Hartenkreten

We woonden lange tijd in het kapitale pand aan de Gerard de Bondtstraat. Vanuit het hoge raam van de zolder keken we uit op de villa van zenuwarts dokter Taverne die ik met mijn kinderlijke, pas verworven spreekvaardigheid abusievelijk "dokter Tavennere" placht te noemen... Daar bloeide in de z...

De trotse naam van onze provinciehoofdstad 's Hertogenbosch' bevindt zich in levensgrote, meer dan kapitale letters die wellicht - maar dat weet ik niet zeker - zelfs oplichten tijdens de nachtelijke dan wel avondlijke duistere uren boven haar station. Maar men kan zich afvragen: "What's in ...

De naam "Broeckx-Schmitz" stond in vroeger jaren in zwarte letters op het geëmailleerde witte naamplaatje dat de woning van mijn voorouders sierde. Hun vlucht uit het "zakenpand" aan de Oude Markt waar opa een zaak in huishoudelijke artikelen dreef naar de stille wijk in zuidelijke regionen van...

Het licht van een nog vroege morgen speelde over de gigantische stalen constructies die men met een andere, misschien toepasselijke, maar meer religieus getinte omschrijving ook "gewelven" zou kunnen noemen van onze LocHal, de prestigieuze en indrukwekkende schepping van Tilburgse, terzake kundigen ...

Het Leypark, de schepping van de beroemde tuinarchitect Springer, grenst aan de Tilburgse wijk "Fatima". Het park was ons altijd al vertrouwd en het vormde het brandpunt van vele herinneringen. Over zijn paden duwde ik de rolstoel voort, dag aan dag, jaar aan jaar terwijl het relaas van jouw li...

Op een van die avonden die mij steeds konden inspireren door de wondermooie donkerblauwe hemel die beschermend de wereld overkoepelde, moest ik opnieuw koers zetten naar de Huisartsenpost wegens de welhaast wurgende benauwdheid die mij overvallen had. De stethoscoop, de injectienaald en een grot...

Plotseling stonden we tot mijn verrassing oog in oog in de supermarkt. Ze droeg een rozerode jas en verklaarde dat ik haar eens geïnterviewd had en wel betreffende haar geboorteland Argentinië. Mijn werkzaamheden voor de Wijkkrant lagen ver achter me in de diepe krocht dan wel in het ravijn van ...

De straten zijn welhaast in een cirkel gegroepeerd rond het oude plein dat belegd is met grijze, bolle keien en waaraan de kleine kerk en de gymzaal grenzen. Van jongs af aan leerden wij hun namen kennen: "Fatimastraat", "Leenherenstraat", "Hertogstraat" "Valkenierstraat". Daar woonden de...

De langgerekte stenen muur waarop ik uitkijk vanuit mijn hooggelegen venster is als een muur van een klooster of van een fort en deze wordt onderbroken door houten poorten en deuren van garages. Klimop leunt er op sommige plaatsen tegen, als het ware zoals een zwak, hulpeloos persoon steun zoekt bi...

Het licht, bijna al het uitbundige en overdadige licht van de nieuwe zomer die nadert; het licht dat de befaamde en onvergetelijke Romantici zozeer liefhadden en dat zij nooit wilden onderwerpen aan het barse, koude en hardvochtige intellect, aan de Rede die eens evenzeer zozeer zegevierde; kortom h...

We hadden een plaatsje gezocht in het hooggelegen restaurant dat in mijn ogen allerminst uitmunt door sfeer of gezelligheid. Het restaurant biedt een uitzicht over Tilburg dat eveneens tot droefenis stemt en het is bereikbaar met de voormalige goederenlift van het vroegere postkantoor. Zijden blo...

Ik was achtentwintig. Het lokaal van de dansschool lag enigszins afzijdig van de Korvelseweg en het was bereikbaar via een binnenplaats. Ik droeg de tafzijden jurk. Simon wilde alsmaar "Engels" walsen. Het zij ook toegegeven dat ik op de hoge plateauzolen moeilijk door de bocht kwam bij de foxt...

Mevrouw draagt een min of meer mallotige ruiten baret, halfzijdig, scheef over haar hoofd gedrapeerd. We bevinden ons voor de glazen deuren van de supermarkt die spoedig open zullen schuiven en mevrouw wijst op een gekleurde meneer die daar eveneens staat te wachten, die ons ook blikken waardig acht...

Wat men eventueel en met goed recht een "bejaardenbus" zou kunnen noemen, is een "weduwenbus" geworden..... De saamhorigheid, dan wel de liefde of de vriendschap waarvoor de organisatie zozeer ijvert, komt tussen de grijsharige deelnemers op hardnekkige wijze en bij voortduring niet tot stand...

Ik ontmoette hem voor de eerste keer in het paviljoen waarin mijn zeer zwak begaafde broer sinds jaar en dag is gehuisvest en die broer aanschouwde hij bij die gelegenheid tevens voor het eerst. Hij was in mijn ogen met recht een kanjer, een gigant die het tot zijn missie had gerekend gedurende e...

Mijn moeder had op de achterzijde van het portret waarop haar gezin in zwart-wit staat afgebeeld, door de fotograaf gerangschikt in een harmonieuze pose, geschreven dat de foto voor onze oma bestemd was die in de aangrenzende, naburige wijk woonde, maar wel op loopafstand. Iedere week overbrugde ...

Op een dag in april toen de bomen aan mijn venster lichte aanzetten van groen vertoonden, hebben we met de "Opstapbus" koers gezet naar Dierenpark "De Oliemeulen" Haast verscholen tussen de overige bebouwing in de wijk treft men deze kleine dierentuin aan waar krokodillen, spinnen, aapjes, la...

Als je herstelt van narcistisch geweld, dan ontwaak je in een ramp. De ramp van de wereld waarin het narcisme al eeuwen slachtoffers maakt. Het wordt langzaam alleen maar erger. Het narcisme zit echt overal en wordt veel meer toegestaan dan nog maar twintig jaar geleden. Wie met de elle bogen wer...

De Tilburgse dames en heren die ik met enige regelmaat ontmoet bij bushaltes, in het openbaar vervoer of op de markt bakkeleien graag over de flats, appartementencomplexen en overige woningen in de stad en zij beschouwen deze bouwsels graag met een welhaast filosofisch geschoolde dan wel gefundeerde...

In die jaren waren de hippies over de wereld uitgezwermd en niet slechts San Francisco was het brandpunt geworden van "love and peace" en "flower power". En zelfs onze goede en dierbare provinciestad kreeg een klap van de molen. In een kapitaal herenhuis aan de Korte Heuvel kwam men samen to...

De gehelmde heren hebben de straat nog altijd niet verlaten. Ze marcheren en paraderen er nog altijd en kouten opgewekt en joviaal met elkaar en slaan elkaar kameraadschappelijk op de schouders. Aan de overkant van de straat liggen onduidelijke materialen die een mij onduidelijk doel dienen en d...

Ik had het Paasmandje vervaardigd uit ineengevlochten stroken papier op het kleuterdagverblijf. Ik herinner me zozeer het vroege licht van de lente van mijn vierde levensjaar; het vroege licht van mijn leven dat de straat overspoelde; van mijn leven dat nog allerminst voltooid is op de late datum wa...

Ze namen deel aan de vergaderingen en ze schaarden. zich keer op keer rond de tafel In hun innerlijk moeten ondefinieerbare, onherleidbare en kolkende gevoelens hebben rondgetold, maar stil, verstard en verkrampt waren de gezichten waarmee zij voor zich uit staarden. Stil waren hun stemmen die ge...

De kronkelige takken van de berkenboom aan mijn venster wiegen en deinen in een licht, zwak briesje. Weer breekt een nieuwe lente aan. De aanzet van het gebladerte dat in de zomertijd die spoedig aan zal breken de boom weer zal sieren als een majesteitelijke en triomfantelijke groene tooi is al zich...

Enigszins afzijdig van de reuring, van de ellende en van de drukte van de stad bevinden zich in een kleine enclave de lage, witte Maycrete-woningen, gebouwd na de wereldbrand van de veertiger jaren. Een kleine weide waar onvermoed een enkel solitair paard graast verleent een min of meer landelijk...

"Vele wegen leiden naar Rome" zegt men, echter slechts één weg voert naar het huis van mijn hoogbejaarde tante in het dorp nabij onze provinciehoofdstad. Met vierennegentig jaar zegeviert zij nog altijd over de familieleden die niet meer te midden van de levenden zijn; de zussen en broers van...

Aan de horizon bevindt zich de gestalte van de hoge toren, blauwachtig en schimmig in de verte. Ik mag wel met recht beweren van het in Tilburg beruchte flatgebouw. Naar men in de stad beweert dwarrelen daar vanaf grote hoogte met enige tussenpozen de kwetsbare lichamen van de zelfmoordenaars nee...

Ze had drie kwartier op de bus moeten wachten. We hadden elkaar al eerder ontmoet en eenmaal gearriveerd in het voertuig verklaarde ik haar dat het oponthoud bezwaarlijk de grootst denkbare tegenslag kon betekenen. Vanzelfsprekend leidde deze opmerking tot volmondige en snelle instemming. We pass...

Op een dag heb ik in gedachten de trein genomen naar Den Haag, haar vroegere woonplaats die zij eens liefkozend "stad aan de zee" noemde. Zij vertelde mij bij die gelegenheid hoe zij hield van de speelse en elegante buitelingen van meeuwen tegen de achtergrond van de avondhemel. De Nederlandse ...

Met de schoolklas hadden we eens, in een ver jaar van onze jeugd, "Bosbad Hoeven" bezocht, een paradijs voor de kinderen, die we eens waren. Een eveneens nog zeer kinderlijke tekening van mijn hand in een schetsboek dat nog altijd in mijn bezit is, toont de fragiele, kwetsbare en stakerige beentje...