Alle inzendingen, jaar 2017, week 35

Achter mijn woning heb ik een grote moestuin en daarachter zijn weilanden. Tussen de weilanden gaat een smal pad naar het bos, ongeveer tien minuten lopen. Heel gaarne loop ik over dat pad naar het bos om daar een wandeling te maken. Toen ik na een kwartier plaats nam op een bank bij een meertje hoorde ik: ''Zuip je nog zoveel, Niesse?'' Wie…

Wat mijn ogen zagen, vertaalden zich via mijn pen in het volgende sfeerverslag bij het ochtendontbijt in Hotel Ruland te Altenahr, Eiffel, augustus 2017 op vakantie!   Ja, ik wil!   En plots,  ja met een onverwachte oogopslag vanaf mijn ontbijttafel stond hij daar, mijn vader, wijlen mijn vader. Mijn vader Gerrit Jan Krediet, geboren 9 november…

We wisten als kinderen dat zich ver achter de huizen van onze arbeiderswijk en nog verder achter het "Leijpark" dat zich als een beschermende groene gordel tegen de stad aan schurkte de "Belt" bevond en deze vormde het brandpunt van onze macabere fantasieën en voorstellingen. Op "De Belt" heerste een helse stank, er kropen ratten en ongedierte…

De violist Janos Csík heeft in 1988 de Hongaarse volksmuziekband Csík Zenekar opgericht. Ze wonnen de Kossuth-prijs, de hoogste staatsprijs voor de erkenning van de cultuur en de verzorging van de Hongaarse cultuur, die is vernoemd naar de staatsman Lajos Kossuth. De andere bandleden zijn: de zangeres/danseres/lerares Majorian Marianna, geboren op 15…

Teruggekomen uit het land van licht, kleur, geur, vistas en actieve stilte, merk ik dat mijn hart, als vanuit een eigen intelligentie, een nieuw ritme, een andere synchronisatie, heeft aangenomen dan toen we vertrokken. Dit verschijnsel, deze afstemming op een andere frequentie, deze ritmische dans tussen de Aarde en het hart, waarbij de trage golfslag…

Subtitel: Nomadische ruitervolken De weidegronden inspireren zowel reizigers als de lokale bevolking; de eerste groep verliet tijdelijk de slang, terwijl de dorpelingen hun waren aan de reislustige best wel hongerige T.S.E*.-reizigers probeerden te slijten, dat overigens moeiteloos ging. Het spoor ziet altijd het eindpunt, daar het de verbinding…

Er waren al wel geruchten, dat de Franse voetbalploeg geen watje was, mede door de koopsommen, die op sommige kopstukken staan. Er zijn vele miljoenen voor sommige spelers van Les Bleus betaald. De helft van die Franse ploeg bestaat uit lange, lenige, snelle Afrikanen, die al op jonge leeftijd zijn gespot, aangekocht en getraind. Op de volgeladen tribune…

(voor Ana Mendieta (1948 - 1985)) Je bent geboren op 18 november 1948 in Havana, Cuba. Je was afkomstig uit een gegoede familie op Cuba. Jouw ouders waren Ignacio Mendieta en Raquel Oti Mendieta. Op jouw twaalfde werd je samen met jouw 14-jarige zus Raquelin door jouw ouders naar Amerika gestuurd, vanwege het politieke klimaat op Cuba. Via 'Operatie…

Zorg voor mijn auto koop ik in bij een erkende garage. Ik maakte telefonisch een afspraak. Ik kon mijn wagen de volgende ochtend al vroeg brengen. “Wat mankeert eraan?”, vroeg de receptionist aan de balie bezorgd. “Hij is de laatste tijd wat traag”, antwoordde ik. “En soms is hij de weg kwijt.” “Waarschijnlijk ouderdomsverschijnselen”, zei de…

Het liep al een poosje niet, zoals het lopen moest, maar niemand kan vertellen hoe alles dan wel "lopen" moet en zo wordt de laatste ruzie definitief. Hij probeert nog te praten, zij loopt minzaam lachend weg. Uitgepraat, hij mompelt nog wat tegen een dichte deur. Dat was het voor vandaag Dacht hij! Hij slaapt in het grote bed, alleen. Zij slaapt…

De was moet vlekkeloos schoon zijn en ieder klein stofje moet uit alle uithoeken van het huis verdreven worden. Het voedsel moet van alle smetten vrij en verfijnd zijn en de computer, het pronkstuk van de vooruitgang, moet met uiterste nauwkeurigheid en efficiëntie, zonder de minste handeling die op omslachtigheid zou kunnen duiden, gehanteerd worden…

Mogelijkheden te over, schrijf wie je bent en verhaal verbaal het onderste uit wat je kan. Ik was verbijsterd over zoveel spreekwoordelijke vrijheid, een literaire douche. Voelt fijn, vaart der volkeren en dan gaat het toch knagen. Aandachtshoeren krijgen de overhand, gouden ganzenveren worden in de verkeerde reet gestoken. Ik kwam in verbazing…

Ik denk dat ik ermee ophoud om rekening te houden met die arme mensen die op een plek wonen waar een overheid en een ondernemer een windmolen willen plaatsen. En al helemaal met mensen die vinden dat zonnepanelen lelijk zijn en dat ze alles willen doen om het klimaat te redden – maar geen zonnepanelen op hun dak willen. Het moest maar eens afgelopen…

Als je langs al die voortuintjes in je woonbuurt loopt, geniet je van al die bloeipracht. Wat wordt je oog gestreeld. Die tuintjes mogen netjes beplant of heel ruig zijn; allemaal hebben ze hun eigen bekoring. De wijde Schepping van God is hier zeer sterk verkleind, maar zegevierend bijeengebracht, fier verheerlijkt.…

De buurman had wel een driftig temperament. Hij was als jonge man wat nors en hun hele huwelijk ging het mopperen op zijn vrouw door. Hij noemde haar nog wel eens een ouwehoer. Ze kon ook wel doordrammen ook, dus je kon het je voorstellen. Haar antwoord was dan steevast, zo vertelde ze tijdens ons bezoek:’ Beter een ouwe hoer dan een jonge zonder klanten…

(voor Gina Pane (1939 - 1990)) Je bent geboren op 24 mei 1939 in Biarritz. Je had Italiaanse ouders. Je studeerde aan de École des Beaux Arts in Parijs en in de jaren zeventig werd je bekend met jouw lichaamsgerichte performances. Destijds moest kunst shockeren en daarom pijnigden kunstenaars zichzelf op extreem bizarre manieren. Het was de bedoeling…

Hij had nooit gedacht zijn oude leraar, aan wie hij zoveel herinneringen dankte, nog eens te zullen ontmoeten. Met het eindexamen was als het ware een navelstreng doorgesneden. Na de onverwachte maar traditionele zitting in de gymzaal in aanwezigheid van trotse ouders en leraren en na de rijtoer van de dronken scholieren op de zegekar bleven de leraren…

Opeens zagen we ze zitten op een bankje voor een klein vrijstaand huis. We waren het al drie keer voorbijgereden. Onze buurvrouw van vroeger stond in de tuin en zwaaide de vierde keer. We hadden ze al jaren niet meer gezien. Ze verhuurden kamers en een vakantiehuisje sinds ze verhuisd waren naar de kust. Dat moest wel, anders kwam je er niet in bij…

Het kan veel moeite kosten iets moois te maken dat eruit ziet of het moeiteloos gemaakt is.…

Ik mis de durfal.…

(voor Jan Cox (1919 - 1980)) Je bent geboren op 27 augustus 1919 in Den Haag. Het grootste deel van jouw jeugd woonde je in Amsterdam. In 1936 verhuisde je naar Antwerpen, waar je studeerde aan het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten. In 1945 richtte je samen met andere kunstenaars de groep Jeune Peinture Belge op. Enkele jaren later kwam…

De avond voor onze tweede Dodentocht (100 kilometer wandelen binnen 24 uur) pakken we een biertje in een Bornems café. De Rodenbach blijkt niet te pruimen, we bestellen snel een Tripel Hop om het weg te spoelen. ´Rodenbach, dat is bier voor toeristen,´ roepen de mensen om ons heen. Ik vraag naar het verdwijnen van de grote rust bij Palm, op de…

.....en ik herinner me - Cecilia - en hoe zal ik het mijn hele leven blijven herinneren! - hoe je me op die onheilspellende, vreselijke avond buitengezet, buitengetrapt hebt uit het laatste thuis dat ik nog bezat in deze wereld en mij overleverd hebt aan de koude, eenzame nacht en hoe ik mijn weg moest zoeken langs het duistere, duistere kille water…

Holland op zijn smalst, de hypocrisie ten voeten uit, wat een beschamende beslissing van BNN/Vara om de docu Jesse niet uit te zenden, om te zwichten voor de kinderachtige jaloezie van rechtse partijen die nota bene in campagnetijd kritiekloze urenlange vrije reclame kregen op de publieke zenders bij WNL ('interview' Wilders) en VPRO (Zomergasten,…

In het tijdperk van het individualisme waarin mensen kolossale flatgebouwen bewonen als monniken in kloostercomplexen - ieder in hun cel - en op straat elkaar met anonieme ogen in de anonieme ogen staren zonder dat hun verkrampte en vervlakte gezichten tekenen van herkenning tonen - in dat tijdperk zag ik een oudere heer met een bloedende wond aan…

De champagneflessen zijn inmiddels volop ontkurkt en de hockeydames staan terecht onder een douche van feestelijke bubbles te genieten van hun glorieuze overwinning van het EK 2017. Hun blijdschap spatte van mijn Sony-televisie en ik kreeg er tranen van in mijn ogen. Ik moest mezelf even toespreken om te vermannen. Als een zak Opperdoezers lag ik op…

De kabinetsformatie is weer begonnen. De formatieonderhandelingen tussen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie zijn na een vakantie van drie weken hervat en er is voorlopig geen zicht op een goede afloop. Of er voor Prinsjesdag een nieuw kabinet op het bordes staat, kon VVD-leider Mark Rutte niet zeggen. Omdat ik de Libelle al gelezen had deze week, en ik…

“Ik heb even geslapen, wat moe, en jij?” antwoordde ik op de vraag van Alex uit Venetië. “Ik ben fijn, het is alleen dat ik verdrietig ben.” “Waarom?” vroeg ik nieuwsgierig. “Je weet ik ben momenteel op een reis naar Benin voor werk en ik werd verraden. Ik heb een oude vriend, we deden onze training samen in Frankrijk, hij is een homo. Hij contacteerde…

De hockeymeiden vierden volop feest na de verdiende overwinning tegen de Belgische dames in een wedstrijd die soms een beetje saai was door het grote overwicht van Oranje. Vanavond zullen de heren het heel wat zwaarder krijgen tegen de ontketende Belgen.…

Als een vierkant gehouwen rots staat daar een klein gebouw van ruwe stenen, ingetogen, maar bewust en trots. Bovenop de muren vol kracht ligt een plat dak, waar tere bloemenpracht glanst. Daarnaast giert de bobslee, vervoert mensen met harde knuisten en opeengeklemde benen. Na de wilde rit vol hortend hotsen en botsen is het heerlijk om zich te laven…