In het Museum

De imposante voorgevel van het Nederlands Textielmuseum rijst hoog op aan de Goirkestraat. De fabrikantenvilla's die haar omringen baden in het licht van een laat winterzonnetje. In het restaurant is het druk. Jonge sierlijke meiden in de bloei van hun jeugd serveren de drankjes en versnaperingen en het lijkt wel of steeds meer oudere dames, de middelbare leeftijd allang gepasseerd, belangstelling hebben voor de cultuur die hier geboden wordt. Ik signaleer ze in ieder geval vaak, in het Openbaar Vervoer, twee aan twee, vergrijsd en verrimpeld, op weg naar de Musea. Zij zijn als het ware "culturele dames" geworden....Maar zelf ben ik hier ook met mijn vriendin van lange jaren en we beschouwen in het restaurant een kunstzinnig vervaardigde guirlande van een soort crêpepapier, met een lange steel, een soort papieren bloem in bonte kleuren, die reikt tot het plafond. In een antracietgrijze wand bevinden zich vele Led-lampjes die wisselen van kleur en waarvan de functie en het doel mij ontgaan. We beschouwen later samen de artefacten van de moderne textielkunst, vreemd en demonisch aandoend voor mij maar voor vele anderen belangwekkend en interessant. De mechanische weefmachines kunnen mij echter wel ontroeren; computergestuurd; pronkstukken van de textielnijverheid die zo lang zo dominant is geweest in mijn geboortestad; producten en triomfen van het zo veelomvattende menselijke vernuft. Ijverig en gedreven produceren zij de zo fraaie en kunstzinnige weefsels van de kleden en lopers die eveneens zo fraai en sierlijk dienen om tafels te bedekken....

Schrijver: I.Broeckx, 29 december 2019

broeckxinekegmail.com

kunst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247