Het was waarschijnlijk in een kerk, of in ieder geval in een oud gebouw met een groot houten altaar. Het was niet goed te zien omdat het bijna donker was, op het licht van wat flakkerende kaarsen na.
Ze stond daar in volle glorie in haar befaamde rode jurk met zwarte mouwen en naast haar stond de bekende schrijver Jan Boter, volledig gekleed in het leer en met een elegante zonnebril op. Het leek wel een duo uit een oude film, of twee figuranten uit een boek van Violette. Het was onduidelijk…

Spullen die overbodig waren, wilde Bjarne weggooien om met een opgeruimd gevoel te beginnen aan de therapie, waar hij die komende maandag 12 december 2016 een intakegesprek voor had.
Hij kwam weer oude brieven van Emma Petronella tegen, waaronder die brief van toe ze dweepte met onzichtbaarheid. Er stond nauwkeurig in beschreven hoe ze als meisje in een jongenslichaam de wens had om onzichtbaar te worden.
Op maandag 12 december was het intakegesprek van Bjarne Gosse bij Mentrum in Amsterdam…

De korte kennismakingsgesprekjes op de datingsite hadden niet veel teweeggebracht. Er waren mensen die zich schaamteloos autoriteit noemden, maar die vrijwel niets wisten over de diepere gevoelslagen van de mens. Het waren marionetten van de tijdmachine, ze droegen altijd een horloge en hadden een mobieltje bij zich.
Tijdens een eenzame avond kwam Bjarne een verdwaalde Rus op het internet tegen, die hem om zijn e-mailadres vroeg. Er ontstond een internetcorrespondentie tussen Bjarne en de Rus…

De persoonlijke depressie van Bjarne kenmerkte zich door een gelaagde denkwereld vol doemgedachten.
Bjarne was er ooit van overtuigd geweest dat de bron van het leven de liefde was, en dat alles wat die liefde ontkende een poppenkast voorstelde, met koude poppen die geen genegenheid kenden en in de avond oude jenever dronken uit een vingerhoedje. Bjarne was de bron kwijtgeraakt. Hij kon geen liefde meer vinden. Alles wat ooit vanzelfsprekend was leek uit zijn leven verdwenen.
Hij had een korte…

Het regende boven de dierentuin van Amsterdam. Emma en Bjarne aten gevulde koeken onder een grote donkerblauwe paraplu. Bjarne was bang voor die intieme momenten. Ze overvielen hem en hij kon ze niet op afstand houden. De vrijheid was voor de dieren in de dierentuin onbereikbaar, ze kregen te eten, ze werden verzorgd, maar ze konden niet vrij zijn. Wij mensen waren sukkels in vergelijking met de dieren. We zaten gevangen in een onzinnige denkwereld. Op het moment dat Emma hem wilde kussen,…

“In zijn vroegere jaren werkte mijn vader als vrachtwagenchauffeur. Tijdens zijn zware werk vervoerde hij allerlei vracht naar Letland. In Letland ontmoette hij mijn moeder. In de periode dat mijn vader in Letland was, kregen hij en mijn moeder gevoelens voor elkaar. Maar mijn vader kon niet in Letland blijven. Hij moest terugkeren naar Rusland om zijn werk te doen. Toen hij in Rusland aankwam, besefte mijn vader dat hij verliefd was op mijn moeder. Hij kon niet zonder haar leven. Hij liet…

De julimaand van 2016 liet zich verassen door de sombere gedachten van Bjarne. Zonder het placebo van de dichtkunst en de bittere troost van stevige rode wijnsoorten was zijn sobere nuchterheid veranderd in een somber denken over alles wat het leven aan troost bood. Maar hij moest het zien vol te houden anders hadden de medicijnen geen zin.
Geen liefde, armoedige vriendschap, en geen familie waar hij op terug kon vallen. Geen nieuwe flessen gevuld met rode drank of witte bloemen voor op het…

Tijdens de junimaand van 2016 had Bjarne sombere gedachten over het leven en de toekomst. Het zicht op de toekomst werd vertroebeld door de dubbele verhuizing die op komst was. Hij wist nog steeds niet wanneer en hoe lang het zou duren. Hij wist ook niet of hij het allemaal alleen voor elkaar zou krijgen.
In een fantasiedorp niet ver uit de buurt van de computer had hij een schrijversgilde gevonden.
Af en toe waren de mensen uit dat schimmige dorp bereid zijn digitale geschriften te lezen en…

In de hemel werd de zoete wijn gebotteld om de bittere spijzen te vergezellen. De mensen die niet meer op aarde waren zochten heil in de geneugten van een bitterzoete verpozing. Ook Bjarne had hier eigenaardige gedachten over. Wat zou er waar zijn over een leven na de dood. Hij dronk zijn wijn liever tijdens zijn leven, ook al dacht zijn ex-vriendin Astrid daar vaak anders over.
Hier op aarde dronken de meeste mensen gewoon water uit de kraan. In de gedachten van Bjarne was er een kraan die…

De drieëntwintigste maart van het jaar 2016 was de laatste verjaardag uit het leven van de vader van Bjarne. Een dag later stierf de wereldberoemde voetballer Johan Cruijff in Barcelona. De voetballer waar zijn vader altijd een fan van was geweest.
Drie dagen later stond Bjarne aan het ziekbed van zijn vader die in de terminale fase van zijn leven was.
Het ziekenhuis waarin zijn vader was opgenomen lag op loopafstand van de woning van Bjarne.
Samen met Astrid hadden ze de beslissing genomen om…

Er waren kleine genoegens die de lotgenoten in tijden van tegenslag deelden in het buurthuis.
Toastjes met marmelade, een kopje lauw geworden thee. Het bespreken van het laatste nieuws.
Het verlangen naar een nieuwe lente was groot, die februarimaand in 2016.
Bjarne had nog altijd geen bezoek gebracht aan zijn vader, die niet lang meer zou leven.…

Bjarne was even naar het Amsterdamse Oosterpark gegaan, maar het lukte hem niet om aan zijn herinneringen te ontsnappen. Toen hij op een bank ging zitten dwaalden zijn gedachten naar het verleden.
Bjarne Gosse kon als kind vaak genoeg verdwalen om zich te onderscheiden van de waanzin die hem angstig maakte, maar er kwam een moment dat alles brak. Er kwam iemand voorbij lopen, met een hond aan de lijn. De hond was vrolijk. Bjarne bedacht zich dat hij liever die hond had willen zijn.
De…

Het was een sombere donkere decemberdag, alsof alle eenzame decemberdagen zich in het Amsterdamse Oosterpark hadden verzameld. Bjarne Gosse had zijn warme capuchon over zijn vermoeide hoofd geslagen. Hij zat te mijmeren over zijn eenzaamheid op een bankje in het park. In de verte zag hij kinderen spelen met een voetbal op het veld.
Als kind hield Bjarne van verdwalen. Hij was nog klein toen hij de hand van zijn moeder los liet, om weg te lopen naar het bos. Bjarne dacht terug aan zijn…

Bjarne Gosse had een boek met de gedichten van Kaváfis uit de boekenkast gehaald en hij begon er in te lezen:
Muren
Zonder voorzorg, zonder medelijden, zonder schaamte
bouwden ze rondom mij grote hoge muren.…

Berend had door de ziekte van Lyme een verzwakte gezondheid. Het was nog niet gelukt om samen de vader van Bjarne te bezoeken, nu die in zijn allerlaatste levensfase was. Bjarne durfde ook niet goed alleen te gaan. Het was de laatste tijd gaan spoken in zijn hoofd. Een dubbele verhuizing was het laatste waar hij op wachtte. Maar hij wilde de woning ook niet opgeven. Er werden weer doeken naar de kringloopwinkel gebracht, tweede keus schilderwerken, waar misschien nog iemand blij mee was te…

Het voorjaar van 2015 werd opgeschrikt door een mailbericht van de zus van Bjarne. Geschrokken staarde Bjarne naar de tekst die op het beeldscherm van zijn computer was te lezen. Zijn oude vader had niet lang meer te leven. Er was nog voldoende tijd om afscheid te nemen, maar Bjarne moest niet te lang wachten. Bjarne reageerde zijn woede af op zijn zus. Het was een brevet van onvermogen, de rust die hij had gevonden werd bruut en meedogenloos verstoord.
Niet lang daarna kwam een tweede bericht…

De woning van Bjarne Gosse in de Amsterdamse Oosterparkbuurt had een geheimzinnige charme. De oude houten panelen onder het slaapkamerraam toonden een ruwe scheur onder het houten kruis dat onderdeel was van het kozijn. De keuken en de slaapkamer waren slecht geïsoleerd en aan tocht en vocht onderhevig. De badkamer had last van schimmelvorming omdat de vochtige lucht niet goed werd afgevoerd. Boven de oude deuren was raamwerk. Het hoge plafond was een verademing voor Bjarne die van ruimte…

De huisarts van het nabij gelegen plein had vragen over het medicijngebruik van Bjarne. Het was hem opgevallen dat de vijftiger Bjarne geen enkele therapie voor zijn gemoedstoestand had voltooid tijdens zijn leven. Het leek hem verstandig Bjarne door te sturen naar een instituut, waar mensen met kennis over de geestelijke gezondheidszorg werkzaam waren. Na een aarzeling stemde Bjarne tenslotte toe.
Het ging niet echt slecht, maar misschien was er verbetering van kwaliteit van leven in het…

De zon scheen op het kleine balkon aan de straatkant van het pand in de Amsterdamse Oosterparkbuurt, waar Bjarne sinds het begin van 2012 woonde. Eindelijk leefde hij in de buurt van zijn geliefde Astrid, die hem op deze sociale huurwoning had gewezen.
Een woning met karakter, een kamer en suite met een zijkamertje, een keuken en een slaapkamer en een badkamer. In de dubbele woonkamer twee schouwen van zwart marmer. Een hoog plafond en een tweede balkon aan de achterzijde. Een kleine zolder op…

Na een herfst en winter van intense rouw begon de lente van 2011 met de laatste tranen. Alle hoofdstukken over Emma Petronella waren nu echt verleden tijd. Ze lag begraven in haar kist op de grote begraafplaats niet ver van de rozentuin. Jan Boter kwam er iedere maand de hortensia verzorgen.
Bjarne was er een keer geweest om zijn tranen te drogen en wat bloemen te begieten met het heilige water van zijn gedragen verdriet. Witte rozen, daar hield ze zo van, het was zo passend bij haar elegantie,…