En zo belde ik vandaag alvast twee maanden voor het ‘risicojaar’ weer begint maar even met de zorgleverancier, dit omdat een beller nou eenmaal sneller is en men meteen op kan zoeken wat er voor antwoord komt. Natuurlijk weet ik dat dit ook via de pc kan, natuurlijk weet ik dat je in kunt loggen, maar dit gaat steevast mis, dus nam ik de telefoon!…

Na zeven jaar ben je teruggekomen en gedurende die zeven jaar had ik op je gewacht. De intercontinentale telefoonlijn was haast bezweken onder mijn emoties. Een krans, een tooi van grijze haren sierde je hoofd als een aureool en ik had een amoureus programma geïnstalleerd in het computertje tussen mijn oren; ten onrechte. Ik zie nog je magere torso…

Onlangs kreeg ik via een email te weten, dat er een griezelverhaal van mij is geplaatst in de bundel 'Enge verhalen bundel' van uitgeverij Apples & Oranges. De bundel kost 14,95 euro en hij is voor lezers van 16 jaar en ouder. Hij heeft 168 pagina's en hij is o.a. bij Bol.Com te bestellen. Wat ik ook moet doen, wil ik het kunnen checken, want ik krijg…

Onlangs las ik in “hartenkreet nr. 3985” van schrijver Fred een opmerkelijke, onder de noemer humor geplaatste tekst, die ik om de context niet aan te tasten, hier nogmaals citeer: “TWIJFEL, EEN LOGISCH VERVOLG Het houdt niet op, niet vanzelf. Munchhausen by proxy, zet zelf maar de umlaut op de u, ik word zo moe van die mensen die alle ellende op…

Ik heb een wonderlijke vriend gekend en momenteel zet hij zijn bijzondere avonturen voort in een ver tropisch land. Mijn vriend is zeer lenig en kon op zijn hoofd staan, een ludieke actie die hij van tijd tot tijd bij allerlei gelegenheden volvoerde. Mijn verdriet barstte uit als ik hem miste; fel verdriet dat de tranen naar mijn ogen stuwde. In naam…

Toen ik weer in het Zorgcentrum kwam, legde mevrouw juist de laatste hand aan de bonte harlekijn die ze zelf gebreid had. Een kraag van blauw met wit gemêleerde wol sierde nu zijn hals en de pop was opgevuld met oude panty's. Half blind en doof, vond mevrouw nog moed te werken aan de harlekijn. Zij had geen kind of kleinkind om de pop aan te schenken…

Zo kwam er in het nieuws voorbij dat een man in Limburg beboet werd. Nou worden er wel meer bekeuringen uitgedeeld natuurlijk dus is dit helemaal niet zo vreemd, echter als je hoort waarom dan gaan je haren staan, zoals je niet wilt dat ze staan, dan gaat ook je begrijpertje met je op de loop! De man is in het bezit van een winkeltje met antieke…

Op een vroege wintermorgen, ten tijde van de Rooms-katholieke feestdagen Allerheiligen of Allerzielen, staan twee oudere dames te kleumen voor de deur van de supermarkt en ik ben een van hen. Het is het tijdstip waarop men de doden, die men geen plezier meer kan doen, niettemin op de begraafplaatsen vereert met lichtgele, lila en witte chrysanten en…

Het houdt niet op, niet vanzelf. Munchhausen by proxy, zet zelf maar de umlaut op de u, ik word zo moe van die mensen die alle ellende op de wereld naar zich toe trekken. Slachtofferrol over de rug van anderen, te ziek voor woorden.…

Haar flatje was me niet onbekend gebleven. Ze had er niets van weten te maken. Twee lusteloze, slome vissen zwommen er rond in een kom; een teken van leven. Dat was alles. Was haar daad te voorzien geweest? Alleen de zeventiende verdieping bood haar nog soelaas toen haar val een feit was. Haar tranen hadden ons de weg moeten wijzen; haar tranen…

Als de pijn van het leven me te groot wordt en ik wil afkicken van alle ellende en pijn dan zet ik 'Gert van Hoef' organist op via 'Youtube.nl' tik ik in "Blijf mij mij Heer" of "Eens als de bazuinen klinken"; "Grote God wij loven U"; "Komt als kinderen van het licht" Dat alles wordt zo in en doorgegeven door mijn ouders inprentingsfase…

In het restaurant is niets veranderd sinds mijn voorgaande bezoek; de zalen en vertrekken tonen zich in al hun luister en luxe. Mijn eenzaamheid wurgt me zo ongeveer; zij is als een luchtledige dat mij niet toestaat te ademen en vliegt mij aan als een gruwelijk voorhistorisch monster met klauwen en vleugels. Een oudere mevrouw, die wellicht iets…

Er stonden jonge meiden achter de counter. Snel en vaardig bedienden ze ons, de gasten, met vette porties frites met mayonaise en satésaus. Aan het tafeltje, buiten op het terras, keek ik recht in de verouderde gezichten van mijn mede-passagiers. Een mevrouw hengelde naar een antwoord van mijn kant, dat echter uitbleef, op de vraag of ik veel en…

De bomen staan in een koud, helder licht. Het is oktober. Twee maanden scheiden ons van elkaar en twee continenten. "Wat geestelijk leeft, kan men niet doden"; verankerd ben je aan mijn hart, aan mijn ziel, aan mijn geest. Die magische machine zendt me niettemin berichten van jouw hand. In het restaurant is het licht bleek en helder.…

Vaak kwam ik haar tegen tijdens mijn eveneens doelloze, zinloze escapades; ze verwende zich zichzelf vaak met steeds nieuwe cadeautjes, al dan niet aangeschaft in Kringloopwinkels om het overweldigende psychische leed te stelpen..... Zo liet ze me bij onze laatste ontmoeting een glazen brander zien met twee "compartimenten" waarin waxinelichtjes…

Een zwarte jongen met blikkerend gebit kwam mij de plant brengen en ik bedankte hem. Ik had deze gekozen uit het ruime assortiment bij GroenRijk en gaf hem een ereplaatsje in mijn huis op een groen lattentafeltje onder het zwart-witte portret van mijn moeder. Meteen al viel het late zonlicht van oktober op haar bladeren die ze trots en fier ten hemel…

Overgoten duinen, sidderend ruim water en een zon die stekend rode rimpels strekt naar het strand. Ultieme eenzaamheid, ondeelbaar licht, zand smelt onder mijn blote voeten, stralend liefkoos ik de genadige golven. Dag...…

Terwijl wij ons druk maken over de plannen van het nieuwe kabinet, met nietszeggende sigaren uit eigen dozen, voltrekt zich aan de andere kant van de wereld een onrechtvaardig drama. Clinton Young zit al zestien jaren in de gevangenis voor twee moorden die hij mogelijk niet gepleegd heeft. Het bewijs is flinterdun en stoelt enkel op de uitspraak…

In die tijd - ik was drieëntwintig - was ik aangenomen als "educatief assistente" bij het Nederlands Textielmuseum. In de grote zaal van de villa aan de Gasthuisring - die was als die van een tempel - kwamen de collega's bijeen. Er werd gelachen en geschertst - ook ten koste van mij. Mij was opgedragen een scriptie te vervaardigen over het…

En natuurlijk volgen we de vorderingen aan het nieuwe onderkomen van dochter, man en drie kinderen. Natuurlijk moeten we alles zien, bewonderen want zo hoort dat, als Oma en Opa, toch? En zo togen we zondag richting het nieuwe adres, wetend dat ze daar waren, kwamen met de sleutel geruisloos binnen, alles was boven in de weer. Logisch natuurlijk.…