Hartenkreten over emoties

Zo langzamerhand begin ik aan mijn altijd beoogde standvastigheid en het hanteren van bepaalde sensibele gevoelens te twijfelen. Na een tijd lang een lichte en zich geleidelijk manifesterende gedragsverandering steevast te hebben ontkend, waarop naaste familie en vrienden mij soms fijntjes en...

In het rouwproces gaat meestal alle aandacht naar het verdriet, terwijl ook boosheid een rol kan spelen. Vaak wordt dit weggedrukt en minder geaccepteerd dan verdriet. Toch mag boosheid er zijn, want ook deze emotie verdient de nodige aandacht. In mijn werk als ziekenverzorgster kom ik bijna...

Ik keek naar een uitzending van Max om de tijd naar het zesuurjournaal te overbruggen, meestal gevuld met oude bokken en geiten, maar afgezien van de sympathieke Ferdi Mengele, is dat echt zijn achternaam? zat de jeugdige (33-jarige!) Eva Rovers bij de gemoedelijke oudjes aan tafel, terwijl ze werd...

Ach ja, pluk de dag, normaal toch? Een levensmotto voor zovelen. Het klinkt in ieder geval positief, toch? Ik denk er anders over, want het is niet zo logisch om "zomaar" deze uitspraak te gebruiken! Ik zal uitleggen waarom ik het anders bekijk. Toen mijn broer ernstig ziek werd, met het...

Gisteren nog aanschouwde ik de paars begroeide heuvels en de bruine, beige en zwarte wilde paarden van de heide; vandaag wordt appel voor mij geblazen. Als ik van huis ga staat nog een volle, ronde, bleke maan aan de hemel en heeft mijn kleine, lichtgele kanarie nog het kopje in de veren. Ik...

Crisis, crisis, crisis. We worden er mee dood gegooid. De zwartkijkers beweren van alles. Ook jij kan ontslagen worden. Ook jouw toekomst is onzeker! En ik, ik zit nagelbijtend op mijn lot te wachten. Ik heb zelf niets in de hand, ik woon bij mijn ouders en kan slechts hopen dat zij niet...

In de jaren was een man met een grijs kabouterbaardje me op gaan vallen op het perron; door zijn typische loop, maar vooral door het plastic tasje in zijn hand. Het was al jaren hetzelfde tasje! Maar die dag zag ik iets, er was er iets veranderd. Maar wat? Zijn gang was nog steeds typisch. Toen ik...

Dat Deciree van toen van, de middelbare school, lekker een wijntje in haar tuin drinkt met haar man en dat met ons deelt en dat Arie nivea zo leuk vindt. Dat nivea het belangrijk vindt dat ik weet dat Arie nivea leuk vindt. Dat Arthur de foto's van de tekeningen die ik op FB deel zo leuk vindt,...

Ik moest wat soebatten bij de bloemenzaak om de azalea te bestellen. De tranen stonden me in de ogen: verdriet om de ruzies en conflicten die nolens volens waren opgelaaid als een niet te stelpen vuur tussen mij en mijn beste vriendin. Het moest een mooie azalea worden in een fraaie,...

Een zacht, melodieus muziekje weerklinkt als vanouds bij Restaurant "De Burgerij" in de Noordstraat, bestaande uit populaire chansons die iedereen kent zoals "You are the one for me, for me, for me formidable". Het is midden mei en zelfs nu klagen sommigen over de weersomstandigheden, maar ik...

Als de dagen donker zijn en het hart verkeert in pijn, volg dan een pad naar een bos, geniet van de kracht die het uitstraalt. Zet je neer in het zachte mos, voel de warme stralen gefilterd door bladeren. Verwonderd en bijzonder is het gefluister van de bladeren, ze geven rust in het verwarde...

Verdriet spoelde aan op de kust van mijn leven als de branding die nadert en zich weer terugtrekt, die opnieuw nadert en opnieuw terugdeinst. Op mijn wangen voelde ik de zachte stroom van tranen kriebelen. Het assortiment in de bloemenzaak was niet zo groot, maar een azalea trok mijn aandacht;...

Het is een ruim assortiment waaruit men kan kiezen bij de "Vincent Shop" aan de Havendijk in Tilburg. De nieuwe locatie doet zeker niet onder voor het oude, sinds enige tijd verlaten, onderkomen aan de Veemarktstraat en vormt zelfs een verbetering naar mijn idee maar toch wil men na de zomer...

Op een mistige, nog nevelige en koude avond in het vroege voorjaar van het jaar 2015, heb ik koers gezet naar een Wijkcentrum om een avond voor zogenaamde "hooggevoeligen" en "liefdesverslaafden" bij te wonen. Mijn gesprekspartners hebben al plaatsgenomen op de oranje en rode skai banken in...

Je denkt dat je haar ziet. Maar je ziet nog zo veel niet. Haar pijn moeite en verdriet. Soms is ze met alles klaar en heeft ze het gigantisch zwaar. Dan vraagt ze zich af wie ben ik? En vind ze zichzelf dik. Ze ziet zichzelf lijden en wil zichzelf bevrijden maar ze is machteloos. Ze voelt zich...

Een granieten rotsblok is van de helling van de berg van het leven af komen rollen en heeft mijn geluk verpletterd. De lelies, asters en narcissen liggen verdord ter aarde en schijnen voor eeuwig een vale weerschijn in mijn hart en ziel te moeten hebben. Leegte heerst in mijn innerlijk; de...

Via de omliggende dorpen, via de snelwegen en toegangswegen tot de stad, heeft ze de Nassaustraat bereikt. De auto is onder haar handen gewillig en snel, het asfalt zoeft onder zijn wielen weg, kilometer na kilometer verovert hij op de afstand die mij en mijn arme zus meestal gescheiden...

Eens bracht een wondermooie melodie me tot je en ik droomde in het sprookjespaleis van de verliefdheid, in de Aya Sofia van de Liefde, versierd met haar mozaïeken en arabesken, mijn prachtige droom Het bouwwerk van het paleis brokkelde steen voor steen af; een pijnlijk, verregaand...

Mijn leren bank, een erfstuk, die mijn armlastige ouders eens konden aanschaffen van een onverwachte en onvoorziene bonus; de bank met de gecapitonneerde kussens waarop mijn hoofd ooit rustte als op de blaasbalg van een mannenborst; deze bank is zwaar beschadigd en draagt als het ware wonden zoals...

De tranen stroomden over haar gezicht. Wat er precies aan de hand was wist ze zelf niet. Het gebeurde toen ze een hard brekend geluid hoorde op de plavuizen van de kamervloer. Ze ging gauw kijken en zag tot haar verbijstering een mooie blauwachtige vaas aan diggelen op de grond. Ze had hem...

Ik ben een warme wintersjaal aan het breien voor je uit zachte turquoise en witte wol, die ik bij de "Action" kocht. De kleur turquoise zal overheersen in de sjaal maar ik brei er witte strepen in ter verlevendiging. De wol lag al lang te wachten tot ik haar ter hand zou nemen, maar nu zet ik...

Ik heb natuurlijk tijd nodig om mijn wonden te likken, een gewond dier trekt zich ook terug op anonieme plekken om te helen van gevechten of psychische kwetsuren. Een stervend dier doet hetzelfde. Ik vind mezelf bij beetjes weer terug temidden van de chaos aan tedere beelden, die ik samen met mijn...

De kou van een late novemberavond drong door mijn dunne jas en de nacht lag als een donkere deken over de wereld toen ik de afstand tussen de beide woningen te voet overbrugde. Mijn zozeer dierbare woning waarin ik al dertig jaar nutteloos de ongenadige tijd gepasseerd heb, lag erbij als een...

Ze waren de gang weer gegaan, ze hadden de weg weer afgelegd vanuit het dorp naar de stad. En ze hadden ongetwijfeld de flats na hun reis met trein en bus zien opdoemen. De flats waartoe ook mijn woning behoort, die al jaren een beschermd stadsgezicht vormen: de eerste flats van Tilburg uit 1954 of...

Ik zit achter mijn computer en wil zo graag alles schrijven wat ik dit weekend heb meegemaakt. Toch houdt iets mij tegen, het is vermoedelijk te veel om op te noemen. Soms denk ik wel eens: “Hoe bestaat het, dat ik alles kan volgen en direct kan reageren” ! Kennelijk gaat het mij erg goed en...

In haar huis was de chaos overweldigend; vermoedelijk een afspiegeling van onheilspellende proccessen die tussen haar oren plaatsvonden. Er was welhaast een kapmes nodig om me een weg te banen naar de slaapkamer achter in het huis waar naaktfoto's aan de muur hingen naast portretten van onze...

Wat vreemd eigenlijk, zelf net over een depressieve bui heen en heel optimistisch gelovend dat de vitamine D wel zullen helpen, wordt zij door haar allebei zoons die dag gebeld. De één had geen zin meer in zijn oude hobby en de ander reageerde haast niet op haar verzoek iets gezelligs te...

Een Regiotaxi hobbelt voort als een mislukte cakewalk door de straten, die alle de naam van een componist toebedeeld hebben gekregen. In de Massenetstraat stapt mevrouw in en vervolgens vloeien vele klachten van haar lippen. Diepe rimpels, lopend van ooghoek naar mondhoek, tekenen haar gezicht en...

Een hogere verhevenheid dan destijds in de Montfortkerk viel mij nooit meer ten deel..... Toen gaven de liefde en verliefdheid mij vleugels en ik zweefde, denkend aan jouw magische gestalte..... Ik ben er - jaren later - teruggekeerd met Kerstmis na mijn gang door de lege, verlaten straten en...

Heerlijk, dacht ik, een nieuwe rubriek erbij met grote kans van slagen om een dichtbundel uit te geven. 'Vooruit dan!', dacht ik naïef als altijd, 'vanavond even geen biografie doorspitten, maar even lekker voor mezelf aan de slag!'. Ik had mijn stapel hommages voor de dichtbundel 'Hommages'...