Hartenkreten

Voor de tweede keer betrad ik vanavond het gebouw met de lange gangen van GGZ Breburg aan de Korvelseweg. Vanavond scheen het licht frivool rond te dartelen als vormde slechts dit gegeven nog de enige schamele troost voor de stumpers die hier in de kale vertrekken welhaast noodzakelijkerwijs verblij...

Ik was vroeg gearriveerd in het WOK-restaurant in het naburige dorp, een locatie die plaats bood aan vele gasten. Bij binnenkomst werd ik meteen al hartelijk verwelkomd door een kennelijk Chinese dame die me een kop koffie aanbood. Ik probeerde bij haar over het voetlicht te krijgen, in weerwil van ...

In latere jaren, toen ze weduwe was geworden, had ze de grond wel open willen krabben waaronder hij rustte, vereenzaamd en alleen als ze was in het grote huis. Hij was mijn opa die staat afgebeeld op het grote familieportret dat nog altijd mijn slaapkamer siert. Zijn dunne haar gescheiden, de vinger...

De wereld, de bonte, veelkleurige, heerlijke maar ook wrede en misdadige wereld. De wonderlijke, mooie, verbazingwekkende wereld, die niet te vangen is in theorie of formule, ontvouwt zich nog altijd voor mijn ogen. Mijn grijsgroene kijkers nemen haar nog altijd waar, beschouwen haar nog altijd, sav...

Het terrein en de bebouwing van "Prisma" in Biezenmortel bieden onderdak aan vele cliënten en ook mijn broer behoort tot hen. De oude, eerbiedwaardige bomen herinneren mij aan vele, vele bezoeken, deels daterend uit een ver verleden. Vandaag leefden kennelijk onrust en agitatie niet zozeer op ...

De woontoren van Huize "De Heikant" verheft zich aan de Brucknerlaan. Ze biedt woonruimte aan vele ouderen die vaak de centrale hal aandoen waar, eventueel ter bevordering van het moreel, fleurige bloemen in riante vazen zijn opgesteld. Vriendelijke en voorkomende senioren zijn hier altijd wel ber...

Ik kwam aanstrompelen vanaf de verre bushalte aan de Bredaseweg met een geblesseerd en pijnlijk linkerbeen langs panden van gevestigde notabelen. Ik bereikte tenslotte het terras van Café-Restaurant "De Carrousel" aan de Schouwburgpromenade. Ik mocht aanschuiven aan haar tafeltje. Ze bezat ee...

Een grijs, stenen beeld van de Christusfiguur in het gezelschap van een discipel bewaakt of beschermt de tuin, gelegen aan de Korvelseweg van de nabijlegen psychiatrische kliniek alsof het een symbool zou moeten zijn van het immense leed dat hier zonder twijfel aan de orde is. In de kille, kale en u...

De onherbergzame heilloze oorden die de "Geestelijke Gezondheidszorg" voor haar slachtoffers en gedupeerden reserveert, konden nooit een thuis voor haar vormen; integendeel. De geestesziekte joeg haar op en verjoeg haar uit alle comfortabele, geruststellende en weldadige regionen van de zogenoemde...

Tussen de jam en de soep, tussen de wasmiddelen en de chocoladerepen trof ik onlangs in de supermarkt twee kleurige dozen aan met daarop afbeeldingen van lieflijke dieren: een walrus en een ander beest; twee haakpakketten waarmee een dame, een tiener of een kind aan de slag zou kunnen gaan. De ons...

Op het computerscherm had zich altijd al, sinds lange jaren, de kronkelende lijn vertoond die was als een brutale, buitensporige rivier die telkens verkoos buiten haar oevers te treden, gekenmerkt door de instortingen en oplevingen die de gemene ziekte die men "astma" noemt mij dicteerde. Het wa...

Onze levens ontrollen zich als het ware parallel aan elkaar. Ze is zo dichtbij en vaak zo ver van mij. In de avond schemert het licht door onze beide glazen deuren en dan is ze daar, in het andere appartement, bezig met onduidelijke werkzaamheden. Ze is nog jong en draagt haar jeugd als een aureool....

Stil en verlegen zat ik in een uithoek van het terras terwijl mijn tranen vloeiden. Bittere tranen om de gemene kwetsuur, afgevuurd op mijn hart als een projectiel, als een onomkeerbare pijl met uiterst trefzekere uitwerking. Het bittere leed stapelde zich op en het bereikte onvoorziene, ellendige...

De tante, de zus van vader, staat afgebeeld naast haar drie broers en haar ouders op de familiefoto in zwart-wit die nog altijd mijn kamer siert. Deze stamt waarschijnlijk uit 1947. Op de foto draagt ze een geruite bloes en zwarte spencer en de ziekenfondsbril met ronde glazen en haar haar krult wee...

En zo vertrok onze vader iedere morgen vanuit ons arbeidershuisje in het zuidelijke gedeelte van onze stad naar zijn kantoor, het belastingkantoor in de Stationsstraat. In zijn jonge jaren had hij de armoede gekend waarvoor hij was weggevlucht naar de saaie, doodse werkzaamheden die hij in feite h...

Na mijn gebruikelijke rondgang over de Tilburgse markt ontwaarde ik haar plotseling bij de bushalte op het Koningsplein. Uit het verre, haast vergeten verleden sprak ze tot me; vormde haar gestalte welhaast een merkwaardige verbinding, een overbrugging naar die vroegere jaren waarin we het in saamh...

Ik ben romantisch en avontuurlijk. Hou veel van spanning, humor en reizen. Ik weet veel en heb overal een antwoord op. Ik kan je geven wat je wilt en zal je nooit teleurstellen. Onze relatie zal prettig zijn en altijd blijven bestaan. Mijn naam is: Boek. Lees me, luister naar me en geniet!

Achter ons arbeidershuisje waarin wij, de kinderen Broeckx, opgroeiden, strekte zich een bescheiden, klein tuintje uit, begrensd door een ligusterhaag die ons scheidde van de buren. Het afscheid van Vader viel ons soms zwaar, als hij 's morgens op de fiets naar zijn kantoor vertrok. Maar onze goe...

In Tilburg Zuid, tussen het uitgestrekte Leypark dat aan de kant van de Ringbaan Zuid begrensd wordt door vele lichtpaars bloeiende rododendrons en aan de andere kant door het hoog oprijzende flatgebouw dat men "De Zwarte Madonna' noemt naar ik meen, bevindt zich een merkwaardige, romantisch aando...

De vlaggen en de vanen waren weer uitgehangen en ze hebben de gevels gesierd. De Hasseltstraat was dicht en druk bevolkt met het publiek dat zich voortbewoog als in een trage colonne. Sommige kramen toonden een eerlijk gezegd wel wat merkwaardige uitstalling van plastic doodshoofden en andere parafe...

De instrumenten (de viool, de bandoleon, de basgitaar, de piano en de gitaar) stonden al paraat in een van de schitterend mooie zalen van het "Cenakel" in Tilburg Zuid op een van de laatste dagen van mei van dit jaar en spoedig traden de musici aan. Zij waren de leden van de Grupo del Sur, een gez...

Het was in die jaren, die vroegste jaren van mijn jeugd dat oma, die bij ons inwoonde en die me had leren rekenen en schrijven (ze was onderwijzeres geweest) de kleurige ringen voor me had meegebracht die je als in een piramide kon opstapelen en die ik met mijn kinderlijke fantasie en taalvaardighei...

Het licht van deze meimaand dat in brede banen is neergedaald op het welige gras aan de andere kant van de snelweg, werd ook gefilterd door de kruinen van de hoge bomen in de Warande gisteren tijdens onze wandeling. We waren op weg naar een kleine uitspanning die men geloof ik de "Grotto" noemt ...

Een zacht, melodieus muziekje weerklinkt als vanouds bij Restaurant "De Burgerij" in de Noordstraat, bestaande uit populaire chansons die iedereen kent zoals "You are the one for me, for me, for me formidable". Het is midden mei en zelfs nu klagen sommigen over de weersomstandigheden, maar ik he...

In mijn boekenkast bevindt zich te midden van de ondanks alles niet zozeer uitgebreide collectie; te midden van werken betreffende filosofie en pedagogiek, in de rij die geordend is als de rangorde in een leger en wel vrij onopvallend, het "Kattenboek". Met zijn kleurige afbeeldingen van de wond...

Vele Tilburgse families koesteren hun moeder in hun hart en bezoeken het Zorgcentrum waar ZIJ, zwaar verouderd, haar dagen nog altijd rekt. Ter gelegenheid van Moederdag is de gang gesierd met een guirlande van kleurige vlaggetjes en op het slagroomgebakje, dat prijkt in een glazen kastje, treft men...

Soms bekruipt me het gevoel dat ik niet thuis hoor op deze planeet. Vijf minuten “Even tot hier” en ik was al genezen. Goedkope “humor” over alles en nog wat. Smakeloze voorzetten gevolgd door gemakkelijk te voorspellen inkoppen. Vermaak zonder enige diepgang met als ultieme drijfveer om ...

Gisteravond zag ik, rond een uur of half zeven, toen ik al besloten had een bezoek te brengen aan het rampgebied en nog niet zeker wist of ik bloemen zou neerleggen, maar na een kort en plechtig beraad met de grasschaar toch drie tulpen had afgeknipt en daarmee op de fiets was gestapt, onderweg op d...

Het uur van het afscheid was gekomen. De man kwam de zus opeisen. Hij voerde de zus, die in trouwe saamhorigheid aan de zijde van de andere zus had gewandeld gedurende de door onschuld getekende jeugdjaren, die als de ijlende wind voorbij gevlogen waren, mee in het huwelijk. De strubbelingen, de r...

In een uithoek van de stad koestert ze haar kleine universum als was dit afgezonderd, afgescheiden van de werelden van vele andere stadsbewoners en van al het onheil, leed en ongeluk dat overal "Gang und Gebe" is. In het plantsoen bij haar huisje trof ik nietige vergeet-mij-nietjes aan, als herinn...