Op het moment dat ons land weer eens stevig bezig is om giro 555 zo vol mogelijk te krijgen om de hongersnood te lenigen in verwegistan, denk ik: da's erg. De beelden op tv zijn ook erg, maar tegelijk vraag ik me wel af: dat een paar kinderen die nog steeds regelmatig in beeld verschijnen nu toch echt minimaal een jaar of vijf ouder moeten zijn.…

Werkelijk een wolk van een kind, rozig voorzien van babyvet. Een prinsesje in wording volgens papa, maar hij weet niet dat ze later een neuspiercing gaat nemen. Nieuwbakken mams koestert een engeltje aan haar boezem, onwetend van de taart die ze wil gooien. Zij noemen haar Anne Fleur, trotse ouders geven mooie namen. Anne Fleur heeft daar geen boodschap…

Het vertrek is vervuld van de dichte damp van vele sigaretten. Voor veel slachtoffers en gedupeerden is het een vluchtplaats geworden, een toevluchtsoord te midden van de hel van het ziekenhuis. Mijn intens dappere vriendin rookt hier een damessigaartje. De ernstige ziekte is doorgedrongen tot in iedere porie, iedere cel van haar lichaam en ze heeft…

Omgeven door huiselijke bescherming leven mooie vrolijke bloemen en stengels vol krullende bladeren onbezorgd in een kleine wereld. Ze geuren nog steeds als hun verre voorzaten, die eens tierig bloeiden in wijde, ruige woestenij, rondom de tenten en kudde van aartsvader Abraham. Deze man deed voorgoed afstand van het geloof aan nationale goden. Hij…

Zojuist zag ik Thomas Rosenboom op NPO2 met een nieuw schrijftalent in de weer. Ik heb ooit een lezing van Thomas in hartje Amsterdam meegemaakt, vlakbij het spookhuis van Harry Mulisch. Toen leek zijn postuur ook al niet bij zijn griezelig pedante stem te passen. Ik vond het nog erger om opnieuw de arrogante tronie van hofnar Mai Spijkers te zien,…

Zomaar van je stuk gebracht worden, zomaar voor niets. Omdat mensen helemaal niet zo netjes zijn als wij allemaal denken. Nee hoor. Echt niet. Er zijn mensen, die ja zeggen en nee doen maar er is ook een lichting mensen die ja en nee kunnen zeggen, om vervolgens een verhaal zo om te draaien, dat het hen zo mooi uitkomt, dat er geen touw meer aan vast…

In de Veemarktstraat van Breda vind je een oude drogisterij, waar helende kruiden en gezond smakelijk snoepgoed van eeuwen terug heerlijk geuren in houten schappen. De ramen wenken zacht en bescheiden de haastige wandelaars. Hierbinnen herbergen nostalgische laden lange geschiedenis, vertellend van vernuftige kunst, die medicijnen uitvond en…

Ik ben in de huizen van de mensen geweest. Ik ben in hun armelijke woningen geweest. Welke architect ontwerpt zulke huizen? Mevrouw en meneer kijken naar het Wereldkampioenschap Hockey in Beijing. Kortgerokte meisjes vechten om de bal. Daarna is er nog tijd voor mevrouw om tien keer het keukentje te soppen en voor meneer om urenlang te loeren en…

In de laden van mijn oude, eikenhouten bureau, dat mijn moeder voor mij kocht toen ik te midden van mijn familie nog de erenaam "studiehoofd" droeg en zestien jaar oud was, vond ik een lichtgroene kaart, waarop de trotse zwarte tekst in zwarte letters prijkt: "Bergsteigen und wandern im Tuxertal" En waarachtig: twee indrukwekkende stempels op…

Het zal bij sommigen onder de gewaardeerde lezers niet vreemd overkomen, dat ik meen, wel enige mensenkennis te hebben opgedaan, maar dat ik van psychologie geen kaas heb gegeten. Verder dan de door Freud omschreven vier basisbegrippen van karakters (melancholicus, sanguinicus, cholericus en flegmaticus) reikt mijn kennis niet. Één van deze typen zal…

Ons huisje lag in de schaduw van de fabriek die het met haar hoge muren en monumentale schoorsteen als het ware beschermde. Daar leefden we, daar speelden en leerden we, daar voltrok zich ons bestaan, binnen de enge cirkel van huis, school en kerk. Met Martin, mijn eerste kameraadje, ontwierp ik een boerderij. We knipten niet zonder moeite bomen…

Jarenlang maakte ik jacht op de Liefde als op een schichtige gazelle, die zich schuilhoudt in ondoordringbare, onoverzichtelijke wouden, waarin ik haar niet kon betrappen of traceren. Zij vertoonde zich, hield halt op zonnige, open plekken en vluchtte dan weer, schijnbaar verschrikt. Ik zag Hem twintig jaar geleden voor het eerst in de vrolijke,…

Ze leefde de laatste jaren op chips en pinda's. Haar gewicht was opgelopen tot tachtig kilo sinds de neerslachtigheid had toegeslagen; neerslachtigheid om drie mislukte huwelijken, neerslachtigheid om onwillige, moeilijke, ongezeglijke dochters, die haar in het gezicht uitscholden en uitlachten, die haar liefde meedogenloos afwezen. Ze liet haar…

De therapeute was graag bereid haar honingzoete glimlach weg te schenken, enkele hoogdravende egostrelende complimenten ten beste te geven, de cliënte een paradijselijke werkelijkheid en toekomst voor te spiegelen en letterlijk en figuurlijk haar handje vast te houden à raison van vijfenvijftig euro per uur. Van een vage, schimmige figuur in een…

Hij had tijdens de lange huwelijksjaren de vertrekken gevuld met het aroma en het parfum van zijn persoonlijkheid. Haar liefde was voor haar de parel in de oester van het leven, die zij veroverd had op een woestenij van leegte, eenzaamheid en wanhoop. Hoewel zij na zijn dood eigenhandig de grond had willen openkrabben, waaronder hij rustte, hem op…

Ik kan het gebouw dat gesitueerd is aan de zuidrand van de stad te midden van een gribus van andere, architectonisch mismaakte bouwsels en dat voor onze ogen langwerpig ligt uitgestrekt in het vroege voorjaarszonnetje niet gezellig, aantrekkelijk of sfeervol vinden zoals de sprekers van die dag; de directeur van het onderhavige verpleeghuis, de bouwmeester…

De helgele brem, mijn moeders favoriete struik, bloeit weer in de derde lente na haar dood, als ik op weg ga naar mijn tante, de enige die nog in leven is van een grote familie, die als het ware is uitgedund door de pest of de cholera, als in vroeger tijd. De trein die me naar haar toe zal brengen, arriveert: portieren klappen open en ik zoek een plaatsje…

Regelmatig bezoek ik de Bibliotheek en snuffel ik er rond. Waarom het monumentale boek open moest vallen op juist die bladzijde, die gesierd wordt door de grote foto van het huis op de Markt in Tilburg, zal onduidelijk blijven, maar het boek vermeldde als bijschrift bij de foto de tekst: "Daar woonde destijds koperslager Broeckx". En ach, opa,…

Oh, wat zijn wij vrouwen toch niet, echt niet te benijden, een afspraak voor de pletmachine en als risicogeval, moet je daar wat vaker in dan het gewoonlijke twee -jaarlijkse geplet. Je bent er niet alleen gebuts, bont en blauw van, maar het begint in feite al in de wachtkamer. Er zijn diverse apparaten, ook voor gebroken botten en dergelijke, maar…

Vóór de mevrouw arriveerde, die als enige geschreven had op mijn advertentie, had ik plaatsgenomen in een donker hoekje van het restaurant met uitzicht op de verlichte serre, waar een echtpaar, dat kennelijk nog in de luxe, lauwe luwte van een voorspoedige relatie verkeerde, zich te goed deed aan tosti's en drankjes. Hij gaf haar af en toe een kusje…