Vorige twee weken schreef ik over het Afghaanse dameselftal en eindigde ik ermee dat de Taliban nog aan de macht moest komen. Ik beschreef hoe hard de Afghaanse samenleving voor vrouwen was. Vrouwen werden door geesteszieke mannen gedwongen in de anonimiteit te leven. Maar zonder de Taliban hadden sommige vrouwen nog een kleine kans en één van degenen die gebruik maakten van die kleine kans was de schrijfster van het boek De Afghaanse Leeuwinnen, Khalida Popal.
Maar wat ik nog had weggelaten…

Klopt de term ‘huiselijk’ geweld eigenlijk wel? Bij huiselijk denken wij eerder aan in huiselijke kring, ganzenborden, Sinterklaas en straks rond de kerstboom. De rauwe werkelijkheid verschuilt zich qua taal deels achter deze ‘knusse’ duiding van ‘huiselijk’. Uiteraard geeft het etiket ‘huiselijk’ wel direct aan, dat het akelige geweld tegen vrouwen vooral thuis plaatsvindt. Overigens vooral door mannen, al heb ik geen nauwkeurige cijfers. Wel dat er een stijgende lijn is in het…

(voor José Maria Arguedas Altamirano (1911 - 1969))
Jij bent geboren op 18 januari 1911 in Andahuaylas, Peru, in een welgestelde familie. Jij was 2 jaar toen jouw moeder overleed. Jouw vader was een advocaat, die veel reisde. Jij had een slechte relatie met jouw stiefmoeder en stiefbroer. Jij vond troost bij de zorgzame, inheemse bedienden van de familie. Van hen leerde jij de taal en gebruiken van de Andes. Jij ging naar de lagere school in San Juan de Lucana, Puquio en Abancay, met de…

Op een winterse dag, waarop de wegen besneeuwd waren en de sneeuw zich had gehecht aan de dakpannen en aan de rozen die overgebleven waren in het late seizoen en ze voorzag van een spierwit, duimdik laagje ijs, maakte ik voor het eerst kennis met Emma ten Bikkel. Ze zou mijn nieuwe bovenbuurvrouw worden. leek me overspannen en overstuur en viel me na een kort gesprek uit dankbaarheid in de armen.
Het was afwachten hoe zij zich in de toekomst zou ontpoppen als "flatgenote" maar dit bleek snel…

Dit is de laatste keer. Hij heeft mij losgelaten, want ik hoor de kinderstem niet meer boven iedereen uit.
Het is negen uur. Zondagochtend. Een jongeman met roodblond haar, samen met een ongeveer zesjarig blond meisje, heeft deze tijd ook gekozen. Ze komen uit Portugal, raad ik. Wat ze tegen elkaar zeggen, versta ik niet, maar het klinkt super gezellig.
Hij heeft de glimlach op mijn gezicht gezien.
Vader en dochter doen me herinneren aan de tijd dat mijn zoontje nog een kind was. Samen de…

Achter de schuur had hij hem gevonden. Zijn hond. De keel was weg.
De bladeren kraken onder zijn laarzen. Geel, bruin, nat.
In het bos ruikt het naar rot en schimmel.
Bij de beek staat hij. Breed in de borst, de vacht vaal en ruig.…

Een dik compliment voor Marianne Vos die als bijna veertiger in de Tour de France het geel wist te veroveren.
Wat een klasbak!
Zo'n 20 jaar geleden zag ik haar veldritten winnen en nog steeds heeft ze de wilskracht om er altijd volop voor te gaan.
Marianne is een voorbeeld voor alle jonge sportmeisjes in Nederland. Veel talent maar vooral doorzettingsvermogen, ook al zat het haar in bepaalde fases van haar leven bepaald niet mee.…