Ze zong het lied vaak met luide, galmende stem:
"Catch a falling star and put it in your pocket, save it for a rainy day".
De song moet haar bemoedigd hebben en hoopvol gestemd hebben bij haar diepe verdriet om de ongelukkige zoon, alsof de hoop, het kostbaarste en meest waardevolle geschenk uit de Doos van Pandora; de zoete, weldadige, heilzame hoop haar nog altijd bezielde, haar nog altijd niet in de steek had gelaten, haar nog altijd bijstond...

Aan de overkant van het trapportaal regeert de absolute stralende jeugd en jeugdigheid van de jonge vrouw die daar woont en die zo vergaand onbereikbaar voor mij is. In de avond schemert een lichtschijnsel door de beide glazen deuren die onze woningen scheiden. Kort geleden wilde het toeval ondanks alles dat het tot een, zelden voorkomende, ontmoeting tussen ons kwam in het gemeenschappelijke trapportaal en Anouk was in feeststemming; ze was geslaagd aan de universiteit en had het gebracht tot…

In een curiosa-zaak (of curieuze zaak) vond ik de vaas. Deze was turquoise van kleur, bolrond en droeg sierlijke motieven. Ik wilde de vaas bestemmen voor de nieuwe woning van een vriend. Al vaak was ik de in aanbouw zijnde woningen aan de Lage Witsiebaan gepasseerd die in de avond vaak verlicht waren. De nieuwe bewoners hadden hun intrek al genomen!
Nu was de vraag: zou mijn toekomst daar eveneens liggen? Zou ik kennismaken met het luxueuze interieur van een van de flats tijdens talrijke…

Al eerder had ik meneer gesignaleerd op een bankje in de winkelgalerij, ontspannen en welgemoed, en nu troffen we elkaar vóór de supermarkt. Hij sprak mij aan: "Bent u niet ongeveer twintig jaar geleden langsgekomen voor een interview? En werkt u nog voor de Wijkkrant?" Hij woonde inderdaad nog altijd in de kapitale woning, vlakbij die van mij aan het Nassauplein met de bloemenweelde voor de deur en de chique donkergroene zonneschermen. Kennelijk was hij vastbesloten zijn voorspoedige leven…

Het is op het kruispunt van de wegen, op het cruciale moment van onze unieke, eenmalige ontmoetingen dat het lot toeslaat of het noodlot, dat de allesbepalende gebeurtenissen zich voordoen die ons leven inkleuren, die onze toekomst bepalen.....
En zo ontmoette ik de kersverse weduwe die zojuist haar echtgenoot verloren had; de weduwe met het diep-doorgroefde, door zwaar leed vertekende gezicht en met de droefgeestige, treurige ogen....
De dodelijke ziekte had haar beloop gekend maar ze had tot…

De dorpen Berkel-Enschot en Udenhout zijn als parels aan de kroon van Brabantse gemeenten en ik heb er vele voetstappen liggen. Op een milde augustusdag legde ik per bus de weg af naar Udenhout, naar zwembad "De Groene Wellen" dat daar onvermoed in een oase van groen is gesitueerd. Mijn beste vriendin kon niet ophouden deze accommodatie de hemel in te prijzen en inderdaad verwelkomde het blauwe koude water ons en wij vertrouwden onze lichamen eraan toe en sloegen benen en armen opgewekt en…

Klooster Nieuwkerk is gesitueerd in het grensgebied van Nederland en België en omgeven door hagen met paarse, witte en roze rododendrons.
Vandaag ben ik hier in het gezelschap van de stoere en manmoedige dames die de eenzaamheid en het leed als een bittere dronk hebben leren aanvaarden. Maar zwijgzaamheid en stilte drukken zwaar op ons als wij plaatgenomen hebben op het terras waar koffie en gebak geserveerd worden.
Ik moet mijn grote zorgen verhullen maar we zullen de sobere kapel eveneens…

Met honderden kranten op mijn bagagedrager ging ik op pad. In die tijd werd "De Tilburgse Koerier" nog uitgegeven, onze populaire wekelijkse krant, momenteel gemist door velen en nu uit de roulatie en vervangen door "Stadsnieuws". Ik had me aangemeld om onze krant te bezorgen, in een wanhoopspoging, die, naar ik goed besefte, wel moest mislukken....
Onze binnenstad kent een labyrint van mij voorheen onbekende straten die ik doorkruiste met mijn zwaar beladen fiets. Passanten keken mij opgewekt…

Met mijn jeugdvriendin Lucia fietste ik vaak door de grauwe straten van onze provinciestad en we kaatsten met de kleurige ballen tegen de bakstenen muren van de arbeidershuizen. Lucia's moeder zat hele dagen achter de naaimachine om een hippe garderobe voor haar dochter te vervaardigen en ze luisterde zeer graag naar het Duet uit "De Parelvissers" van Bizet. We keken vaak televisie in Lucia's ouderlijk huis ("De Zweedse Gouvernante", "Rawhide") en dansten op muziek van Roy Orbison ("Pretty…

De foto stamt uit 1963
Op een bank ligt het jongetje dat het zoontje is en het broertje uitgestrekt en met een boek in zijn handen, getiteld:
"De hemel is van jou". De hemel werd het jongetje nooit geschonken, integendeel. Hevige onrust leefde in het kind dat zijn leven zou doorbrengen in inrichtingen.
In vroege jeugdjaren fietsten de ouders met de dochters, de zusjes, over de langgerekte fietspaden naar het onderkomen van het broertje. Het gebod van de trouw zegevierde boven alles, was het…

Ken je dat: gewoon een kast opruimen omdat het nodig is, of om een regenachtige dag mee op te leuken, dat kan ook. Er is geen sprake van leuk, nog minder van opleuken als we gezamenlijk een kast onder handen nemen. Maar jemig wat een zooi eruit komt, nooit in de gaten gehad dat 40 centimeter ook naar achteren doorloopt en als je zo slim bent als wij hier, kom je er dus achter dat: achterin zich dingen bevinden die je nooit gemist hebt- kwijt was- nooit meer nodig hebt gehad en in diezelfde kast…

Niet ver van de draaibrug die het zwarte water van het Wilhelminakanaal bekroont en overspant, is Café-Restaurant "Zomerlust" gesitueerd. En evenmin ver hier vandaan, in Tilburg Zuid, strekken zich sinds jaar en dag de grasgroene velden uit, waarop wij, scholieren nog, eens, in lang vervlogen tijd, sportten. Een met gras en mossen begroeid, breed pad leidt naar het gebouwtje met de kleedkamers. In een lange stoet liepen wij gewoonlijk naar het sportterrein.
Daar, op die velden, hanteerde ik de…

We hadden een mooie augustusmaand. Het licht van de zomer, dat nog niet het licht van september, mijn favoriete maand, is, speelde over de wereld en onder de het prachtige, zwarte zonnenscherm bij Restaurant "Anvers" aan de Oude Markt was het goed toeven bij een kop bitterzoete Earl Grey-thee met koffiemelk.....
Mijn vriendin en ex-collega zou mij gezelschap komen houden, die in een duistere tijd op een duister en somber kantoor naast me heeft gestaan als niemand anders, toen ik meegesleept…

In het helle, schelle, onbarmhartige en ijzingwekkende witte licht dat reflecteert in de spiegel van de kapsalon vallen me lijnen op in mijn verouderde gezicht die ik voorheen nog niet had waargenomen. Zijn het de sporen, de beddingen, uitgesleten door mijn tranen die als riviertjes over mijn gezicht hebben gelopen, de diepe tekenen van het verdriet?
Hoe dit ook zij, ergens op de achtergrond zijn in de salon florissante jonge meiden bezig met onduidelijke werkzaamheden. De kapster die mijn…

Tot voor kort waren de pleinen en straten leeg en zwierf ik er rond; nu is plaats gemaakt voor het jaarlijkse spektakel. Jongens en meisjes, ouderen en jongeren en kinderen wandelen verwachtingsvol over de Spoorlaan in de richting van de festiviteiten, van het grote gebeuren.
Het centrum van de stad is omgetoverd tot een sfeervol paradijs voor oud en jong. Kleurige autootjes draaien in het rond, bezet door enthousiaste kinderen en vanaf mijn terrasje zie ik uit op donkergroene parasols,…

(voor Pamela Moore (1937 - 1964))
Jij bent geboren op 22 september 1937 in New York City. Jouw ouders Don en Isabel Moore waren allebeide schrijvers. Don redigeerde pulpromans en schreef strips en Isabel schreef voor 'Redbook' en 'Cosmopolitan' en zij schreef drie pulpromans voor Rinehart & Company. Rond 1945 zijn jouw ouders gescheiden. Jouw vader verhuisde naar Los Angeles, waar hij als een verhaalredacteur voor Warner Brothers en RKO Pictures werkte. RKO Pictures werd in 1928 door de Joodse…

Het douchen duurde twee lange uren en al die tijd wachtte ik hier op. Het stond mij tegen geconfronteerd te worden met het landschap; het onheilspellende panorama van haar verwoeste borstpartij....
De woonkamer was in Engelse sfeer ingericht, geheel in overeenstemming met opleiding en interesse van mijn vriendin.
En aan de wand het formidabele schilderstuk, getuigend van het onoverwinnelijke, het om zo te zeggen onontkoombare talent dat ieder mens bezit en dat radicaal tegengesteld lijkt aan de…

Hij monsterde de kale plekken op mijn keukendeur, bekeek ze vluchtig en met deskundige ogen en kwam tot een diagnose als moest hij die als een arts stellen. Met zijn expertise zouden de werkzaamheden een uur in beslag nemen. Verf en gereedschap zou hij meebrengen. En zo wachtte ik de dag af waarop hij zou komen.
De deur veranderde onder zijn handen welhaast in een spiegelende, gladde witte "ijsvlakte" of inderdaad in een spiegel, tot mijn tevredenheid, alsof de denkbeeldige "wonden" genezen…

Deze keer waren we naar Zwembad "De Drieburcht" gegaan (de naam is gemunt door een oude vriendin van me en verwijst naar de drie stoere torens in het stadswapen van onze stad). Mijn vriendin van lange jaren spartelde flink in het water en sloeg haar fragiele beentjes uit als een kikkervisje maar we zwommen in een klein, afgeschermd gedeelte van onze fraaie accommodatie, die overigens bezet was, zoals eerstdaags Zwembad "Stappegoor" door een menigte wilde rakkers die enthousiast een speeltoestel…

Al de hele dag was het geluid van hamers en van boormachines te horen dat door het dunne plafond drong dat onze woningen scheidt. Geen ongezellig geluid, hoewel velen het hiermee oneens zouden zijn, en nu eens bij hoge uitzondering een teken van leven, van welk leven dan ook. De flat staat leeg nu de buurvrouw die jarenlang in stille, placide afzondering niets van zich liet horen, zonder afscheid te nemen met stille trom vertrokken is (af en toe had ik haar weleens gesignaleerd in een tuinstoel…