Alle inzendingen van I.Broeckx

...en zo leerde de goede moeder die het kind had moeten afstaan aan de inrichting aan de andere kinderen de litanie van Gerardus Majella om voor het broertje dat zo ver weg was te bidden en om om genezing te vragen van zijn geestesziekte en om zijn thuiskomst. En zo stamelden de kinderen de frasen, weergegeven op het bidprentje met de beeltenis van…

De flats in de Nassaustraat zijn uit de aard der zaak alle uit hetzelfde bouwjaar: 1954 en ze hebben vrijwel alle dezelfde indeling. Bij "ontstentenis" van mijn eigen woning die gerenoveerd wordt, heeft men een andere flat, eveneens in de straat gesitueerd, voor me ingericht waarin ik momenteel verblijf. Het is een soort "veredelde hotelkamer…

We schreven negentienvijfenzestig. Ik was 12 jaar oud, dochter van een klein ambtenaartje en bezocht de brugklas. We kregen bezoek uit het verre Australië; Mr.Mouncey zou ons komen bezoeken; nu een oude man maar eens een van de parachutisten die deelnam aan de befaamde operatie "Market Garden". Met hem hebben we Arnhem en Oosterbeek bezocht waar…

De Korvelseweg slingert zich door stadsgedeelten van Tilburg, geflankeerd door de panden van de neringdoenden en zij mondt uit op het Sint Annaplein waar men een klaterende fontein vindt met een "enthousiast" opspringende waterpartij en een trots beeld, een sculptuur met gestalten van heiligen die de tekst "Bescherm Tilburg" dragen. Vaak doorkruiste…

In de vroege morgen, toen de indigoblauwe hemel nog als een beschermende deken over de wereld lag en toen een zoele wind mijn lichaam beroerde, ben ik weer op weg gegaan naar de Umberstraat. Daar strekt de lange gevel van het gebouw van de artsenpraktijk zich uit. Meerdere malen en ook vandaag vroegen enkele gedesoriënteerde oudere personen naar dokter…

Omdat ik nog moest wachten op de pedicurebehandeling had mevrouw me "gedelegeerd" en "geparkeerd" in haar tuin die gelardeerd was met weelderig groen. Er stond een houten tafel met daaromheen stoelen in stille afwachting die uitnodigde tot een genoeglijk samenzijn met familie of vrienden. Mevrouw had me uitgenodigd in de meest populaire vrouwenbladen…

De nieuwe dag is aangebroken met nieuw licht dat gloort door de neergelaten beige rolgordijnen. Het verkeer op de snelweg naast mijn huis voltooit haar route zoals ik vandaag mijn gang naar het ziekenhuis moet afleggen. Ook vandaag zal de injectienaald diep doordringen in mijn kwetsbare rechterarm en zal ik mijn lotgenoten signaleren en ontmoeten in…

De beide buurmannen, mijn beide buurmannen staan te "koeren" in de deuropening in het zonnetje van een late septemberdag dat veel weg heeft van een voorjaarszonnetje. De ene lang, aantrekkelijk, een acteur die nooit acteur werd, een "he-man", de andere kleiner en kalend; sprieterig zwart haar begroeit zijn schedel als moeizaam opschietend gras.…

De Tilburgse speelgoedzaak van "Intertoys" kan men vinden in een kelder in de binnenstad en het assortiment is er enorm. Kinderloos als ik ben heb ik het zicht verloren op datgene waarmee de jeugd te plezieren is maar de kleine jongen die nu zijn achtste levensjaar bereikt, heeft gevraagd om een "digitaal spelletje" met de wonderlijke naam "Bitzee…

Ze vroegen aan Hem, aan mijn arme, goede vader "Of hij weleens gelukkig was". "Als ik Mozart hoor, ben ik gelukkig" was zijn antwoord. Hij rust onder bruine, rulle aarde, op de velden aan de Karel Boddenweg, onder een oude eik. Zesentwintig jaar na zijn dood zie en hoor ik op het brede scherm de symfonie-orkesten aantreden in de concertzalen,…

Enkele medebewoners van mijn tijdelijke woning hebben zich al vertoond in het trapportaal en ze waren heel erg belangstellend (dan wel nieuwsgierig?), maar het ging slechts om vluchtige, oppervlakkige praatjes. Ze staken hun hoofd slechts even buiten de deur maar door mijn dunne plafond heen had ik wel van hun opgewonden, geagiteerde gekakel vernomen…

Oktober kondigt zich aan en de kou zit al in de lucht. Sinds het groot onderhoud in onze straat volop aan de gang is, is een merkwaardig gebouw opgericht met felgroene wanden, als was het van plastic. Een stalen trap leidt naar de eerste verdieping en de gehelmde heren van de BAM betreden dit bouwsel af en toe en ze zwermen er omheen als uitbundige…

Lang had ik in de rondte gedrenteld, steeds weer een voordeur naderend die hardnekkig voor me gesloten bleef. Dit speelde zich af in het warmste seizoen en de hitte drukte loodzwaar op de wereld en op mijn lichaam. Daarbinnen vond klaarblijkelijk een buitenissige therapeutische sessie plaats en enkele kentekenen daarvan drongen tot mijn oren door.…

"We moeten als senioren maar solidair met elkaar zijn, vindt u ook niet?" stelde ik voor aan de grijsharige, res[ectievelijk zwartharige dames naast mij op het bankje op het Stadhuisplein. "Daar hebt u gelijk in, mevrouw, want we hebben niets te verliezen!" repliceerden zij. Ze schikten wat op en boden mij, met mijn hoe dan ook niet zo forse postuur…

Een nieuwe herfst, mijn zozeer geliefde seizoen, breekt aan. De oude bomen staan in stille afwachting rondom mijn huis. De pijn in geest, ziel en lichaam is uit mij geweken; zij is gevlucht, zoals de vogels uit de boomgaard vluchten voor het onvoorziene schot hagel van de schutter of zoals de schuwe reeën op hol slaan voor het geweer van de jager..…

De zus, de liefdevolle, bezorgde en betrokken zus van de zeer zwakbegaafde man, leest zijn wisselende sentimenten af van het gezicht van haar broer. Zij probeert uit zijn gebaren zijn gemoedstoestand op te maken. Met behulp van haar kunstzinnige gaven zal zij een wandschildering vervaardigen die de muur moet gaan sieren van de armzalige, schamele kamer…

Hij stapte in in lijn zeven die halt hield aan het station. Hij was van plan aan de chauffeur van het voertuig zijn bedoelingen en bestemming mee te delen, maar hij stamelde in uiterst wanhopige verbijstering en geestverwarring, stootte klanken uit en was niet in staat over het voetlicht te krijgen wat hij wilde uiten. Nodeloos, gebrekkig en hulpbehoevend…

Mijn goede vader, die mij in alles heeft bijgestaan, was een Verlichtingsdenker. Hij hield vast aan de "Clarté Francaise" en het "aude sapere" maar hij staarde met grote verontrusting en ontzetting in de oneindige, lege en angstaanjagende kosmos; zijn onherroepelijke en onvermijdelijke toekomst en bestemming. Hij voelde zich een korrel zand in…

Zijn gezicht was als zwart geblakerd door een waarschijnlijk Afrikaanse tropische zon, maar hij verklaarde een rasechte Tilburger te zijn, geboren in Kraamkliniek "De Meiboom". Zwart krullerig haar bezette zijn schedel en zijn regelmatige tanden blonken als waren zij van ivoor. Hij had me zien sjouwen met mijn manke been met twee zware tassen en…

Er waren best ingewikkelde handelingen nodig om het pakket naar Engeland te zenden, maar de verkoper was gelukkigerwijs expert. De "Royal Mail" ligt op zijn achterwerk en de Brexit betekende een revolutie. Mijn pakket bevatte aantrekkelijke kaarten voor mijn Engelse vriendin met daarop kunstzinnig verantwoorde afbeeldingen van leuke vogels.…

Het pand waarin de natuurvoedingswinkel sinds lange jaren gevestigd was, staat nu leeg. Het schijnt dat het vervangen gaat worden door nieuwbouw. De gele trucks van Van Riel, "bemenst" door gehelmde heren en door één dame, die zich met recht profileren mag als "one of the boys" zijn daartoe druk in de weer. Ik observeer een en ander vanaf de overkant…

De lange Enschotsestraat strekt zich uit van de Ringbaan Oost tot aan het N.S.-plein, gelardeerd met fraaie woningen en tuinen die nog volop bloei tonen in september. Daar is de foto genomen in 1958 die mij toont op de bank met mijn eerste pop in de armen (ze droeg de naam Rosa). Het was voor het huis van oom Gérard, de broer van vader. Oom Gérard…

Het assortiment bij Boekhandel "Gianotten" aan de Emmapassage in Tilburg mag er zeker zijn en dit is volop de moeite waard. De rijen romans rijgen zich aaneen als in een rangorde in een leger. Ondanks alles hoef ik me niet te bekeren tot de "woordenbrij" die te omvangrijk wordt voor mijn verouderde verstand en gevoelsleven maar uit de collectie…

Ik ben gisteren gearriveerd in wat men aanduidt als de "logeerwoning": de woning in mijn straat op de vierde verdieping die tijdelijk mijn huisje moet vervangen in verband met het groot onderhoud dat plaats moet vinden. Bepakt en bezakt ben ik hier aangekomen. Ik zal vannacht het bed beslapen dat bestemd is voor twee personen tot de morgen zal dringen…

Voorzichtig en aarzelend betrad ik de woning op de begane grond: zijn woning, zijn bedoening, zijn kleine universum, zijn armzalige thuis sinds twintig jaar, waar de aquarellen aan de muur hangen. Zijn kunstzinnige schepping die hem zal vergezellen tot aan zijn sterfdag en waar, zoals ik weet, een kleine boog, een arcade de toegang naar de zijkamer…

Ik ontmoette hem toen hij de trappen opstormde op weg naar zijn appartement. Ik vroeg hem de oude klok, die mijn wand gesierd had, die mij dierbaar is en die na aan mijn hart ligt - waarvan ik in mijn jeugdjaren de cijfers aflas - naar de berging te brengen. "Daar zijn we buren voor", verklaarde hij opgewekt en enthousiast en voortvarend tilde hij…

Een uiterst taaie dennenboom houdt nog altijd stand in "ons parkje" aan de Ringbaan Oost te midden van haar soortgenoten: de esdoorn, de linde en de beuk. Op een oude zwart-wit-foto uit 1958 sta ik met mijn vader, moeder en zusje onder die boom, in de sneeuw, die in dat verre, voorbije jaar zo overvloedig de wereld bedekte. Zestig jaar na dato,…

Hij had aangebeld en hij verscheen aan mijn voordeur om spoedig aan de slag te gaan om de klus in het souterrain te klaren. Ik had de sleutels van de berging weer eens verloren. De klus die hem opgedragen was bleek een rotklus. Na zeer geruime tijd daalde ik naar beneden, de drie trappen af om te gaan kijken hoe het ervoor stond. De verlichting had…

In de blinkende, gloednieuwe zaak van KPN in onze Heuvelstraat komen wel meer senioren "die er niet meer mee om kunnen gaan". Op de grote beeldschermen is de collectie mobiele telefoons als het ware "digitaal tentoongesteld". Een van de blinkende, ingewikkelde Smartphones mag ik binnenkort tot mijn bezit rekenen; een intelligent, plaatsvervangend…

Altijd al was in de Kwaadeindstraat, onopvallend ingeklemd tussen de huizenrij en onvermoed, niet ver van het De Pont Museum en het Wilhelminapark de zaak van de sleutelmaker gevestigd. Het is begin september, de wereld is nog gelardeerd met de bloei van de zomer als ik voor het eerst de sleutelmaker ontmoet en meteen al glimlacht de nog jonge man…