Hartenkreten

Achteraf gezien was het al fietsende een bijzondere gewaarwording deze ochtend toen aan de Grintenbosweg ter hoogte van de Geukerdijk een buizerd opdook die evenwijdig met me meevloog en een prooi in zijn klauwen meedroeg. Een klein vogeltje met een groene staart, naar bleek toen het plots op zo’n...

Ik probeer het gevoel te begrijpen, van hoe je bij me kwam en toch weer wegging. Met mijn beperkte wijsheid, het inzicht door mijn vakgebied en toch het ging weer mis. Ik probeer te beredeneren wat het verschil is tussen cultiveren en sublimeren, tussen herhalen en opnieuw beginnen. Niet steeds d...

Mijn voorvaderen waren smeden: mijn beide opa's stonden boven het vuur en boven de dampen die hen dodelijke ziekten zouden bezorgen. Ik bewaar weinig voorwerpen uit mijn ouderlijk huis in mijn woning van oudere vrijgezellin; een klein, koperen asbakje met ronde, gewelfde randen vormt daarop een u...

Een lichte regen slaat me in het gezicht als ik op weg ben naar het De Pont Museum. De stalen deuren openen zich voor mij zoals ze zich eens openden voor mij en mijn metgezel. De video-presentaties van Ann Veronica Janssens hebben een desolaat, haast demonisch effect. Symboliseren zij de wereld van...

Ze hadden me gevraagd de machine te naderen; het apparaat; toonbeeld en resultaat van menselijk vernuft en vindingrijkheid en het dierbare en kwetsbare vlees van de lobben die mij mede tot vrouw stempelen uit te spreiden op de stalen platen die het zouden samendrukken op min of meer pijnlijke wijze....

Rustgevend natuurverschijnsel, je kunt er alle kanten mee op en toch fijndruppelsgewijs de weg kwijt raken. Je kijkt naar links en rechts, de afstand blijft gelijk.

Homoseksualiteit is gewoon iets wat bestaat, al eeuwenlang, net zoals er mensen met blonde haren en blauwe ogen bestaan. Je uitspreken tegen homoseksualiteit is hetzelfde als je uitspreken tegen een konijn, totaal zinloos. Het komt altijd al voor en het heeft altijd bestaan. Wie heeft het recht om d...

Gewoon om helemaal niks, wat is het geval? Nou bijna niks dan want, de glazenwasser stond aan de deur om zijn geld te innen van de afgelopen maand! Ja, dat is zo afgesproken, 1 x per 2 maanden laat ze de ramen buiten zemen, zo is mondeling afgesproken! Wanneer de man maandelijks in de straat aan...

Mijn vriendin bewaart nog het oude fotoalbum in een fragiel, rieten kastje, dat haar armoedige, armzalige huisje opsiert. Op de foto's zijn wij zij aan zij afgebeeld: de glans van onze jeugd overheerst in onze gezichten en verleent er die onovertroffen en onvergetelijke charme aan die hoort bij de ...

En zo, is de invulling van maandag aangepast want daar: waar we gezellig een bakkie zouden gaan doen, werden we op tijd ingelicht dat de griep ook al op de koffie kwam, tja je zoekt de narigheid niet op als het niet nodig is en dus: maar ik eega blij met de mededeling dat we een aantal andere dingen...

Een regen van bonte herfstblaadjes, die ook een kleurig patroon op de aarde vormden, dwarrelde van de bomen in een onverwacht zonnige herfst op de dag dat Tippie, de oude, trouwe hond door haar poten is gezakt en in de armen van mijn zus is overleden. Zo graag had ik Tip nog eens gezien. De hond ...

Sinds de nieuwe bewoonster is gearriveerd in het appartementencomplex in de Nassaustraat schijn ik me toch al wat meer comfortabel te voelen en strek ik mij wat geruster uit aan de andere kant van het portaal, van de muren die ons scheiden. We hebben al kennisgemaakt en ze is nu bezig met de verhui...

In dit lichttheater heeft de wind vrij spel. Fijnbesnaard dirigeert hij het hoge gras, als die beroemde pianospeler zijn teerhartige compositie. Het gras buigt elegant voor het ritme van dit bewind. Wilde bloemen delen de dans en geven het elastische groen de tint van het heersende seizoen. Wolken e...

Als een voorbode van de naderende lente bracht ze mij de bolletjes in een stijlvolle, aarden, grijze bloempot. Ze droegen lange stelen waaruit vooreerst nog niet maar later wel de fleurige witte hyacinten ontloken die een heerlijke geur verspreidden door mijn kamer van overjarige studente waarin ik ...

Vreemd dat je nu pas begint te lachen. Er is niemand die een grap heeft verteld. Er is ook niemand die probeert grappig te zijn. Jouw lach klinkt lachwekkend, hoge tonen bereiken de wolken. Alsof je op de wolken loopt. Ben je verliefd? Of is het gewoon een binnenpretje? Ik meen jouw stem te herkenne...

In de vroege morgen sta ik te wachten voor een boekenzaak aan de Schouwburgpromenade in Tilburg en werp een blik op de feestelijke en overdadige Kerstverlichting, samengesteld uit goudkleurige rozetten. Aan twee passerende heren vraag ik de tijd en ze manen mij tot het geduld dat ik niet bezit. In e...

Aan het eind van de lange rij van lokalen, in het lage gebouw van Zweeds hout waar de planken overheen lagen als de schubben van een vis; onze lagere school, die sinds lange tijd afgebroken is, lag ons knutsellokaal dat we te weinig bezochten. Als er dan toch de zeldzame gelegenheid was dat we daar ...

Het kleine restaurant aan de Noordstraat ademt een Franse sfeer en eveneens Franse, lang-vergeten chansons weerklinken er. Een nieuwe dag scheen aangebroken en een onverwachte, lente-achtige atmosfeer hing in de lucht die scheen te duiden op de voorspoed, zo lang al verwacht, die was uitgebleven ...

Dankzij de goedgunstigheid van de "armoedzaaiersbeweging" in Tilburg heb ik eveneens toegang tot Safaripark "Beekse Bergen" en een snelle bus brengt me daar op een winterdag die het eind van het jaar al inluidt. De felle kou van december doordringt mijn overigens toch dikke jas en kwelt en geselt mi...

Ik was langs de huizen gelopen en had een blik naar binnen geworpen en de kale, armoedige inrichting had mij gefrappeerd. Ik was op weg naar een Wijkcentrum dat niet uitmunt door een weelderige of uitbundige architectuur. Een enkele eend vermaakte zich in het kalme, gerimpelde water van de bijbehor...

Hij voerde een forse en mollige hond aan de lijn; mokkabruin was hij en droeg een grote, witte bef op de borst en ook de uiteinden van de poten waren wit. Ik complimenteerde de man met het mooie dier dat stilletjes jankte alsof men het eveneens menselijke gevoelens zou moeten toeschrijven, alsof het...

Op die dag wenste men elkaar "fijne dagen": op die enige, luttele dag, die zo snel zou passeren: als een zandkorrel in een woestijn, als een druppel op een gloeiende plaat, want in de keiharde jungle van de maatschappij, in de slangenkuil, in het gekkenhuis, maakt men elkaar van dag tot dag af, bedr...

De naam op de Kerstkaart is geschreven in een fors, maar sierlijk handschrift: de naam "Bogaers" die karakter en moed symboliseert. Zij was mijn wandelgenote gedurende zestien lange jaren tot voordien onvoorspelbare en onherroepelijke treurnis en ziekte haar dit verhinderde. We aanschouwden samen d...

Kerstmis… Bij dit feest komt de menselijke huichelachtigheid wel heel sterk naar voren. Vrede op aarde.. Om spoedig weer door te gaan met ruzie en twisten. Zouden de Amerikaanse militairen in het Midden-Oosten soms ook uit volle borst over vrede op aarde zingen? Ja, achter in hun hoofd hopen zij d...

De donk’re dagen voor Kerst zijn reeds lang niet donker meer, de donk’re dagen voor Kerst zijn lichter dan die van weleer, de zon schijnt, ‘t is warm buiten nog even en de vogels nest’len de eendjes broeden, deze warmte kon immers niemand bevroeden? De donk’re dagen voor Kerst, ...

ik wens u een fijne dag doe dat graag want elke dag mag en zeker vandaag

In je huisje van oude vrijgezel, van "oude bok" zoals men oneerbiedig beweert, had je je huishouden ingericht (mallotige kussens op de eikenhouten stoelen) September is weer aangebroken; het is de tweede herfst na je vertrek en na ons afscheid. Foto's bereiken me nu van je bouwvallige Afrikaanse ...

We waren tenslotte in het Winkelcentrum gearriveerd, waar een band op ronduit oubollige maar uitbundige wijze stond te swingen en kerstliederen aanhief. Ze trok een ruim publiek. Een meisje in een rode kerstjurk, omzoomd door randen van witte, wollige stof en met een kerstmuts op, bood ons chocolade...

Het Twee Steden Ziekenhuis te Tilburg is omringd door een merkwaardig samenraapsel van gebouwen die geen samenhang vertonen en die niets met elkaar te maken schijnen te hebben zoals een kraamkliniek, een restaurant en een tankstation, alsof de theorie van de "grote chaos" bewaarheid is geworden en h...

Men moet het niet prefereren en men kan het bezwaarlijk wensen de haveloze en armoedige straat te doorkruisen die twee slagaders van het verkeer in het zuidelijke gedeelte van Tilburg met elkaar verbindt en vooral op Kerstavond moet men dit vermijden...... Als men dan genood is bij zijn psychiatr...