Verhalen

Waar kan ik U vinden

De zoektocht duurt al zo lang, maar heb ik nu al gevonden?
Ik durf het niet te zeggen, ik vrees dat ik erg dichtbij ben maar het nog net niet heb bereikt. Drie maal in mijn leven heb ik ja gezegd, bij de Doop, Communie en het Vormsel. Maar ook heb ik eens nee gezegd, bij tegenspoed. Ik vroeg U zo hard om bewijs van Uw kracht, aanwezigheid en steun. Dat was niet eerlijk, het is een zaak van geven en krijgen. Ik gaf U in die tijd niet wat ik zou moeten doen, namelijk vertrouwen. Ik wantrouwde Uw kracht, Uw steun die onvoorwaardelijk is.

Nu het weer beter gaat realiseer ik me dat U wel degelijk bezig was om mij te helpen. Door me helemaal zelf te laten knokken tegen het gevoel dat me van binnen verteerde ben ik sterker geworden. Ik heb zelfvertrouwen gekregen en de moed om het gevecht keer op keer aan te gaan.

Als ik 's nachts wakker word, badend in het zweet, ben ik zo bang in de nacht voor ziekte en dood. Maar ik weet ook dat ik niet moet vrezen. En ik zeg tegen mezelf dat ik moet voelen wat me werkelijk overkomt en mijn angst moet laten gaan. Ik zeg het Onze Vader. Echt waar: ik bid. Ik bid dat het goed met me blijft gaan, dat ik niet ziek zal worden. En uiteindelijk val ik toch iedere nacht weer in slaap om de volgende ochtend weer gezond te ontwaken.

Lieve God, als ik er aan denk dat ik U diep in mijn hart altijd bij me draag krijg ik het warm van binnen. Ik voel me gelukkig, ik heb het gevoel dat ik beschermd word. U bent die bescherming, geef die ook aan mijn geliefde en familie.

Ik doe mijn best om zo goed mogelijk te leven, ik wil mensen een stukje van mijn geluk geven, ik ben goed op weg maar ik kan meer doen. Niet zo zeer met geld, maar met mezelf.

Schrijver: Yolanthe, 10 september 2006