Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Het bloed van de Godin stroomt voort

(voor Ana Mendieta (1948 - 1985))

Je bent geboren op 18 november 1948 in Havana, Cuba. Je was afkomstig uit een gegoede familie op Cuba. Jouw ouders waren Ignacio Mendieta en Raquel Oti Mendieta. Op jouw twaalfde werd je samen met jouw 14-jarige zus Raquelin door jouw ouders naar Amerika gestuurd, vanwege het politieke klimaat op Cuba. Via 'Operatie Peter Pan' kwam je terecht in instellingen en pleeggezinnen in Dubuque in Iowa. Jouw moeder en jongere broer bleven in Cuba tot 1966, waarin je met hen werd verenigd. Jouw vader zat 18 jaar gevangen op Cuba, vanwege zijn politieke overtuigingen. Hij kwam in 1979 naar Amerika. Jouw vader was betrokken bij de Amerikaanse invasie in de Varkensbaai.

Op de middelbare school ontstond jouw liefde voor kunst. Aan de Universiteit van Iowa behaalde je een bachelor en master in de schilderkunst en een Master of Fine Arts in Intermedia. Je werd daar begeleid door de Duitse kunstenaar Hans Dieter Breder (1935 - 2017), een leerling van Willem Grimm en George Rickey. Je had op die universiteit veel last van discriminatie. Daarna verhuisde je naar New York.

Je maakte werk in Cuba, Mexico, Italië en Amerika. Je richtte je op bloedig geweld jegens vrouwen en je had interesse voor spiritualiteit, religie en primitieve rituelen. Je richtte jezelf vaak op de spirituele en fysieke band met de aarde. Je had een obsessieve daadkracht om jouw banden met de aarde te herstellen, wat de reactivering van oeroude overtuigingen was. In 1972 voerde je 'Untitled (Death of a Chicken)' uit, waarbij je naakt voor een witte muur stond en je jezelf door het bloed van een kip liet bespatten. In 'Untitled (Rape Scene)' uit 1973 heb je jezelf aan een tafel vastgebonden en met bloed geblust. Dit was een artistieke reactie op de brute verkrachting en moord op de verpleegstudente Sarah Ann Ottens.

Van 1973 tot 1980 maakte je de Silueta-serie, waarbij je in de natuur vrouwelijke silhouetten creëerde, in modder, zand, vuil en gras. Met natuurlijke materialen als bladeren, takjes en bloed. Je schilderde ook jouw lichaamsomtrek op een muur. In de diaserie 'People Looking at Blood Moffitt' goot je bloed en smeet je lompen op een stoep. Je fotografeerde de vele mensen, die zonder te stoppen daar doorheen liepen, totdat de winkelier H.F. Moffitt het opruimde. Je maakte ook silhouetten van vuur, wat je filmde. Veel van jouw werk werd beïnvloed door de religie Santeria en jouw verbondenheid met Cuba. Jouw gebruik van bloed, buskruit, aarde en stenen is op Santeria terug te voeren. Verder was het moederbeeld erg belangrijk voor jou, zeg maar de Maya-godheid Ix Chel, de moeder van de Goden, dé Godin.

In 1983 kreeg je de Rome Prijs van de Amerikaanse Academie in Rome. In 1985 was je korte tijd getrouwd met de Amerikaanse, minimalistische beeldhouwer Carl Andre, geboren op 16 september 1935 in Quincy. Carl leeft nog. Jouw kunst is een terugkeer naar de mystieke moederbron, de baarmoeder, die verbonden is met het universum. Je experimenteerde met body art en performance art en verder was je een beeldhouwster en video-artieste.

Op 8 september 1985 ben je overleden door een val uit het slaapkamerraam van jouw appartement op de 34-ste verdieping op 11 Waverly Place in Greenwich Village. Vlak daarvoor had je een heftige ruzie met Carl Andre gehad, over wie er van jullie artistiek gezien belangrijker was. Het was of een ongeluk of zelfdoding. Ik vermoed het laatste.
Je werd 36 jaar.

Schrijver: Joanan Rutgers, 1 september 2017


Geplaatst in de categorie: idool

4.5 met 2 stemmen 743



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)