een einde aan de eenzaamheid
De geachte heer schulz heeft op nederlands.nl een mooi stukje geschreven over eenzaamheid. Met deze donkere dagen voelen veel mensen zich alleen. En dat is een vervelend en moeilijk gevoel.
Ik heb zelf ook nare ervaringen met eenzaamheid maar daar is nu een einde aan gekomen gelukkig nu ik in een begeleide woonvorm woon en mijn moeder ieder weekend zie en ik me weer goed in mijn vel voel zitten. Gelukkig maar.
Eenzaam ben ik zeven jaar geweest. Ik zat toen geestelijk niet goed in mijn vel en sprak met niemand behalve mijn moeder en soms mijn zus. Ik zat ook de hele dag alleen op mijn kamer met de radio aan en kwam weinig buiten. Ik voelde me alleen en verdrietig en had ook geen behoefte meer aan sociaal contact. Terwijl ik vroeger zeer vrolijk was en spraakzaam. Toch heb ik eerdere depressieve perioden meegemaakt en altijd trok ik me dan terug in mijn kamer met de muziek. Altijd in november en maart en in juli. Die drie maanden is nog steeds het struikelblok. Ik weet niet hoe het komt. Maar soms moet een mens ook even alleen zijn. En er komt ook een einde aan de eenzaamheid. Het is een gevoel. Je moet dan eerst in contact komen met je zelf en dan pas kun je weer sociale contacten aan. Zelf bid ik dan vaak en als ik me dan weer goed voel na een tijdje in de natuur te hebben vertoefd dan kan ik de mensen weer aan. 's Nachts kun je je ook heel alleen voelen als je niet kunt slapen. Een behoefte aan een praatje is vaak ook het probleem dat je niemand hebt om mee te praten. Of je weet niets te zeggen. Maar een mens kan nu eenmaal niet alleen leven, daar is hij niet op gemaakt en soms moet het toch. Eenzaamheid en alleen zijn of niet alleen zijn maakt niet uit, iedereen voelt zich wel eens zo. In die tijd dat ik me alleen voelde was ik doodongelukkig en nu weer gelukkig. Ik voel me nu veilig en geborgen maar als mijn moeder er niet meer zou zijn zou ik me weer eenzaam voelen. Ik wens alle mensen die zich alleen voelen sterkte toe met deze tijd die ook weer voorbij gaat en oudejaarsavond zit ik ook altijd alleen en ga maar vroeg naar bed voordat het feestgedruis begint. Ik ben veel alleen maar niet meer eenzaam door de begeleidsters en daarom ben ik nu weer gelukkig. Zouden zij er niet meer zijn dan ben ik in staat er zomaar een einde aan te maken want zo ben ik wel. Ik dank de heer schulz voor zijn stukje en schreef zelf dit stukje uit eigen ervaring ik hoop dat de lezer er iets in herkent die ook eenzaam is of is geweest.
telfort.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: eenzaamheid
eenzaamheid
164
Geef je reactie op deze inzending:
voor mijn verhalen op nederlands.nl
ik doe inderdaad een beetje aan schrijftherapie
ik wens de lezers op de site ook een goed schrijfjaar toe
Wat ben ik verguld met jouw bijdrage over "eenzaamheid", die me, al lezend, sterk heeft ontroerd. Jij weet het als geen ander vanuit de praktijk beter te beschrijven dan ik met mijn poging het theoretisch te benaderen. Weet je, ik ben blij, dat je dikwijls de gelegenheid neemt, en deze van de redactie ook krijgt, een en ander van je af te schrijven. Dat is soms, tussen de regels door, méér dan alleen maar een jolig verhaal of een ernstige beschouwing. Het is een feit, vriend, dat ik nog veel van jou kan leren. Houd je positieve instelling en dan help je, behalve jezelf, zeer zeker ook anderen. Deze reactie is bedoeld als een een pluim op je hoed, die het tot nu toe gehanteerde cijfersysteem snel doet vergeten! Fijne Feestdagen en een positief en gezond 2013 toegewenst.