journalisten aanvalt. Zou zo’n aanval terecht zijn, dan zou ik het onbeschoft...