Je zegt me dat dit nergens is, en je hebt ergens wel gelijk. Het geloof is in de goot gegleden. Wat ooit zo waarachtig leek is grote onzin gebleken, aangetast door een ander denken, mee gegleden naar beneden, waar het nergens grote diepte heeft. In een leegte onuitstaanbaar, een lethargie van zinderend niets. Totaal in nutteloosheid, ongeschonden maagdelijk…

In haar zwakbegaafde brein dat nooit tot enig intellectueel niveau was gestegen, was nu de gedachte aan het ultieme, aan het onherroepelijke waarvan geen terugkeer mogelijk is, opgekomen. Zelfs haar liefdesaffaire, die toch lange tijd had voortgeduurd, bood geen soelaas en geen vluchtmogelijkheid meer ten opzichte van wat toch de bevrijding en de rust…

De apotheker houdt zich schuil in een hokje achter de zaak dat bereikbaar is via een klepdeurtje en brengt daar zijn dagen door terwijl enkele jongedames de hele dag ijverig, deskundig en accuraat de klanten bedienen. Mijn opmerkingen doen de apotheker flauwtjes en geamuseerd glimlachen. Als senior en man van de wereld die al zoveel heeft meegemaakt…

In Restaurant "De Katterug" is het op zaterdagmiddag altijd druk. Het is er een komen en gaan van mijn mede-Tilburgers en het kan moeilijk zijn er een plaatsje te verwerven. Ik schuif aan aan een tafeltje bij een echtpaar en een bescheiden gesprek ontvouwt zich. Mijn neerhangende oogleden en de wallen om mijn ogen schijnen me te verraden: "U bent de…

Ik weet niet of ik het maangezicht moet geloven. Er zijn zoveel tegenstrijdige belangen. En ik kan zonder nakomelingen veel makkelijker praten zonder de toekomst in het verschiet. Dagen heb ik lopen piekeren over wat we als mensheid moeten doen om de wereld aangenamer te maken. Het antwoord is mij schuldig gebleven. Ik ben niet verder gekomen dan opinies…

De buurt, de wijk waar ik eens de glorie van jouw charisma en van onze liefde mocht meemaken, heeft al haar charme nu verloren. De aanblik van de miezerige, armetierige huisjes kan mij niet meer inspireren. Daar heb ik je gezocht; daar heb ik je gevonden in lang vervlogen tijd, maar de vergetelheid is ingetreden en een grauwsluier bedekt de eens glorieuze…

In het Elisabeth Ziekenhuis met haar lange en labyrintische gangenstelsels duiden teksten aan de wand op de geringe literaire begaafdheid en het taalkundig onvermogen van de auteurs hiervan. Niettemin zijn ze gebeiteld in de muren en schijnbaar voor de eeuwigheid bestemd. De werkelijke literatuur heeft meer te bieden. Het is aangenaam in de warme…

In de brede gangen van het moderne schoolgebouw stond men glimlachend achter lange tafels. In een uithoek strekte een tropische boom haar takken uit naar het plafond en ik dronk er koffie en overzag het gewoel. Glimlachend paaide men de passanten om vrijwilliger te worden; vijftienhonderd vacatures stonden open. Ik pikte hier en daar een kleurig paaseitje…

Die elegante vlaggen wapperden die dag aan de vlaggenstokken; het rood-wit-blauw werd breed ontplooid en eer en respect werd betoond aan de negentienjarige jonge vrouw, zo wreed weggerukt uit het leven. Het kan nu overal gebeuren. Het cliché, het grootste cliché, het alom gedebiteerde en haast versleten woord "veiligheid" is niet meer van toepassing…

De telefoon gaat, er staat een voor mij, onbekend nummer in de display, dus neem ik op met: goedemiddag! Antwoord aan de andere kant is twijfelend, jaaaa, met Pa? Ik schiet in de lach en zeg, dan is dit een gesprekje uit de Hemel, immers mijn Pa is dood? Oh zegt de man, dan heb ik fout gedraaid, ik ga het opnieuw proberen! Nee, ik heb hem…

Het was een oud verhaal. Een jeugdvriend en ik in de filmzaal achter de kerk. Van ons zakgeld naar de film. Maar het enige wat ons interesseerde was de tijger die in het verhaal van de film voorkwam. We hadden het er nadien nog vaak over, maar we raakten elkaar uit het oog. Bloemen voor de tepeljongen. Ik schreef een langzaam gedicht om mijn zinnen…

Toen de regen tegen mijn ramen kletterde en kletste op een late januaridag die op de een of andere manier het voorjaar vervroegd scheen in te luiden, bracht ze mij het kleed. Het vormde een late en onverwachte herinnering aan de liefste, genaamd Cecilia, sinds lang niet meer in leven, die de lieflijke,kronkelende bloemmotieven en lijnen met ijverige…

Men moet ervan kunnen houden om bij Café "Anvers" aan de Oude Markt te vertoeven. Het interieur van de zaak is behangen met misschien wel wat merkwaardige posters en attributen; alle reminiscenties aan België, zoals foto's van het Belgische Koningshuis. Toen de klimaatproblemen ook in Tilburg hoogtij schenen te vieren en een felle storm buiten regeerde…

Nog even over het televisieprogramma 'Iedereen Verlicht', die op 10 maart 2019 werd uitgezonden. Daarin werd er negen minuten aandacht aan mijn dierbare zielszuster Elisa Namaste besteed. Veel te weinig tijd uiteraard, maar het is een redelijk begin. Narsingh Balwantsingh deed het uitstekend, gezien de korte tijdsspanne en de luchtige toon van het programma…

Opnieuw, maar na lange, lange jaren ben ik de weg gegaan, ben ik de gang gegaan, weg van het vriendenhuis dat steeds mijn thuis was, waar ik ooit was ontvangen, kennelijk hartelijk en bereidwillig en liefdevol, waar het altijd veilig was en vertrouwd, waar geen dreiging en onrust heersten...... Jullie dorp en jullie kleine huis lagen, schijnbaar…

Bij het station in Tilburg is sinds kort sprake van een nieuw scenario, een nieuwe sfeer, een nieuwe overkapping. Waar eerst nog en gedurende zo lange tijd onze bussen arriveerden en vertrokken aan de achterkant, waar men eveneens uitkeek op ons kroepoekdak, op de geweldige overhuiving die de aankomende en vertrekkende treinen als beschermend overkapt…

Dat ik alleen toehapte tijdens het sollicitatiegesprek wegens het riante salaris dat in het vooruitzicht gesteld werd en dat ik mateloos had gebluft over capaciteiten die in feite niet bestonden, kan ik vandaag de dag niet ontkennen. Ik was drieëntwintig en de directeur van het Nederlands Textielmuseum was toentertijd drieëndertig en ik gaf hem heimelijk…

De dagen gaan weer lengen. Nog even en dan is het weer zover: 1 april. De gewoonte van velen om op deze datum anderen goedmoedig in het ootje te nemen dateert vermoedelijk al uit de tijd kort na het einde van de middeleeuwen en men heeft aanwijzingen dat het toen ergens in Frankrijk is ontstaan. Een variant daarvan, het beetnemen van beginnende leerlingen…

Een taxi had me door de nacht gebracht naar het Wijkcentrum waar de bleekwitte letters "De Symfonie" aan de gevel oplichtten. In het kale vergaderlokaal zou de klok aan de wand anderhalf uur van mijn leven wegtikken terwijl ik bezig was met mijn zozeer gewaardeerde maar zo "domme" notuleerwerk en terwijl een collega, kennelijk geïnteresseerd, mij maar…

Wat komt er een ongekende hoeveelheid vocht tevoorschijn, het is absurd en raar tegelijk! Water loopt waar het normalter alleen maar loopt vermits er moeite wordt voor gedaan, dan bedoel ik: tijdens het snijden van uien bijvoorbeeld of bij: intense droefheid een gigantische huilbui! Dat is allemaal niet van toepassing, mijn hoofd is gelijk een…