Hartenkreten over welzijn

Na zo'n dertig jaar full-time bezig zijn met de literatuur, lezend en schrijvend, geploeter, gezweet, door de slijk gaan, op mijn bek gaan, verachting ten deel en talloze afwijzingen, immuun geraakt daarvoor, maar toch, eindelijk, eindelijk is het zover en ga ik landelijk doorbreken! Na mijn...

Nog meer hete dagen en het roer gaat om in de binnenzee van mijn oceanisch brein. Al die hitte maakt op den duur aartsluie wezens van ons, we gaan zelfs loom denken en we doen er uren over om tot handelingen over te gaan. Nu zie ik ook wel dat een ander deel van de mensheid juist heel druk gaat...

Buiten stormt het en de wind slaat regendruppels tegen mijn vervuilde ramen, ik heb een naar kuchje opgelopen, wat een kennis eens deed afvragen of ik een hondje was. Was ik een hondje, dan zou ik zeker niet in Nederland blijven, maar lekker naar warmere gebieden wandelen. Een echte winter kunnen...

Toen mijn ouders, mijn broers en ik in Kollum woonden, kochten mijn ouders een vakantiewoning nabij Gasselte. Het was een degelijke, stenen woning. Ik sliep in de hal, waardoor ik 's nachts te kampen had met een overmacht aan steekvliegen. De klamboe was blijkbaar nog niet uitgevonden. Via die hal...

Als kind zat ik onbevangen achter in de auto. Vaak met een boek op schoot. Totale ontspanning. Soms keek ik naar buiten. Meestal niet. Mijn broer vertelde laatst tegen zijn vriendin: ‘Dan kwamen we aan in Zwitserland. Onze Pa riep verrukt: kijk eens jongens, wat prachtig. En mijn zus bleef in...

Afgelopen maand heeft mijn twintigjarige zoon zich laten inschrijven bij zijn vader op zoek naar een woonruimte voor zichzelf. Als hij bij zijn bijstandsmoeder blijft wonen, worden zijn financiën gecontroleerd door de sociale dienst. Dit is zo sinds hij achttien jaar is geworden. Dus als hij naast...

Het is een mooie dag, ik leg mijn strandlaken in het park neer om ingesmeerd van de zon te kunnen genieten. Een goed boek, iets te drinken en een sigaretje, wat wil je nog meer. Binnen een uur ben ik omringd door tentenkampen die rookwolkend fout vlees verkolen, het stinkt, massa's kinderen rennen...

Ik open mijn ogen en knipper een paar keer. Ik probeer te wennen aan het donker. Ik zie de silhouetten van de andere vrouwen op de zaal. Ik hoor hun regelmatige ademhaling. in...uit...in...uit. Totdat ook zij, een voor een, wakker zullen worden. Van binnen is het een chaos, ik ben mezelf kwijt....

Een fragment uit mijn honderd dagen dagboek De koperen pannetjes hangen te glimmen in het lamplicht. Ze herinneren mij aan Frankrijk. Hoe we samen in een klein dorpje over de markt zwalkten; het winkeltje vonden waar ze stonden te glimmen in de etalage alsof ze op ons hadden staan wachten. Het...

Het hangt ervan af of die leugenachtige waarheid persoonlijk is of door de maatschappij wordt bepaald. Gesteld dat je de leugenachtigheid zoals die maatschappelijk wordt bepaald als waarheid aanneemt dan is deze waarheid natuurlijk een waarheid als een koe. Gesteld dat de leugenachtigheid...

Jan van den Maanacker is een klant van ons onderzoeksbureau. Hij belt mij. Of wij even willen gaan kijken hoe het er bij Huize Weltevree voorstaat: ‘Zelf heb ik daar geen tijd voor.’ zegt hij. ‘Mijn tante van vaderskant ligt daar en volgens mijn moeder is het daar een rotzooitje. Dus...

Niet langer tientallen uren te zien overleven zonder jouw aanwezigheid.... Gisteren verlangde ik hartstochtelijk naar deze magische MORGEN. Die morgen die zich vandaag laat noemen. Voorbij zijn de nachten dat ik pas in de ochtenduren mijn bed inkroop, omdat ik een paar uur ziek op de grond -in...

Het meest raakt ze mij door haar blik. Zo zuiver en oprecht keken zelden mensen mij in de ogen. Ik kijk met een open blik in haar diepte en verlang ernaar om haar daar te ontmoeten. Ik zie een vrouw, die ooit in haar leven, net zo kwetsbaar als ik in het leven stond. Ik zie haar vallen, maar ook...

Het was koud in de tent. Aan weerzijdes stonden kachels opgesteld, waar ik af en toe zo dicht mogelijk op ging staan. Anderen leken er beter tegen te kunnen dan ik. Op het podium stond een band uitbundig te zingen voor onze God, ik zong mee. De spreker, Bert Bruinekreeft, had net het Woord met...

Daar is het volgens mij mee begonnen. Iedereen zat in dat fonds en betaalde naar vermogen, niemand werd er minder van maar wel geholpen indien nodig. Sinds de vermarkting van de saamhorigheid schoten de kosten de pan uit, paarse broeken en witte boorden zagen mogelijkheden. De realiteit:...

Ik heb een ongelooflijke teringtyfushekel aan de reclame van Zalando, om van Arke reizen nog maar te zwijgen. Dat geschreeuw, de Reclamecode commissie blijft in gebreke, men zou het volume terug draaien. Ik ben bang dat beide reclames onder deze inzending staan, de redactie ging indertijd...